F*ck Strindberg βασισμένη στο έργο Δανειστές του Αυγ. Στρίντμπεργκ. Η πρεμιέρα είναι προγραμματισμένη για την ερχόμενη Πέμπτη 24 Μαρτίου 2022, στις 9 μ.μ., στο Θέατρο «Κώστας Τσιάνος» και το ταξίδι της θα συνεχιστεί για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων καθημερινά από Πέμπτη έως και Κυριακή.
Η Πειραματική Σκηνή του Θ.Θ., από τον Μάρτιο του 2018 που εγκαινιάσθηκε, έθεσε στόχο την εξοικείωση με τις σύγχρονες τάσεις της διεθνούς θεατρικής σκηνής και τη διεύρυνση των ορίων της σκηνικής γλώσσας σε θέματα φόρμας και περιεχομένου. Η παράσταση F*ck Strindberg εντάσσεται στον αναστοχασμό της κλασικής δραματουργίας, του Στρίντμπεργκ στην περίπτωσή μας, μέσα από την οπτική γωνία του σύγχρονου οικολογικού φεμινισμού που διερευνά τις έμφυλες ταυτότητες. Το κίνημα #metoo έδειξε την αναγκαιότητα αυτού του προβληματισμού. «Οι Δανειστές», έργο του 1888, είναι ένα ερωτικό τρίγωνο μεταξύ μιας γυναίκας και δύο αντρών, όπου οι τρεις χαρακτήρες αναλώνονται σε έναν αγώνα επικράτησης και εξόντωσης. Στο έργο παρακολουθούμε τις σχέσεις τους και την προσπάθεια επικράτησης και κυριαρχίας του ενός πάνω στον άλλο. Ορατή γίνεται σε κάθε περίπτωση η άποψη του συγγραφέα σχετικά με την κατωτερότητα των γυναικών.
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Ο μισογυνισμός που συναντάμε έντονα στους Δανειστές είναι μια θεματική που απασχολούσε τον Στρίντμπεργκ. Δεν μπορούμε βέβαια να είμαστε σίγουροι, για το πλαίσιο που διαμόρφωσε αυτήν τη στάση του. Ωστόσο είναι εμφανής η αντιφατική απεικόνιση των γυναικών στη δραματουργία του, άλλοτε ως «μούσες» και άλλοτε ως τέρατα και καταστροφικές δυνάμεις! Είναι γενικά παραδεκτό από την κριτική ότι ήταν μισογύνης και αντίθετος στο κίνημα του φεμινισμού. Οι γυναίκες κατά την άποψή του δεν ήταν ικανές για τίποτα, καθώς ο μοναδικός τους προορισμός ήταν να μεγαλώνουν τα παιδιά τους.
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Στην παράσταση δύο άντρες αναλαμβάνουν και τους αντρικούς, αλλά και τον μοναδικό γυναικείο χαρακτήρα της Θέκλας. Πρόκειται για μια σύλληψη του σκηνοθέτη μέσω της οποίας καταρρίπτονται τα στερεότυπα και οι κοινωνικοί ρόλοι. Κεντρικός άξονας της παράστασης είναι ο σχολιασμός των αντιφάσεων των ιδεών του Στρίντμπεργκ σχετικά με το γυναικείο φύλο και την κατωτερότητά του. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η παράσταση χρησιμοποιεί ατόφιο το κείμενο του συγγραφέα και ο σκηνοθέτης φωτίζει σκηνικά και σχολιάζει τα σκοτάδια της πατριαρχίας. Πώς, λοιπόν, το κοινό σήμερα θα συλλάβει ένα κλασικό και ταυτόχρονα τόσο επίκαιρο έργο;
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Μετάφραση: Elio Pearlman. Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Νικόλαος Μπαλαμώτης. Σκηνογραφία – Κοστούμια: Γιάννης Κατρανίτσας. Πρωτότυπη μουσική και ηχητικός σχεδιασμός: Ευριπίδης Μπέκος. Βοηθός Σκηνοθέτη: Τζένη Μαράβα. Διεύθυνση Παραγωγής: Νίκος Γεωργάκης. Φωτισμοί: Μάκης Παπατριανταφύλλου – Ανδρονίκη Τσαγκαράκου. Ήχος – Φώτα – Live εικόνα: Νίκος Γεωργάκης – Μάκης Παπατριανταφύλλου – Γιώργος Γκόλαντας. Κατασκευή κοστουμιών: Νικολέτα Καΐση. Κατασκευή Σκηνικού: Χρήστος Καράκης – Νίκος Ανδριανόπουλος. Φωτογραφίες: Γιάννης Χατζηαντωνίου. Τρέιλερ: Δημήτρης Βάλλας Life of Film production. Επεξεργασία live εικόνας: Βαγγέλης Αντωνόπουλος. Αφίσα – Πρόγραμμα: Μουτζούρα. Παίζουν με αλφαβητική σειρά. Γιώργης Βασιλόπουλος – Γκούσταβ, Θέκλα. Αντώνης Κυριακάκης – Άντολφ, Θέκλα.
