Η Κωνσταντινούπολη και η Λάρισα εξετάζονται μέσα από το πρίσμα του θεσμού των ‘εγκαινίων’ και το πώς ο θεσμός αυτός επηρέασε την ταυτότητα των πόλεων αλλά και της αυτοκρατορίας. Εξετάζεται το πώς η πολιτειακή δομή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας διαφυλάχθηκε μέσα από τον χριστιανισμό, σε μια εποχή που το διακύβευμα υπήρξε η δημιουργία ενός καινούργιου κόσμου, σφυρηλατημένου με τη χριστιανική φιλανθρωπία ως ενοποιητικό στοιχείο, στη θέση των κατά τόπους αρχαίων θρησκειών ή των ιδεολογικών φιλοσοφιών. Πώς υποδέχεται η Λάρισα τον νέο κόσμο και πώς βρίσκει την ταυτότητά της μέσα στους κόλπους του;