ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:
Η Δήμητρα Χριστοδούλου στη συλλογή «Σε αβαρές φαλτσέτο» συνομιλεί διακειμενικά με άλλες τέχνες, τη λογοτεχνία και τη ζωγραφική κυρίως, δουλεύει με τρόπο ευφάνταστο την προσωποποίηση, χρησιμοποιεί την παρήχηση, τα ομοιοτέλευτα, την αντίθεση, οι εικόνες και οι παρομοιώσεις της εκπλήσσουν με την πρωτοτυπία και την πλαστικότητα. Σφυρίζοντας ποιήματα για την αθλιότητα του κόσμου, επιθυμεί να μην απολέσει την αισιοδοξία της και μέσω της τέχνης να αποφορτιστεί από τη βαρύτητα της παθογένειας και «την αβάσταχτη ελαφρότητα της ύπαρξης». Η συλλογή της συνιστά κραυγή και κατατάσσεται στα αριστοτεχνήματα της νεότερης ποίησης. -Λίλια Τσούβα.