Δημήτρης Καραγκούνης ο αναστηλωτής…

ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΕΙΤΑΙ Ο ΕΠΙ 35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ-ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΤΟΥ ΒΙΟ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΘ. ΤΖΙΑΦΑΛΙΑ

Του Θανάση Αραμπατζή
Ένα από τα πρόσωπα που ο εργασιακός τους βίος συνδέθηκε με ένα από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά έργα στην Ελλάδα συνταξιοδοτείται. Ο αρχιτέκτονας μηχανικός και προϊστάμενος του Τμήματος Αρχαιολογικών Έργων και Μελετών της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας Δημήτρης

Καραγκούνης, ο άνθρωπος που ήταν παρών από την πρώτη στιγμή της αποκάλυψης του Αρχαίου Θεάτρου και καθ’ όλη τη διάρκεια της αποκατάστασής του είναι πια ελεύθερος να απολαύσει όσα του προσπόρισαν 35 εργασιακά χρόνια. Κι όχι μόνο υλικά αγαθά, αλλά και σχέσεις ζωής -μακριά από την εργασιακή ρουτίνα τώρα-, όπως με τον πρώην έφορο Αρχαιοτήτων Λάρισας Αθανάσιο Τζιαφάλια το όνομα του οποίου συνδέθηκε όσο κανενός άλλου με το έργο της αποκάλυψης του Αρχαίου Θεάτρου. Μια εργασιακή σχέση που εξελίχθηκε σε σχέση ζωής.
«Η δουλειά μου και η καθημερινή ενασχόλησή μου με το Αρχαίο Θέατρο ήταν κάτι πολύ περισσότερο από μια μέρα στη δουλειά. Είναι ένα έργο ζωής. Φεύγω με καθαρή τη συνείδησή μου ότι έκανα ό,τι ανθρωπίνως δυνατό να κάνω» θα τονίσει ο κ. Δημήτρης Καραγκούνης μιλώντας στην «Ε» για την αποκάλυψη και αποκατάσταση του Αρχαίου Θεάτρου. «Τόσο ο κ. Τζιαφάλιας όσο κι εγώ κάναμε το καλύτερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε. Αν ξαναγύριζα δεν θα έκανα τίποτα διαφορετικό απ’ ό,τι έκανα. Εδωσα και τον τελευταίο διαγωνισμό και φεύγω…» θα σημειώσει χαρακτηριστικά.
Η ΑΡΧΗ
Θυμάστε την πρώτη μέρα που μάθατε ότι θα κληθείτε να ασχοληθείτε με το Αρχαίο Θέατρο, τον ρωτάμε «Κάθε πρωί βρισκόμασταν με τον Θανάση Τζιαφάλια χωρίζαμε τις δουλειές και μοιράζαμε την αλληλογραφία», μας λέει ο Δημήτρης Καραγκούνης «Μια μέρα θυμάμαι μου λέει και μου λέει: Δημήτρη, έλα σε λιγάκι να με βρεις όταν θα είμαι μόνος. Πάω τον βρίσκω και μου λέει ότι το και το, υπάρχει το έργο του αρχαίου θεάτρου, ένα έργο τεράστιο, με μεγάλη προοπτική, θα μπορέσεις να συμμετάσχεις και να το φέρεις σε πέρας, με ρωτάει, και κλείνοντας μου λέει: δεν θέλω να σε πιέσω αλλά περιμένω την απάντησή του τώρα! Όπως καταλαβαίνετε αρχικά τα έχασα, αλλά επειδή είχα εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου και στην επιστημονοσύνη μου, του είπα ότι αποτελεί μεγάλη τιμή η επιλογή του αυτή και δεν θα κάνω πίσω μέχρι να περατωθεί το έργο. Ε, όλα τα άλλα είναι ιστορία...», θα μας πει γελώντας…
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟΝ «ΑΕΡΑ»
ΚΑΙ Ο ΣΕΙΣΜΟΣ
