του Α.Π.Θ. διοργανώνει δύο ξεχωριστές βραδιές κινηματογράφου, σήμερα Τρίτη και μεθαύριο Πέμπτη 4 Αυγούστου στις 9 το βράδυ, στο Μουσείου Οίνου και Αμπέλου Ραψάνης, με τις ταινίες - ντοκιμαντέρ, «Αποχαιρετισμός» και «Οφειλή» αντίστοιχα, δύο ντοκιμαντέρ ωδές στην ύπαρξη, του Σταύρου Ψυλλάκη. Μετά την προβολή, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει με τον σκηνοθέτη Σταύρο Ψυλλάκη, για το περιεχόμενο των ταινιών του και το κινηματογραφικό του έργο.
Λίγα λόγια για τις ταινίες-ντοκιμαντέρ:
«ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ» - η μνήμη του τόπου (2022) - Τρίτη 2 Αυγούστου στις 21:00, Μουσείο Οίνου και Αμπέλου Ραψάνης.
«… χιλιάδες αγωνιστές σε όλο τον κόσμο είχαν δώσει ό,τι είχαν για έναν σκοπό που, όπως πίστευαν, όπως έλεγαν, ήταν μεγαλύτερος από τους ίδιους, μα που τελικά αποδείχθηκε πως το μεγαλείο του ήταν αυτοί οι ίδιοι» Chris Marker.
Έχοντας ως βάση το αδημοσίευτο υλικό του 2007 της τότε ταινίας «Άλλος Δρόμος Δεν Υπήρχε», ο Σταύρος Ψυλλάκης αποφάσισε να συνεχίσει την ιστορία του ήρωα Γιάννη Λιονάκη. Ο Γιάννης Λιονάκης, 87 χρονών, ως διωκόμενος και επικηρυγμένος αντάρτης, σ’ ένα ταξίδι αποχαιρετισμού στον τόπο που καθόρισε τη ζωή του, μας αφηγείται μια απίστευτη προσπάθεια επιβίωσης, 14 χρόνων (1948-1962), που ξεκινάει με το τέλος του Εμφυλίου στην Κρήτη.
«ΟΦΕΙΛΗ» (2021) - Πέμπτη 4 Αυγούστου στις 21:00, Μουσείο Οίνου και Αμπέλου Ραψάνης.
Ο ήρωας της ταινίας, Αλέκος Ζούκας, είναι ένας άνθρωπος ιδιαίτερα αγαπητός, δεινός αφηγητής, γλεντζές και ταυτόχρονα βαθιά στοχαστικός. Επιλέγοντας δύο κομμάτια από τη ζωή του, τις εκμυστηρεύσεις του για την εμπειρία του με τον καρκίνο και τα ταξίδια του σκηνοθέτη με τον Αλέκο και τους φίλους του στην Πυρσόγιαννη, δημιουργούνται εναλλασσόμενες ενότητες που συνδέονται με αποσπάσματα από τα προσωπικά του ημερολόγια. Ο κυρίαρχος χρόνος της αφήγησης καθορίζεται από το πώς ο «ήρωάς» μας βιώνει την εμπειρία του. Υπαρξιακά ζητήματα και αγωνίες αναμοχλεύονται μέσα του. Όμως, η ταινία δεν μιλά για τον καρκίνο. Μιλά για τους καρκίνους που καταδυναστεύουν τη ζωή μας, γι’ αυτά που χάσαμε, που ξεχάσαμε ή που νιώθουμε ανήμποροι πια να γευτούμε, σε μια καθημερινότητα που μας συνθλίβει κι εμείς άκριτα αποδεχόμαστε και αναρωτιέται, μέσω του «ήρωά» μας, «πότε θα καταλάβει ο άνθρωπος ότι οφείλει περισσότερα στην ποίηση απ’ ό,τι στην εφορία;». Η ταινία, ουσιαστικά, είναι ένα εγκώμιο στη φιλία. Όλες οι δράσεις πραγματοποιούνται σε συνεργασία με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ραψάνης.
