Εξαντλεί τα όρια του ποιητικού λόγου...

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΧΘΕΣ Η ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΧΑΡΗ ΙΩΣΗΦ «ΤΩΝ ΣΤΡΟΦΑΔΩΝ ΕΣΤΙΝ»

«Το βραβευμένο ποίημα του Χάρη Ιωσήφ είναι ένα εξαιρετικό έργο που εξαντλεί τα όρια και τις δυνατότητες της γλώσσας και ειδικότερα του ποιητικού λόγου, όταν αυτός χρησιμοποιείται για να παράγει εικόνες και να χτίσει κόσμους υπερβατικούς και εξώκοσμους» τόνισε ο δρ. Συγκριτικής Γραμματολογίας Αλέξης Καλέσης μιλώντας για το βιβλίο του Χάρη Ιωσήφ «των Στροφάδων εστίν» που παρουσιάστηκε χθες το απόγευμα στη Λογοτεχνική Γωνία.

Στην παρουσίαση του βραβευμένου από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο «Γ. Αθάνα» βιβλίο που διοργάνωσαν οι Εκδόσεις Περισπωμένη σε συνεργασία με την Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων και το βιβλιοπωλείο Prosperus, εκτός του κ. Καλέση μίλησε η δρ Κλασικής Φιλολογίας Φένια Αδαμίδη, προλόγισε ο Θωμάς Ρετσιάνης,  συντόνιζε δε ο δημοσιογράφος της «Ε» Θανάσης Αραμπατζής. Στην εισήγησή της η κ. Αδαμίδη μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «Τα δυο πρωταρχικά γνωρίσματα των ποιητών, το απατηλό και το ηδονικό, ενυπάρχουν στην εκλεπτυσμένη και λόγια ποιητική φύση του Χάρη Ιωσήφ και την αποδεικνύουν, είναι τα credentia της και είναι παρόντα στο ποιητικό του έργο με τίτλο: Των Στροφάδων εστίν. Πρόκειται για ένα ηδονικό ποιητικό κείμενο, απολύτως σκηνοθετημένο, με τρόπο τόσο αληθοφανή, ώστε μπορεί ακόμη και οι πλέον έμπειροι αναγνώστες να θεωρήσουν αυτή τη σκηνοθεσία ολότελα αληθινή. Σε αυτήν την ποιητική «απάτη» συνεισφέρει δε όχι μόνον η ίδια η σκηνοθετημένη αφετηρία και κατασκευή του ποιήματος, αλλά η όλη αισθητικά τελειωμένη έκδοσή του».
Με τη σειρά του ο Αλέξης Καλέσης σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «Το βραβευμένο ποίημα του Χάρη Ιωσήφ είναι ένα εξαιρετικό έργο που εξαντλεί τα όρια και τις δυνατότητες της γλώσσας και ειδικότερα του ποιητικού λόγου, όταν αυτός χρησιμοποιείται για να παράγει εικόνες και να χτίσει κόσμους υπερβατικούς και εξώκοσμους.
Ο ποιητής έχει αποφασίσει να αναμετρηθεί όχι απλά με τον προσωπικό του μύθο, αλλά με έναν κόσμο χαοτικό από ιδέες, σύμβολα, συναισθήματα με ένα πραγματικό κατακλυσμό ποιητικού λόγου που δεν μπορεί να συγκρατηθεί.
Το έργο «Των Στροφάδων εστίν» είναι ένα ενιαίο ποιητικό έργο με μια πολύ ιδιαίτερη θεματική που κινείται στα όρια του μεταφυσικού και ταυτόχρονα εμπεριέχει μια πολύ ιδιαίτερη σκηνοθεσία.
Ο αναγνώστης πρέπει να «συνομιλήσει» με το κείμενο προκειμένου να απολαύσει έναν λόγο γνήσια ελληνικό, έναν λόγο καταρρακτώδη πλημμυρισμένο από εικόνες.
Να κλείσει τα μάτια και να μεταφερθεί σε μυστηριακούς τόπους, όπως ανεμοδαρμένα μοναστήρια χτισμένα σε νησιά που βάλλονται από εχθρούς εκτός, αλλά και εντός των τειχών. Να παρακολουθήσει τον ποιητή να μετουσιώνει παλιούς μύθους και σύμβολα σε κειμενικές πραγματικότητες μέσα στις οποίες εισάγει τον αναγνώστη. Πραγματικότητες που θυμίζουν δαιδαλώδη σπήλαια προς εξερεύνηση με τη διαφορά ότι ο αναγνώστης δεν θέλει να βγει από αυτά».