Ακολούθως θα του ζητήσουμε να θυμηθεί μια στιγμή που θα του μείνει για πάντα στον νου. «Ε, νομίζω πως ήταν ο σεισμός του Μαρτίου του 2021. Θυμάμαι είχαμε «σηκώσει» όλο το θέατρο στον αέρα, με συναδέλφους να είναι ακριβώς κάτω του, και να δουλεύουν μέσα σε ορύγματα. Εγώ βρισκόμουν πάνω στο επιθέατρο, στην αρχή ακούσαμε εκείνο τον τρομακτικό ήχο και έπειτα ήρθε το κούνημα. Εγώ είχα πάντα στο πορτοκαλί γιλέκο μου μια σφυρίχτρα, την έβγαλα και άρχισα να σφυρίζω για να βγούνε τα παιδιά από το όρυγμα. Ευτυχώς το μνημείο συμπεριφέρθηκε άψογα και το κυριότερο δεν έπαθαν κάτι οι συνάδελφοι. Αυτή νομίζω ήταν μια από τις πιο δυνατές στιγμές μου…».
ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ
Μέχρι και την τελευταία στιγμή στη δουλειά παραδίδατε μελέτες για διαγωνισμούς θα του πούμε «Αλήθεια, δεν μου αρέσει να μιλάω για μένα ούτε να περιαυτολογώ, αλλά έτρεξα ένα τόσο μεγάλο και σπουδαίο έργο. Μπήκε σε τέσσερα ευρωπαϊκά προγράμματα, στο Β’ ΚΠΣ, το Γ’ ΚΠΣ, το ΕΣΠΑ και το νέο ΕΣΠΑ, και σε όλα με υπεραπορρόφηση των πόρων. Μάλιστα δεχτήκαμε τα συγχαρητήρια γι’ αυτό πολλές φορές. Αλλά το πιο σημαντικό για μένα δεν είναι το τεχνικό κομμάτι της δουλειάς, το πιο σημαντικό είναι ότι όσο είχα εγώ την επίβλεψη δεν σημειώθηκε ποτέ κάποιο ατύχημα».
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Με τον κ. Τζιαφάλια συνεχίζετε να συνεργάζεστε ακόμη όμως, αφού έχετε στα σκαριά μια σειρά βιβλίων για την ιστορία του αρχαίου θεάτρου θα του πούμε «ολοκληρώσαμε τη συγγραφή του πρώτου βιβλίου και δώσαμε το υλικό στον δήμαρχο, αφού ο Δήμος Λαρισαίων είναι αυτός που θα το εκδώσει. Μέσα στον επόμενο καιρό θα κυκλοφορήσει. Το βιβλίο δε έχει τον τίτλο ”Αρχαίο Θέατρο Λάρισας: Τα μάρμαρα μιλούν”». Και πώς μιλούν τα μάρμαρα θα τον ρωτήσουμε, για να μας πει ότι «Όταν ανακαλύπτεις τους τόπους της γέννησης των μαρμάρων και με τα πανάξια χέρια των αρχαίων λιθοξόων και στυλοκοπάδων οι οποίοι εξόρυξαν με πολύ κόπο και τιτάνιες προσπάθειες, την ογκωδέστατη ακατέργαστη ύλη, έγιναν υψηλοί δημιουργοί και τα έργα τους αρχίζουν σιγά-σιγά να μας μιλούν και να εκφράζονται. Όπως το νεογέννητο παιδί μαθαίνει σιγά σιγά από τους γονείς του και το περιβάλλον του να μιλάει και να ολοκληρώνεται σαν οντότητα έτσι και εδώ τεράστιοι ογκόλιθοι, η πρώτη ύλη που γεννιέται από τα σπλάχνα της μάνας γης, μετατρέπονται από άξια χέρια σε έργα υψηλών καλλιτεχνικών απαιτήσεων, οντότητες που σήμερα μας μιλούν και μας συγκινούν με την ευφράδειά τους» θα μας πει.
ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
«…Λύεται αυτοδίκαια την 31.12.2022 η υπαλληλική σχέση με την Υπηρεσία του Καραγκούνη Δημήτριου του Λεωνίδα, μόνιμου υπαλλήλου με Α’ βαθμό και το 17ο ΜΚ του κλάδου ΠΕ Μηχανικών ειδικότητας Αρχιτεκτόνων, Προϊσταμένου του Τμήματος Αρχαιολογικών Έργων και Μελετών της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, επειδή συμπλήρωσε στις 31.12.2022 το 67ο έτος της ηλικίας του» σημειώνεται στην απόφαση συνταξιοδότησής του. Για να συνεχίσει αναφέροντας ότι
«Ο ανωτέρω υπάλληλος, διατηρεί «επί τιμή» τον τίτλο της θέσης που κατείχε και μετά τη λύση της υπαλληλικής του σχέσης και επιπλέον του απονέμεται η ευαρέσκεια της Υπηρεσίας».
Αλλωστε το λέει και ο ίδιος ο αναστηλωτής: Από την πλευρά μου αν μου ζητηθεί το οτιδήποτε από το Υπουργείο είμαι διαθέσιμος να προσφέρω…