κάτι καινούριο. Ο ελληνικός τίτλος της ταινίας «Συρανό» του Τζο Ράιτ έχει ως προσθήκη το επίθετο «ντε Μπερζεράκ» του χαρακτήρα του τίτλου από το θεατρικό έργο του Εντμόν Ροστάν (1897), πασίγνωστου διεθνώς κυρίως από κινηματογραφικές διασκευές. H αμερικανική ταινία «Συρανό ντε Μπερζεράκ» του Μάικλ Γκόρντον (1950) με τον Χοζέ Φερέρ, βραβευμένο με Όσκαρ στον ομώνυμο ρόλο για τον οποίο είχε βραβευθεί προηγουμένως με Τόνι στην παράσταση του Μπρόντγουεϊ, είναι η πρώτη του κινηματογραφική μεταφορά στα αγγλικά πιστή στο έργο του Ροστάν και από τις πιο χαρακτηριστικές μαζί με τη γαλλική του Ζαν–Πολ Ραπενό (1990) με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ. Επίσης, μεταξύ άλλων, κορυφαίος Συρανό είναι σαφώς και ο Ντέρεκ Τζάκομπι στην τηλεοπτική μεταφορά της θεατρικής του ερμηνείας με τη Royal Shakespeare Company (1985). Ο χαρισματικός Συρανό, ευγενής του Γαλλικού Βασιλικού Στρατού του 17ου αιώνα και καλλιτεχνικά πολυτάλαντος ως μονομάχος και ποιητής, διστάζει να εκφράσει την αγάπη του για τη Ρωξάνη εξαιτίας της εξωτερικής του εμφάνισης. Καμιά φορά οι άνθρωποι μπορούν ακόμα και να χαραμίσουν μία ζωή «ακολουθώντας» οτιδήποτε «νομίζουν» πως «πρέπει» να φαίνεται αντί να τη ζουν όπως πραγματικά είναι στο δικό τους μοναδικό μερίδιο που τους έχει δοθεί. Κάτι σαν μαριονέτες στη σκηνή της ζωής τους.
Μέσω της φόρμας του κλασικού μιούζικαλ, στην ταινία του πολυσχιδούς κινηματογραφικού δημιουργού Τζο Ράιτ, το περιεχόμενο της ιστορίας του Συρανό ανθίζει με καίρια έμπνευση στις πολύπτυχες διαστάσεις της διαχρονικής του υπόστασης. Με γόνιμο παλμό ουσιαστικής αμεσότητας, το υπέροχο σενάριο της έξοχης καλλιτέχνιδος της σκηνής Έρικα Σμιτ βασίζεται επιτυχημένα στη δική της θεατρική σκηνοθεσία το 2018. Εδώ, αντί για μεγάλη μύτη ο Συρανό έχει νανισμό και ο Πίτερ Ντίνκλεϊτζ, ένας τιτάνιος καλλιτέχνης της υποκριτικής, προσφέρει γενναιόδωρα άλλη μία απαράμιλλη ερμηνευτική του έκφραση. Μαζί του, όπως προηγουμένως και στο θέατρο, η Χέιλι Μπένετ είναι εξαίσια ως Ρωξάνη. Επίσης άψογη ολόκληρη η διανομή με θαυμάσιους ηθοποιούς, όπως οι απολαυστικοί Κέλβιν Χάρισον Τζούνιορ (Κριστιάν) και Μπεν Μέντελσον (Ντε Γκις). Ο Συρανό του Ντίνκλεϊτζ, ως άμεσος κινηματογραφικός «διάδοχος» του Ντεπαρντιέ, επίσης περιλαμβάνεται απευθείας στην παράδοση των ανυπέρβλητων ερμηνειών του ρόλου στο θέατρο και εν συνεχεία επί της οθόνης μαζί με τις προαναφερθείσες των Φερέρ και Τζάκομπι. Για αρχή. Γιατί όπως ο Ντίνκλεϊτζ μπορεί να απογειώσει μία ταινία στους ώμους του, ο Συρανό του καθηλώνει τη μνήμη των αισθήσεων ανεξίτηλα. Αυτός ο καινούριος «Συρανό» μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον προηγουμένως. Γιατί η μοναξιά του Συρανό μπορεί να είναι τόσο μοναδική όσο ο καθένας μας. Και ο Τζο Ράιτ προσφέρει την εμπειρία του σε μία ανεκτίμητη λεπταίσθητη δαντέλα όπως μόνον ο κινηματογράφος μπορεί να το κάνει.
Μιχάλης Δ. Ταμπούκας
Ηθοποιός
