Όπως αναφέρεται στον νέο τόμο του «Αμητου» «Ο Χαράλαμπος Στεργιούλης υπήρξε πρόεδρος της Φ.Ι.Α.Λ.Ε.Θ. επί σειρά ετών και έως το 2021, οπότε και εκόπη το νήμα της ζωής του. Προσέφερε τα μέγιστα τόσο στην εκπαίδευση όσο και τη θεολογική και φιλολογική έρευνα. Υπήρξε πολυσχιδής προσωπικότητα με διεισδυτική και πρωτότυπη έρευνα, ενώ παράλληλα διακρίθηκε και για τις οργανωτικές του ικανότητες, που του επέτρεπαν να εμπλέκεται ταυτόχρονα σε διαφορετικά projects.
Η πολυπραγμοσύνη του ήταν η δύναμή του, που τον εμπλούτιζε πνευματικά, τον κινητοποιούσε, ενώ δεν επηρέαζε στο ελάχιστο την ποιότητα των μελετών του. Είχε το προνόμιο πέρα από το υψηλής ποιότητας ερευνητικό του έργο να διεξάγει παράλληλα το διδακτικό λειτούργημα, και με ιδιαίτερη αγάπη να εμφυσά στους μαθητές του τον πόθο για την κλασική παιδεία. Δίδαξε επίσης στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα τόσο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης όσο και του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το έργο του μαρτυρεί έναν σπάνιο, άξιο δάσκαλο, εργάτη της εκπαίδευσης και εμπνευσμένο παιδαγωγό που ενέπνεε τους συνεργάτες του. Δούλευε αθόρυβα και σεμνά προσφέροντας με ειλικρίνεια και συνέπεια. Η απώλειά του είναι μεγάλη για τον πνευματικό κόσμο της Θεσσαλίας κι ολόκληρης της χώρας, καθώς στάθηκε ακλόνητος μπροστά στις αξίες του ανθρώπου και τα ιδανικά της πίστης.
Το γεγονός αυτό καταδεικνύουν με τους χαιρετισμούς και τις εισηγήσεις τους οι διακεκριμένοι επιστήμονες, φίλοι και συνεργάτες του αείμνηστου Χαράλαμπου, που πρόθυμα δήλωσαν συμμετοχή στον παρόντα τόμο. Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και ικανοποίηση για το Διοικητικό Συμβούλιο της Φ.Ι.Α.Λ.Ε.Θ. η έκδοση του παρόντος τόμου, τον οποίο εντάσσει στη σειρά των εκδόσεων της «Κείμενα και Μελέτες», ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του αείμνηστου προέδρου της Χαράλαμπου Στεργιούλη. Ο τόμος εκδόθηκε στον Εκδοτικό Οίκο Κ. & Μ. Αντ. Σταμούλη και συμπεριελήφθη στις εκλεκτές εκδόσεις του.
Ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία ξεφυλλίζοντας τον τόμο να σταθεί σε αξιόλογες μελέτες ανθρώπων του πνεύματος, ανθρώπων που γνώριζαν τον εκλιπόντα και βαθύτατα συγκινημένοι πρόσφεραν «το έργο τους» in memoriam.