και έφτασε και για μένα -όπως συμβαίνει σε όλα τα πράγματα- η ημερομηνία λήξης» τονίζει στην «Ε» ο συνταξιούχος -πια- πρώην διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας Απόστολος Αλεξίου. Ο τεράστιος κύκλος για τον Απόστολο Αλεξίου στο ΔΩΛ άνοιξε πριν από 41 χρόνια και έκλεισε πριν από λίγες μέρες, όταν και συνταξιοδοτήθηκε. Σ’ αυτά τα 41 χρόνια που υπηρέτησε το Ωδείο, τα 16 τα έκανε από τη θέση του διευθυντή, συμβάλλοντας στο να γίνει το Ωδείο ένας από τους πιο δυναμικούς μουσικούς οργανισμούς στην Ελλάδα. Τη σκυτάλη στη Διεύθυνση του Δημοτικού Ωδείου παραλαμβάνει ο Χρήστος Λενούτσος ως αναπληρωτής προϊστάμενος της Διεύθυνσης Μουσικής Εκπαίδευσης, μέχρι την τοποθέτηση νέου προϊσταμένου κατόπιν κρίσεων.
«Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος όσον αφορά και γι’ αυτά που πήρα και γι’ αυτά που έδωσα. Αισθάνομαι πλήρης και σίγουρα όχι λύπη. Εκανα πάντα αυτό που μου επέτασσε η συνείδησή μου, και έφτασε και για μένα -όπως συμβαίνει σε όλα τα πράγματα- η ημερομηνία λήξης. Το έχω συνειδητοποιήσει εδώ και αρκετό καιρό, δεν υπάρχει άλλωστε κάτι το συνταρακτικό πάνω σ’ αυτή τη διαδικασία.
Έχουν γίνει πάρα πολλά πράγματα όχι μόνο τα χρόνια που είμαι διευθυντής, αλλά όλα αυτά τα χρόνια που είμαι στη Λάρισα και παρακολουθώ την εξέλιξη του Ωδείου, και έχουν να κάνουν με την καλή συγκυρία: σωστοί άνθρωποι βρέθηκαν στην κατάλληλη στιγμή εκεί που έπρεπε». Αρνητικά είχε αυτή πορεία θα τον ρωτήσουμε, για να απαντήσει «Υπήρχαν, αλλά ήταν ελάσσονος σημασίας».
Ο Απόστολος Αλεξίου μιλώντας για τον διάδοχό του θα σημειώσει ότι «Χαίρομαι για τη διαδοχή μου από τον Χρήστο Λενούτσο που είναι αξιόλογος καλλιτέχνης και εξαιρετικός καθηγητής με μεγάλο καλλιτεχνικό αποτύπωμα, με τον οποίο είμαστε φίλοι από παλιά.
Κατά τη διεύθυνσή του και εφόσον έχει τη στήριξη που είχα εγώ από τις διοικήσεις, το Ωδείο θα συνεχίσει να εξελίσσεται και να αποτελεί έναν φάρο που θα οδηγεί όσους θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική στη Θεσσαλία και όχι μόνο».
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
«Γεννήθηκα στην Αθήνα και ήρθα στη Λάρισα σε ηλικία 26 ετών για να υπηρετήσω τη στρατιωτική μου θητεία», θα αναφέρει όταν του ζητήσαμε να μας μιλήσει για την πορεία του. Αναλυτικά ανέφερε: «Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1955. Σπούδασα πιάνο και θεωρητικά της μουσικής στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών, στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας, στο West Chester Κονσερβατόριο της Νέας Υόρκης και στο Μακεδονικό Ωδείο. Η καριέρα μου στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας ξεκίνησε το 1981, ως πιανίστας- συνοδός των τάξεων μονωδίας, εγχόρδων, πνευστών και της γυναικείας χορωδίας. Την επόμενη χρονιά άρχισα να εργάζομαι και ως καθηγητής και μετά από ένα χρόνο ακόμα διορίστηκα σε μόνιμη θέση. Από τότε έχω διδάξει πιάνο και θεωρητικά στο Ωδείο έχοντας παραγάγει ένα μεγάλο αριθμό αποφοίτων, πολλοί από τους οποίους συνέχισαν με σημαντική καριέρα στη μουσική και πολλοί από τους οποίους επίσης κατέκτησαν διακρίσεις σε διαγωνισμούς και σε ανώτατες σπουδές. Παράλληλα, δραστηριοποιήθηκα σαν σολίστ στη Θεσσαλία και όχι μόνον, έκανα πολλές συναυλίες μουσικής δωματίου με τον συνεργάτη μου βιολιστή Στέφαν Λαέτσου και αρκετά σόλο ρεσιτάλ, όπως επίσης και εμφανίσεις με τη Συμφωνική Ορχήστρα σαν σολίστας. Παράλληλα με την εργασία μου στο Δημοτικό ωδείο Λάρισας απασχολήθηκα σαν διευθυντής στη Μουσική Σχολή Δήμου Τυρνάβου και στο Σύγχρονο Κέντρο Μουσικών Σπουδών της Κοζάνης για αρκετά χρόνια. Το 2006 μετά από τη συνταξιοδότηση του Τώνη Σακελλάριου μου ανατέθηκε η διεύθυνση του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας. Κατά τα 16 χρόνια της διεύθυνσής μου θεωρώ ότι έχει συντελεστεί σημαντικό έργο, τόσο στον καλλιτεχνικό όσο και στον εκπαιδευτικό τομέα, απόρροια και της αρίστης συνεργασίας μου με τους εκάστοτε προέδρους. Ο αριθμός των μαθητών μας τα τελευταία 20 χρόνια είναι κατά μέσο όρο 850 τον χρόνο, πολλές φορές πλησίασε αρκετά και τους χίλιους, καθιστώντας το Δημοτικό Ωδείο Λάρισας το μεγαλύτερο Δημοτικό Ωδείο της Ελλάδος. Πέρα απ´ αυτά όμως υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες για τις οποίες θα συζητήσουμε προσεχώς».
Θανάσης Αραμπατζής
