«Μην το βάζετε κάτω και το κεφάλι ψηλά»

* ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΗΝ «Ε» Ο ΦΑΝΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ «Κοpf Hoch» ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ * ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΟΥ, ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

Δημοσίευση: 03 Δεκ 2024 9:01

«Οσα λάθη και να κάνουμε δεν πρέπει να τα παρατάμε, κανείς μας δεν ξέρει τι κουβαλάει μέσα του ο καθένας γύρω μας και τι προσπάθειες κάνει να διαχειριστεί τα συναισθήματά του και τους προβληματισμούς του» τονίζει στην «Ε» ο Φάνης Παπαδημητρίου με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του «Κοpf Hoch» (που σημαίνει «Ψηλά το κεφάλι», εκδόσεις «Ισνάφι») που θα γίνει σήμερα στις 11 π.μ. στο Πολιτιστικό Κέντρο «Χρυσαλλίδα» στην Αγιά. Ο Φάνης Παπαδημητρίου καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι μετά από ατύχημα που είχε με μηχανή γράφει ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο για την πορεία από το σκοτάδι στο φως, τη δύναμη που βρήκε για να μην το βάλει κάτω, την «ηθική υποχρέωση» να βοηθάει ο ένας τον άλλο, αλλά και το μήνυμα που θέλει να επικοινωνήσει με το βιβλίο του.

Συνέντευξη στον Θανάση Αραμπατζή

• Κύριε Παπαδημητρίου, τι σημαίνει ο τίτλος του βιβλίου «Κοpf Hoch»;
- Ο τίτλος του βιβλίου Kopf hoch, που σημαίνει Ψηλά το Κεφάλι στα Γερμανικά, προέρχεται από ένα πολύ έντονο βίωμα που είχα στη Γερμανία το 2009 κατά τη διάρκεια της αποκατάστασής μου εκεί και με σημάδεψε για την υπόλοιπη ζωή μου. Ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησα πως όποιες και αν είναι οι περιστάσεις και τα δεδομένα, είχα ακόμη την επιλογή να μην το βάλω κάτω. Προβληματίστηκα για το αν θα έπρεπε ο τίτλος να ήταν στα Γερμανικά, όπως εγώ πρώτη φορά έλαβα αυτό το μήνυμα ή αν κάτι τέτοιο θα ξένιζε στους αναγνώστες- όμως και η αναπηρία συχνά είναι σαν μια ξένη γλώσσα για τον περισσότερο κόσμο και πρέπει να μάθουμε να την μιλάμε ως κοινωνία. Ο τίτλος συνδέεται άμεσα με το αρκουδάκι του εξωφύλλου και ουσιαστικά αυτό είναι και ένα από τα δυνατότερα μηνύματα του βιβλίου.

• Μιλήστε μας για το βιβλίο σας...
- Το βιβλίο Ψηλά το Κεφάλι/Kopf hoch γράφτηκε σε μια φάση απολογισμού της ζωής μου και σε μια φάση που αποφάσισα να κλείσω κεφάλαια και εκκρεμότητες με το παρελθόν προκειμένου να προχωρήσω με νέες γερές βάσεις στο παρόν και στο μέλλον. Εκεί είναι και η ουσία εξάλλου κατά τη γνώμη μου. Δεν ξεκίνησα να το γράφω με σκοπό να το κυκλοφορήσω. Γράφοντάς το πέρα από ότι συνειδητοποίησα το πόση δύναμη κρύβει η γραφή και το πόσο ψυχοθεραπευτικά λειτουργεί όλο αυτό, ένιωσα πως ίσως κάτι έχει να πει έστω και σε έναν άνθρωπο εκεί έξω. Αφού το έδειξα πρώτα σε κάποιους επαγγελματίες, κάποιοι εξ αυτών ενθουσιάστηκαν και εκεί ακριβώς αποφάσισα και εγώ να το μοιραστώ με τον κόσμο. Δεν έχω πρόθεση μέσω του βιβλίου μου να παριστάνω τον μέντορα κανενός, δεν μου αρέσει να μου λένε τι να κάνω στη ζωή μου και δεν θέλω ούτε εγώ να πω σε κάποιον τι να κάνει και πώς. Μοιράζομαι ανοιχτά κάποιες από τις εμπειρίες μου και όποιος θέλει μπορεί είτε μέσα από τα αρνητικά μου βιώματα να αποφύγει κάποιες επιλογές μου είτε να μιμηθεί κάποιες από τις θετικές μου. Ζούμε στην εποχή που ο καθένας αυτοπλασάρεται στον κόσμο ως μέντορας ή life coach χωρίς καμία τεχνογνωσία ή εξειδίκευση ή φτιάχνοντας απλά έναν λογαριασμό σε μια διαδικτυακή εφαρμογή. Η προσέγγισή μου στα πράγματα δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά. Προσέχω πάρα πολύ το που λέω, τι λέω και σε ποιον απευθύνομαι.

