Ο Καζαντζάκης διαχρονική πηγή έμπνευσης

Τονίστηκε σε εκδήλωση για τον μεγάλο Κρητικό συγγραφέα

Τη συμπλήρωση 140 χρόνων από τη γέννηση του Νίκου Καζαντζάκη και 35 χρόνων από την ίδρυση της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη, στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, τίμησαν με μια εξαιρετική εκδήλωση ο Όμιλος Φίλων Ν. Καζαντζάκη Λάρισας, η Διεθνής Εταιρεία Φίλων Ν. Καζαντζάκη - ΔΕΦΝΚ και το Πολιτιστικό Κέντρο Εκπαιδευτικών ν. Λάρισας – ΠΟ.Κ.Ε.Λ., που πραγματοποιήθηκε στη Λογοτεχνική Γωνία. Η εκδήλωση έφερε τον τίτλο «Ο Νίκος Καζαντζάκης και οι Νέοι» και έγινε σε συνεργασία με την Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων.

Στην εκδήλωση μίλησαν ο Νίκος Σκεντέρης, συνυπεύθυνος του Ομίλου και Β’ αντιπρόεδρος του Παραρτήματος Ελλάδας της Διεθνούς Εταιρείας, και ο Βαγγέλης Ρεμπάπης, συνυπεύθυνος του Ομίλου και γραμματέας του ΠΟΚΕΛ.
Ο κ. Σκεντέρης αναφέρθηκε στο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο «Συναντήσεις και κείμενα του Καζαντζάκη για μη Έλληνες συγγραφείς και καλλιτέχνες» και στα θέματα που έθιξαν οι 36 ομιλητές, προερχόμενοι από διάφορες χώρες.
Συγκεκριμένα: συναντήσεις του Ν. Καζαντζάκη με τον Ρουμάνο Παναΐτ Ιστράτι, έναν Τσέχο συνθέτη, έναν Ολλανδό λογοτέχνη, τη Γαλλίδα συγγραφέα Banine, τον Αλμπερ Καμύ, τον Ισπανό Ουναμούνο, τον Yeats, τον «Κινέζο Καζαντζάκη» ή «Γκόρκυ της Κίνας» (κατά τον Καζαντζάκη) Λου Σουν, Γιαπωνέζους και Ρώσους συγγραφείς. Μια συνεδρία ήταν αφιερωμένη στο μεταφραστικό του έργο («Ηγεμόνας» του Ν. Μακιαβέλι, «Η καταγωγή των ειδών» του Κ. Δαρβίνου, «Η Θεία Κωμωδία» του Δάντη). Άλλη συνεδρία περιλάμβανε ανέκδοτα τεκμήρια από το Μουσείο Ν. Καζαντζάκη στο Ηράκλειο Κρήτης. Στον Ν. Καζαντζάκη φιλόσοφο ήταν αφιερωμένη μια συνεδρία (για τις αναλογίες της «Ασκητικής» με την «Ηθική» του Σπινόζα, για τη σχέση του με τον Μπέρξον και τον Νίτσε). Στην τελευταία συνεδρία παρουσιάστηκαν η σχέση του Ν. Καζαντζάκη με τη Μαρία Βοναπάρτη, η πνευματική του συνάντηση με τον Σαίξπηρ, η στενή του φιλία με τον Κολομβιανό Χόρχε Σαλαμέα, οι μεταφράσεις του Κίμωνα Φράιερ.
Στη διάρκεια του Συνεδρίου έγινε επανειλημμένα αναφορά στα ταξίδια του στον Κόσμο. Η προσωπικότητά του διαμορφώθηκε σημαντικά από τα ταξίδια του, τα οποία θεωρούσε από τις μεγαλύτερες πηγές χαράς του. Ο Ν. Καζαντζάκης, είπε ο Σπ. Ντζουροπάνος, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην καθιέρωση της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα.
Στο πλαίσιο του Συνεδρίου πραγματοποιήθηκε ημερήσια εκδρομή 30 συνέδρων στα Σκόπια, με δύο ομιλίες στο Πανεπιστήμιο και επίσκεψη στον τάφο του Γ. Ζορμπά. Ενεργώς παρών καθ’ όλη τη διάρκεια του Συνεδρίου ήταν ο πρόεδρος της ΔΕΦΝΚ Γ. Στασινάκης, που ήρθε από τη Γενεύη.
Με τη σειρά του ο Βαγγέλης Ρεμπάπης πραγματοποίησε την εισήγηση «Ο Νίκος Καζαντζάκης και οι Νέοι», με ταυτόχρονη παρουσίαση οπτικοακουστικού υλικού. Χαρακτηριστικά ανέφερε «Ο Νίκος Καζαντζάκης εμπνέει τους νέους, μέσω των έργων του, βρίσκεται σε μία διαρκής συνομιλία, ακούγοντας, ενστερνιζόμενος τις ανησυχίες και αγωνίες τους. Καλεί τη νέα γενιά να σκέφτεται ορθολογικά, να προβληματίζεται, αναζητώντας την ουσία. Νεότητα σημαίνει, παλεύοντας ημέρα και νύχτα, να αγωνίζεσαι για τα όνειρά σου. Να ασχολείσαι με τις τέχνες, τον πολιτισμό, να «πλημμυρίζει» η ψυχή με φως. Να υπερβαίνεις εαυτόν, ανηφορίζοντας σε μία ανώτερη εκδοχή, την πνευματικότερη. Ο συγγραφέας συνδέεται και επηρεάζει θετικά τη νεολαία, μπροστά σε μία κοινωνία που συνεχώς αλλάζει, στις καθημερινές δοκιμασίες, όχι μόνο του σήμερα, αλλά και του μέλλοντος.
Ο Καζαντζάκης στο επικό του ποίημα Οδύσεια γράφει: «Το έργο αυτό δεν γράφτηκε για γέρους, γράφτηκε για τους νέους για τους αγέννητους ακόμη…». Στην Αναφορά στον Γκρέκο, γράφει:«Δοξάζω τον Θεό που ζει ακόμη μέσα μου πολύχρωμο, πολύβουο, δροσερό το παιδικό ετούτο όραμα. Αυτό κρατάει το μυαλό μου ανέγγιχτο από τη φθορά και δεν το αφήνει να μαραθεί και να στερέψει...
Όταν γράφοντας, θέλω να μιλήσω για τη θάλασσα, για τη γυναίκα, για τον Θεό, σκύβω απάνω στο στήθος μου και αφουγκράζομαι τι λέει το παιδί μέσα μου, αυτό μου υπαγορεύει, κι αν τύχει κάπως να ζυγώσω με λόγια και να στορίσω τις μεγάλες ετούτες δυνάμεις – τη θάλασσα, τη γυναίκα, τον Θεό – στο παιδί που ζει ακόμη μέσα μου το χρωστώ. Ξαναγίνομαι παιδί για να μπορώ να βλέπω μα μάτια παρθένα, για πρώτη φορά, τον κόσμο».