Χαρακτηρίζεται ως το καλύτερο παράδειγμα αυθεντικού ελληνικού αμφιθεάτρου και περιγράφεται ως η τέλεια τοποθεσία όπου συναντάται η μουσική με την αρχαία ατμόσφαιρα.
Το σκηνικό της παράστασης απολύτως ενταγμένο στον φυσικό σκηνικό χώρο του Ηρωδείου. Η σκηνοθετική ματιά της Κατερίνας Ευαγγελάτου... σύγχρονη, όπως και η αισθητική. Η ανάγνωση όμως παραμένει κλασική. Καθώς το λιμπρέτο έχει τις βαθιές καταβολές του, στο έργο του Βίκτωρος Ουγκώ «Ο βασιλιάς διασκεδάζει». Στο επίκεντρο της όπερας ο ομώνυμος ήρωας, με όλη την πολυπλοκότητα και την αντιφατικότητά του. Η περίφημη άρια του δούκα «La donna emobile» και η γοητευτική άρια της Τζίλντα «Caronome», μας καθήλωσαν.
Στη βίλλα Σάντα Αγάθα του Μπουσσέτο, το 1849 γεννήθηκε ο «Ριγολέττος». Ύστερα από 20 παραστάσεις στο θέατρο «Λα Φενίτσε» ο Ριγολέττος παίχτηκε σ’ όλο τον κόσμο. Η εμπνευσμένη και μαγευτική μουσική που έγραψε ο Βέρντι εξέφραζε την επιθυμία των συμπατριωτών του να δουν την Ιταλία ελεύθερη και ενωμένη. Αλλωστε ο Ριγολέττος όπως και όλα τα πρώτα έργα του Βέρντι γράφτηκαν μέσα στο επαναστατικό κλίμα της εποχής, απηχώντας ιδεολογικά τον αγώνα για την απελευθέρωση των ιταλικών κρατιδίων από τους Αυστριακούς και την ενοποίησή τους σε κυρίαρχη χώρα.
Μεγάλη συγκίνηση μας προκάλεσε η ξενάγηση στην έκθεση της Βουλής των Ελλήνων «Ατενίζοντας την Ελευθερία δύο αιώνες μετά». Μια εξαίρετη ιστορικός μας ξενάγησε από την αρχαιολατρία στον φιλελληνισμό, από τον διαφωτισμό στον πατριωτισμό, στους λόγιους, στους διαφωτιστές, στους φιλέλληνες. Μας εντυπωσίασε ο τοιχοτάπητας με πρότυπο τη νωπογραφία του Ραφαήλ που κοσμεί τις αίθουσες του Βατικανού.
Ξεχωριστή εμπειρία η περιήγηση στον λαμπερό κόσμο του Νίκου Εγγονόπουλου με την έκρηξη των χρωμάτων, που φιλοξενείται στο Ιδρυμα Θεοχαράκη» καταλήγει η επιστολή.