• Ποιο ήταν το κίνητρό σας να γράψετε ένα βιβλίο τόσο έντονα αυτοβιογραφικό;
- Η ιδέα να γράψω ένα βιβλίο έχει ξεκινήσει αρκετά χρόνια πριν και ότι έχει να κάνει κυρίως με τη στάση μου απέναντι στη ζωή. Δηλαδή προσπαθούσα εδώ και καιρό κάθε χρόνο να κάνω κάτι καλύτερα από ό,τι έκανα τον προηγούμενο πάντα με μακροπρόθεσμο στόχο τη συνεχή εξέλιξη. Αυτό πάντως που ενίσχυσε το κίνητρό μου να γράψω το βιβλίο συγκεκριμένα, ήταν η παρότρυνση των θεατών σε δύο διαλέξεις που έδωσα πριν περίπου ενάμιση χρόνο στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στην Ιατρική Σχολή Λάρισας που μου έλεγαν ότι θα μπορούσε όλη η ιστορία μου από πριν το ατύχημα μέχρι σήμερα να γίνει βιβλίο ή ταινία και κάποια στιγμή που έκανα «κοιλιά» στο γράψιμο η παρότρυνση της προσωπικής μου φίλης Ιωάννας Καρπούζα να συνεχίσω. Το τελευταίο ήταν αρκετά κομβικό σημείο ομολογουμένως διότι είχα χάσει τη ροή και την έμπνευσή μου για ένα διάστημα και ήμουν σχεδόν έτοιμος να το παρατήσω. Ενα ακόμα κίνητρο ήταν ότι ήθελα να κάνω τους γονείς μου περήφανους και να τους δώσω δύναμη. Τα τελευταία χρόνια που βιώσαμε ως οικογένεια ήταν πολύ δύσκολα και ήθελα με όποιον τρόπο μπορούσα να εκφραστώ, να μοιράσω χαρά και αισιοδοξία στους δικούς μου ανθρώπους. Τέλος ένα κίνητρο σημαντικό για εμένα ήταν να αναγνωρίσω δημόσια κάποια λάθη μου προκειμένου να τα αποδεχτώ και να προσπαθήσω να συνεχίσω δυναμικά τη ζωή μου.

