*Κύριε Διονυσίου, από τον Περιστερώνα της Κύπρου, στη Θεσσαλονίκη και από κει στην Αθήνα...
-Γεννήθηκα στην Κύπρο και μεγάλωσα στο χωριό Περιστερώνα που βρίσκεται λίγο έξω από τη Λευκωσία. Από 5 ετών άρχισα μαθήματα μουσικής. Αρχικά πιάνο, αργότερα βιολί, θεωρητικά της μουσικής, ψαλτική. Το 2010 ήρθα στη Θεσσαλονίκη στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, αποφοίτησα από εκεί το 2016, αλλά παράλληλα έκανα μαζί με συμφοιτητές μου διάφορες μουσικές δράσεις, διάφορα σχήματα και παίζαμε κυρίως ελληνική μουσική, ρεμπέτικα, παραδοσιακά, λαϊκά και άλλα. Μετά έκανα και ένα μεταπτυχιακό στην Αθήνα σε σχέση με την ψαλτική και από το 2020 ζω στην Αθήνα.
*Βυζαντινή μουσική, παραδοσιακή μουσική, αλλά και ψαλτική. Αντιφατικά ή αλληλοσυμπληρούμενα;
-Δεν θα το έλεγα ότι είναι αντιφατικά. Είναι συνεχόμενα και αλληλοσυμπληρούμενα. Είναι μια αλυσίδα αυτές οι μουσικές. Ελληνικές μουσικές, ελληνική γλώσσα: Μικρασία, ηπειρωτική Ελλάδα, Κύπρος, νησιά, και εκκλησιαστική μουσική, όλα έχουν μία ξεχωριστή σύνδεση μεταξύ τους. Το ένα αντλεί από το άλλο και έτσι πορεύονται ανά τους αιώνες και είναι πολύ σημαντικό αυτό.
ΑΛΗΘΙΝΗ Η ΛΑΪΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
*Εκκλησιαστική και παραδοσιακή μουσική, αλλά αγαπάτε και τον Καζαντζίδη...
-(γέλια) Ναι, ναι! Υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει πάρα πολύ αυτός ο άνθρωπος κι αυτή η μουσική. Ειδικά στους μετανάστες, Ελληνες και Κύπριους που έφυγαν εκείνα τα χρόνια στο εξωτερικό. Είναι τραγούδια διαχρονικά και κατά την άποψή μου αθάνατα. Οπως έγινε η αναβίωση του ρεμπέτικου, έτσι σιγά-σιγά αρχίζει και η αναβίωση του λαϊκού τραγουδιού αυτής της περιόδου. Και βλέπουμε και νέους ανθρώπους πια -κάτω από τα 40- να ξανακούνε αυτά τα τραγούδια και να τα ψάχνουνε με άλλο μάτι πλέον και με άλλη διάθεση.
Η λαϊκή μουσική έχει μια αλήθεια η οποία μου αρέσει. Είναι ανεπιτήδευτη μουσική. Μου βγάζει μια αυθεντικότητα. Και για αυτό ίσως να ασχολήθηκα λίγο περισσότερο με αυτή. Το ρεμπέτικο δεν πρέπει να διαχωρίζεται από το λαϊκό, όλα είναι λαϊκή αστική μουσική. Είναι μία μουσική που αναπτύχθηκε κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα. Βεβαίως, χωρίς τους Μικρασιάτες πρόσφυγες αυτή η μουσική θα ήταν πολύ διαφορετική. Αυτοί ξεκίνησαν το όλο πράγμα και συνέβαλαν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί με αυτόν τον τρόπο η λαϊκή μουσική.
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ
*Σας έχουν χαρακτηρίσει ως η φωνή του αύριο και ως έναν από τους πιο ελπιδοφόρους τραγουδιστές...
-Με κάνουν και κοκκινίζω αυτοί οι χαρακτηρισμοί... Τη δουλειά μου προσπαθώ να κάνω κάθε φορά. Είναι πολύ τιμητικό που υπάρχουν άνθρωποι που λένε και γράφουν τόσο κολακευτικά σχόλια. Είμαι ευτυχής που αυτό το πράγμα αρέσει στον κόσμο και το αγκαλιάζει. Πραγματικά μας εκπλήσσει ευχάριστα η τόσο μεγάλη ποσότητα κοινού νέων ανθρώπων που έρχονται να ακούσουν αυτά τα τραγούδια. Και τα καινούργια τραγούδια τα οποία ερμηνεύω κατά καιρούς σε δίσκους, αλλά φυσικά και τα παλαιότερα λαϊκά τραγούδια που μου αρέσουν πάρα πολύ.
*Τι θα ακούσουν οι Λαρισαίοι που θα βρεθούν στον Μύλο το βράδυ της Κυριακής;
-Θα παίξουμε ένα πρόγραμμα το οποίο θα αποτελείται και από νέα τραγούδια και δικά μου και νέων συναδέλφων μου, αλλά φυσικά και παλαιότερα λαϊκά τραγούδια, και ρεμπέτικα. Οι συνοδοιπόροι μου, οι μουσικοί, είναι όλοι εξαιρετικοί... Είμαστε μια ομάδα πολύ δυνατή θα έλεγα, ο Γιώργος Γεωργόπουλος που παίζει μπουζούκι, ο Αθηνόδωρος Καρκαφίρης που παίζει κιθάρες, ο Φάουστος Σιερακόφσι σαξόφωνο, ο Κώστας Αρσένης κοντραμπάσο, και ο Στρατής Σκουρκέας κρουστά. Ελπίζουμε ο κόσμος να απολαύσει το πρόγραμμα γιατί το έχουμε ετοιμάσει με πολλή αγάπη και μεράκι.
ΞΑΝΑ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ
*Εχετε ξανάρθει στη Λάρισα;
-Ναι, έχω ξανάρθει. Αλλά είναι η πρώτη φορά που έρχομαι σε ένα τέτοιο μέρος όπως ο Μύλος και αισθάνομαι πολλή χαρά. Είχα τραγουδήσει στην «Τετάρτη», επίσης είχαμε κάνει με την Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας μια συναυλία στο β’ Αρχαίο Θέατρο, και είχαμε έρθει στο Κηποθέατρο Αλκαζάρ το καλοκαίρι που πέρασε με τη θεατρική παράσταση «Κάποτε στον Βόσπορο». Είναι η πολλοστή φορά που έρχομαι για μουσική παράσταση, αλλά η πρώτη φορά που θα εμφανιστώ «μόνος» μου σε έναν τόσο μεγάλο μουσικό χώρο.