Στην παρουσίαση του βιβλίου, που διοργάνωσαν η Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων, το βιβλιοπωλείο «Καλτσάς» και οι εκδόσεις «Μεταίχμιο», εκτός του κ. Πανούση μίλησε και η Λαρισαία θεατρολόγος κ. Μαρία Παπουτσή, ενώ ο συγγραφέας στο τέλος της παρουσίασης συνομίλησε και απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού.
Ο κ. Πανούσης μιλώντας για τον Θωμά Ψύρρα, αλλά και για το βιβλίο σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι: «Ο Θωμάς Ψύρρας είναι σεμνός, ήπιος, γλυκός και μεγάλο λογοτεχνικό ταλέντο. Το τελευταίο του βιβλίο έχει να κάνει -πέρα από τη μυθοπλαστική πλευρά, τα γλωσσικά του ιδιώματα και την ευφυή αφήγηση- με το σύστημα διαπλοκής και διαφθοράς στην Ελλάδα όπου μέσα εκεί εμπλέκονται νομικοί, πολιτικοί, δικηγόροι, νομάρχες για να αποδώσουν το άδικο και όχι το δίκαιο. Ένα διαχρονικό βιβλίο γραμμένο με τον εξαιρετικό τρόπο του Θωμά Ψύρρα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γιάννης Πανούσης.
Με τη σειρά της, η Μαρία Παπουτσή που χθες απεκδύθηκε του τίτλου της θεατρολόγου και δήλωσε «μαθήτρια» του Θωμά Ψύρρα, ανέφερε ότι οι πρωταγωνιστές του βιβλίου μεταφέρουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους με τρόπο αβίαστο και φυσικό στον αναγνώστη, γεγονός που καθιστά το βιβλίο εξαιρετική παρέα. Επίσης, αναφέρθηκε στην αδιαμφισβήτητη και έντονη θεατρικότητα του βιβλίου, αλλά και στους καλογραμμένους μονολόγους.
Μιλώντας για τον Θωμά Ψύρρα σημείωσε ότι ο συγγραφέας μπορεί να περιγράφει καταστάσεις και γεγονότα της ιστορίας ανατέμνοντας με χειρουργική ακρίβεια και εξαιρετική αφήγηση, αποκαλύπτοντας τον πλούτο της γνώσης του.
Ο Θωμάς Ψύρρας αναφέρθηκε στην αφορμή του βιβλίου, τονίζοντας ότι: «Η αφορμή της συγγραφής βρίσκεται στο μακρινό 2010. Στην αρχή της κρίσης. Όταν όλοι αναρωτιόνταν πώς έγινε και φτάσαμε στην κρίση. Τότε, άκουγες πως έφταιγε η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, το πολιτικό σύστημα, η Τρόικα, το κακό το ριζικό μας κ.λπ. Η δική μου βεβαιότητα ήταν ότι αν θέλαμε να κατανοήσουμε τις αιτίες της κατάπτωσης, έπρεπε να στραφούμε σε μια εθνική ενδοσκόπηση. Να μάθουμε σε τι φταίξαμε «εμείς». Γιατί μόνο έτσι θα υπήρχε κάθαρση. Επέλεξα, λοιπόν, την αφήγηση ενός απλού λαϊκού ανθρώπου ώστε η ατομική του περίπτωση να λειτουργήσει ως μεγεθυντικός φακός. Ιστορώντας τα δικά του βάσανα, περιγράφει το «άηθες ήθος» και τις παθογένειες της κοινωνίας και του ελληνικού κράτους».
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