Η Hannah El Haj Omar, που αναδείχθηκε σε παραστάσεις του ΘΕΑΜΑ με το εύφορο δυναμικό της, είναι η πρώτη επαγγελματίας Ελληνίδα ηθοποιός με σύνδρομο Down και (ως) μέλος του ΣΕΗ (Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών), παρεμπιπτόντως σε εποχή που συνέπεσε και με την ψήφιση του Νόμου 4452 το 2017 (ο οποίος ήρε μία παλαιολιθική ‘διάταξη’ που απέκλειε την αναπηρία από –σπουδ[αστ]ές σε– Ανώτερες Σχολές Δραματικής Τέχνης). Η θαυμάσια Χριστίνη Γεωργανά είναι η πρώτη ηθοποιός με σύνδρομο Down στην Ελλάδα που έπαιξε με όρους επαγγελματικών συνθηκών το 2005 και δη στην αριστουργηματική παράσταση που σκηνοθέτησε ο αξέχαστος μεγάλος θεατράνθρωπος Λευτέρης Βογιατζής όταν ανέβασε το αριστούργημα «Bella Venezia» του Γιώργου Διαλεγμένου στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων με την ανεκτίμητη προσφορά που επηρέασε όχι μόνο γενεές καλλιτεχνών και θεατών στην Αθήνα, αλλά και εν γένει αντιλήψεις σε πολύ ευρύτερη κλίμακα. Στη συνέχεια, η Ίρις Ζαχμανίδη σκηνοθέτησε το αξιοσημείωτο ντοκιμαντέρ «Πριγκίπισσα Χριστίνη» προσεγγίζοντας εύστοχα την προσωπικότητα και το ταλέντο της Χριστίνης Γεωργανά, που παρουσιάστηκε το 2007 στο 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ και Αναπηρία – Emotion Pictures με τη Μαρία Χατζημιχάλη–Παπαλιού στην καλλιτεχνική διεύθυνση αυτής της τόσο σημαντικής διοργάνωσης με την όλο και μεγαλύτερη απήχηση στην Ελλάδα και το εξωτερικό (emotion pictures festival.gr). Το 2010, σε μία εκδήλωση αντί του 4ου Emotion Pictures που (έκτοτε) ακυρώθηκε για λόγους σχετικούς με την οικονομική κρίση, προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ «Κατερίνα Αγγελάκη–Ρουκ» της Δέσποινας Καρβέλα, ένα ευσύνοπτο πορτρέτο της κινητικά ανάπηρης κορυφαίας ποιήτριας που έφυγε στις 21 Ιανουαρίου 2020.
Τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο της Κατερίνας Αγγελάκη–Ρουκ, με μία παράσταση αφιερωμένη στην ποίηση και την προσωπικότητά της με την πολύπλευρη παρακαταθήκη, η Χριστίνη Γεωργανά επιστρέφει στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής» στις 20, 21, 27 και 28 Ιανουαρίου με την ομάδα Amor Omnia (εισιτήρια: ticketservices.gr). Το έργο «Θα Ξεχιονίσω Το Σύμπαν_», που έγραψε και σκηνοθετεί ο Αντρέας Μαντάς εμπνευσμένο από το μοναδικό ύφος της αείμνηστης μεγάλης ποιήτριας με αναφορές σε θραύσματα του έργου της και χωρισμένο σε τρία μέρη, βασίζεται σε φάσεις της ζωής της εκφράζοντας μία διαδικασία θύμησης αισθήσεων που ξεχάστηκαν, κρύφτηκαν, παραλείφθηκαν και εν τέλει χάθηκαν στη μνήμη. Με την εκφραστικότητα που διακρίνει τα εκφραστικά της μέσα και τη λεπταίσθητη αντίληψή της σε σχέση με τον ποιητικό λόγο, η Χριστίνη Γεωργανά υποδύεται την Κατερίνα προσφέροντας νέες προοπτικές στο ποιητικό σύμπαν που φωτίζεται επί σκηνής. Ο Martin Rev των Suicide παραχώρησε ευχαρίστως το δικαίωμα χρήσης συνθέσεών του που, μαζί και με βίντεο στα οποία η Rutanya Aldaκαι η Arleen Schloss απαγγέλουν ποίηση της Κατερίνας Αγγελάκη–Ρουκ στα Αγγλικά, συνδέονται αρμονικά με την ερμηνεία της Χριστίνης Γεωργανά. Μία ερμηνεία με πολύτιμες διακυμάνσεις εκφάνσεων που ενσαρκώνει την υπόσταση που εκφράζει (όπως αρθρώνεται) ο λόγος της εμβληματικής ποιήτριας. Ένας λόγος που παίρνει γόνιμες διαστάσεις στο ταξίδι της μνήμης που (απο)ζητά τις ρίζες της αγνότητας. Ένας λόγος που αναδ(εικν)ύεται αγνός (εξ ορισμού) στην καλλιτεχνική δημιουργία (με λέξεις που –[επανα]σηματοδοτούν[ται ως] έννοιες καθώς– ανακαλύπτονται πρωτογενείς κάθε φορά με ό,τι εκφράζεται μέσα [και πέρα] από αυτές στην πεμπτουσία) της θεατρικής πράξης όπως τον ερμηνεύει η χαρισματική Χριστίνη Γεωργανά σε πληρότητα αποχρώσεων στην παλέτα της ιδιοσυγκρασίας του.
Μιχάλης Δ. Ταμπούκας
Ηθοποιός
