Όπως από την Ανατολή έρχεται και το πρώτο πρωινό φως, αυτό που η καλλιτέχνης «χρησιμοποιεί» για να ανακαλύπτει και να αναδεικνύει τον κήπο ως τόπο, ως πρωτόγνωρη εμπειρία, ως στοχασμό στο χρόνο και ως μέρος του εαυτού.
Η έκθεση συνοδεύεται από ένα κείμενο της Δρ. Καθ. Φαίης Ζήκα και ένα ποίημα του Αλέξιου Παπαζαχαρία.
Διάρκεια: 21 Ιουνίου - 31 Αυγούστου 2024
Ο Αλέξιος Παπαζαχαρίας σημειώνει:
Τα έργα της έκθεσης δημιουργήθηκαν όλα επί τόπου στον κήπο της Λίζης Καλλιγά στις Σπέτσες σε μια περίοδο έξι χρόνων και κάθε ένα κλείνει μέσα του ένα μικρό κομμάτι αυτής της εξαετίας. Φως και χρώμα, ώρα και καιρός, φυλλώματα, μυρωδιές και ήχοι είναι όλα εκεί βαλμένα με γενναιοδωρία από τα χέρια της ζωγράφου. Ή της κηπουρού. Από το 1989 μέχρι σήμερα η Λίζη Καλλιγά θα παράξει ένα σώμα καλλιτεχνικού έργου στο οποίο η φροντίδα, όπως και στην κηπουρική, κατέχει την κεντρική θέση. Αναπτύσσει τα θέματά της σε ενότητες, μέσα από παρατηρήσεις και ιδέες που ξεκινούν σαν αποκαλύψεις και καλλιεργούνται συστηματικά μέχρι το έργο να βλαστήσει. Προτιμά θέματα και περιπτώσεις δεκτικά στη φροντίδα, τα οποία συναντά και παρατηρεί σε μια ιδιαίτερη, συνήθως μεταβατική και συχνά εύθραυστη, φάση τους. Τα προσεγγίζει με διάφορα μέσα (φωτογραφία, ζωγραφική, χαρακτική, βίντεο) και τα παρουσιάζει σε εκθέσεις και βιβλία με την απλότητα, την αμεσότητα και τη φρεσκάδα ενός απλωμένου χεριού που προσφέρει ένα λουλούδι.