«Μία μέλισσα τον Αύγουστο» σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη

* ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΑΘΕΡΙΔΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΛΑΜΠΕΤΗ»

Αυτή την εποχή στο Θέατρο «Λαμπέτη» (Λεωφόρος Αλεξάνδρας 106, Αθήνα), ο Νικορέστης Χανιωτάκης ανέδειξε σκηνοθετικά το έργο του Θοδωρή Αθερίδη με καίριο μέτρο θεατρικής γνώσης και γόνιμη έμπνευση μαεστρίας ουσίας, που ευοδώθηκε στην εμψύχωση της σκηνικής του πραγμάτωσης από ένα άρτιο σύνολο ηθοποιών με ιδανική σύμπνοια σε ένα tourdeforce ερμηνειών–εξαίρετων κεντημάτων στον εύστοχο οίστρο του θεατρικού ήθους της παράστασης.

Κατά τη διάρκεια μίας ακροαματικής διαδικασίας ενώπιον δικαστηρίου, ένας δικηγόρος (με μετρονόμο Διονύση Παπαγιαννόπουλου σε ενορχήστρωση Πίτερ Φολκ ο εξαιρετικός Γιάννης Δρακόπουλος) οδηγεί τους μάρτυρες που καταθέτουν αναφορικά με την υπόθεση που εκδικάζεται σε συνάρτηση με γεγονότα που έζησαν οι ίδιοι και τα οποία συνδέονται με την περίσταση. Έτσι, στη συνέχεια, οι θεατές (παρ)ακολουθούμε αντίστοιχα μία παρέα κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, την οποία αποτελούν ο Χάρης (Κάρι Γκραντ σε ρόλο Γούντι Άλεν ο θαυμάσιος Σπύρος Σταμούλης), η γυναίκα του, Βασούλα (με τσαγανό Κάθριν Χέπμπορν η έξοχη Ελένη Βαΐτσου), η Γερμανίδα ετεροθαλής αδελφή του, Χίλντεγκαρντ (με μπρίο Τζένιφερ Άνιστον η απολαυστική Αναστασία Τσιλιμπίου) και η ερωμένη του, Μαρία (με λεπταίσθητη ψιλοβελονιά κλάσεως Κέιτ Μπλαντσέτ η υπέροχη Νάνσυ Μπούκλη) που προσποιείται την κωφή Γερμανίδα φίλη της αδελφής του για να μην κινήσουν υποψίες στη γυναίκα του.
Όταν η παρέα θα βρεθεί σε μία ερημική παραλία που μόνο με βάρκα μπορεί να πάει κανείς και μία μέλισσα θα τσιμπήσει τον αλλεργικό Χάρη, που δεν πήρε κορτιζόνη λόγω παράλειψης της γυναίκας του κατά τον ανεφοδιασμό της, το σώμα του αλλάζει διαστάσεις βγάζοντας στην επιφάνεια μία πιο πληθωρική παρουσία (εκ)φά(ν)σεων του εαυτού του (Τσαρλς Λότον της Κομέντια ντελ άρτε ο καταπληκτικός Θάνος Μπίρκος) και ταυτόχρονα μαζί με αυτή την παρουσία θα αναδυθεί επίσης μία πληθώρα πλείστων άλλων θε(α)μάτων που μέχρι τότε ο Χάρης απέφευγε να αντιμετωπίσει. Όμως, μετά την εκτόνωση των –πρόσκαιρα εμφανών για κάποια ώρα και στον περίγυρό του– παρενεργειών του τσιμπήματος, ο Χάρης θα συνεχίσει να βλέπει τη μορφή του εαυτού του στην πληθωρικότερη υπόστασή της και, μάλιστα, να λειτουργεί πλέον καταλυτικά ως αστάθμητος παράγοντας για την εξέλιξη πολλών (υπο)θέσεών του με απροσδόκητα επακόλουθα. Μία καλοκαιρινή δροσερή παράσταση από κάθε άποψη σε πλήρη κυριολεξία με την καλύτερη έννοια που προσφέρε(τα)ι (με) ευφορία μέθεξης ως γνήσια θεατρική απόλαυση, αν μη τι άλλο, σαφώς άξια σημαντικής προσοχής και ανταπόκρισης, καθώς επίσης και περαιτέρω συνέχειας.
Μιχάλης Δ. Ταμπούκας Ηθοποιός