• Βιώσατε ένα τρομακτικό ατύχημα, που σας στέρησε την ικανότητα να περπατάτε. Πού και πώς βρήκατε τη δύναμη να προσπαθείτε να γίνεστε κάθε μέρα και καλύτερος;
- Νομίζω ότι η ενέργειά μου ήταν αυτή που δεν με άφησε να βουλιάξω. Δεν γίνεται ένα παιδί 19 χρονών απλά να βγει εκτός τροχιάς και να περιμένει τη ζωή να περάσει από μπροστά του. Οφείλεις να προσπαθήσεις, για σένα, για τα όνειρά σου, για τους ανθρώπους σου. Και να μην τα καταφέρεις, θα ξέρεις ότι προσπάθησες. Μεγάλη υπόθεση αυτό αν θες τη γνώμη μου. Δεν μου αρέσει να ζω με το Αν στη ζωή μου, προτιμώ να παίρνω απαντήσεις σε αυτά που με προβληματίζουν. Μετά περνάς κάποια στάδια, μπαίνεις σε μια διαδικασία εύρεσης λύσεων, το μυαλό σου προσαρμόζεται σε αυτή τη διαδικασία και μετά από ένα σημείο που έχεις λύσει κάποια βασικά προβλήματα (π.χ. βοηθό, σπίτι, δουλειά εφόσον μιλάμε για αυτόνομη διαβίωση) το ταβάνι εξέλιξής σου το ορίζεις εσύ. Όλα αυτά που λέω σαφώς δεν είναι εύκολα, αλλά αν τα πιστέψεις και προσπαθήσεις σκληρά δεν είναι και ακατόρθωτα. Πάνω σε αυτό να προσθέσω πως έχω όλη τη διάθεση σε οποιοδήποτε άτομο με επίκτητη κυρίως αναπηρία ή τους φροντιστές - συνοδούς τους αν έχουν την οποιαδήποτε απορία να δεχτώ τις ερωτήσεις τους και να βοηθήσω όπου και όπως μπορώ με τις απαντήσεις μου. Αν μη τι άλλο έχουμε μια άγραφη «ηθική υποχρέωση» ο ένας απέναντι στον άλλον να αφήσουμε περνώντας κάτι καλύτερο από αυτό που βρήκαμε. Μόνο έτσι μπορεί η κοινωνία μας να γίνει καλύτερη πιστεύω.

• Το μήνυμα που θέλετε να επικοινωνήσετε με το βιβλίο σας ποιο είναι;
- Ήδη μου στέλνουν στο facebook ή μου μιλάνε γνωστοί γνωστών λέγοντάς μου «Ξέρετε, κ. Παπαδημητρίου, έχω και εγώ την τάδε αναπηρία ή δεν έχω εγώ κάποια αναπηρία αλλά η αδελφή μου, ο γιος μου, η φίλη μου και σας ευχαριστούμε για το βιβλίο σας». Είναι πολύ συγκινητικό αυτό, μερικές φορές φοβάμαι πως αντί να τους ευχαριστήσω για τα καλά τους λόγια θα αρχίσουμε να κλαίμε μαζί.
Αλλά το μήνυμα του βιβλίου είναι ακόμη ευρύτερο- είναι πως όσα λάθη και να κάνουμε δεν πρέπει να τα παρατάμε, ότι κανείς μας δεν ξέρει τι κουβαλάει μέσα του ο καθένας γύρω μας και τι προσπάθειες κάνει να διαχειριστεί τα συναισθήματά του και τους προβληματισμούς του. Άρα δεν πρέπει τους ανθρώπους να τους κρίνουμε εκ του ασφαλούς και αυστηρά. Θα μου άρεσε να παρακινήσει ανθρώπους που αισθάνονται να μην ήρθαν τα πράγματα όπως θα ήθελαν ή περίμεναν στη ζωή τους, να μην το βάλουν κάτω και να κρατάνε το κεφάλι τους ψηλά. Γιατί ένα μήνυμα γίνεται σημαντικό μόνο όταν φτάνει στον παραλήπτη του- αλλιώς είναι απλά κύματα στο κενό.

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Προηγούμενο Επόμενο »

Συνδρομητική Υπηρεσία

διαβάστε την ελευθερία online

Ηλεκτρονικό Αρχείο Εφημερίδας


Σύνδεση Εγγραφή

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας

Δείτε όλα τα πρωτοσέλιδα της εφημερίδας

Ψιθυριστά

Ο καιρός στη Λάρισα

Διαφημίσεις

SYNERGEIO

Η "Ελευθερία", ήταν από τις πρώτες εφημερίδες που σηματοδότησε την παρουσία της στο Internet, μ' ένα ολοκληρωμένο site.

Facebook Twitter Youtube

 

Θεσσαλικές Επιλογές

 sel ejofyllo karfitsa 1

Γενικές Πληροφορίες

Η Εφημερίδα

Ταυτότητα

Όροι Χρήσης

Προσωπικά Δεδομένα

Επικοινωνία

 

Η σελίδα είναι πλήρως συμμορφωμένη με τη σύσταση (ΕΕ) 2018/334 της επιτροπής της 1ης Μαρτίου 2018 , σχετικά με τα μέτρα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του παράνομου περιεχομένου στο διαδίκτυο (L63).

 

Visa Mastercard  Maestro  MasterPass