πέθανε χθες σε ηλικία 90 ετών, ανακοίνωσε ο υπουργός Πολιτισμού Ντάριο Φραντσεσκίνι. «Αντίο Μόνικα Βίτι, αντίο στη βασίλισσα το ιταλικού σινεμά. Η σημερινή είναι μία ημέρα μεγάλης θλίψης, μία μεγάλη καλλιτέχνις και μία μεγάλη Ιταλίδα χάθηκε», αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο υπουργός.
Αιθέρια ύπαρξη, απίστευτης ομορφιάς, απ’ αυτές τις γυναίκες που λες ότι ο Θεός δεν είχε μόνο κέφια, αλλά και μια υποχρέωση να αποδείξει ότι πέρα από τα φαινόμενα υπάρχει και η βαθιά ωραιότητα, μακριά από τα μοντέλα που προσφέρει το Χόλιγουντ ή το διαχρονικό λάιφ-στάιλ. Ο λόγος για την υπέροχη ηθοποιό Μόνικα Βίτι, που μας χάρισε μερικές από τις σημαντικότερες ταινίες του ευρωπαϊκού σινεμά, σε σκηνοθεσία του φημισμένου Μικελάντζελο Αντονιόνι. Αυτός που την ανακάλυψε, την ερωτεύτηκε και της έδωσε την ευκαιρία να αναδείξει το ταλέντο της στο δράμα, αλλά, πέρα από τα συνταρακτικά φιλμ ψυχολογικής αποξένωσης του σπουδαίου Ιταλού σκηνοθέτη, διέπρεψε και στην κωμωδία. Όχι, η Μόνικα Βίτι δεν ήταν ένα σεξ σύμβολο, αλλά ακόμη μία αξιοθαύμαστη ηθοποιός, μια πρωταγωνίστρια χαρακτήρων, που μπορούσε να προκαλέσει και ανάφλεξη των συναισθημάτων. Και βεβαίως μια ιδιαίτερη προσωπικότητα, που ξεπέρασε και πολλές φορές στραπατσάρισε την ομορφιά της, με τη φινετσάτη αίσθηση του χιούμορ και το μοναδικό αυτοσαρκασμό που διέθετε. Η Μόνικα Βίτι που γεννήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 1931, εδώ και 20 χρόνια ζούσε απομονωμένη στη Ρώμη και έπασχε από Αλτσχάιμερ.
Η Μαρία Λουίζα Τσετσαρέλι, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στη Ρώμη και από παιδούλα ήθελε να γίνει ηθοποιός, παρά την προειδοποίηση της μητέρας της ότι «το παλκοσένικο θα σου διαφθείρει την ψυχή και το σώμα». Κάτι που δεν έγινε, όχι μόνο γιατί ήταν μία δυνατή γυναίκα με προσωπικότητα, αλλά και γιατί είχε την τύχη να ξεκινήσει την επαγγελματική σταδιοδρομία της έχοντας ως μέντορα τον Αντονιόνι. Θα σπουδάσει στη δραματική σχολή της Ρώμης κι εκεί θα ανακαλύψει την κωμική της φλέβα. Αλλά πριν προλάβει να μπει στα στούντιο της Τσινετσιτά, θα έρθει η γνωριμία της με τον Μικελάντζελο Αντονιόνι για να την κλέψει για λίγο από την κωμωδία και να τη βάλει στο δικό του κινηματογραφικό σύμπαν, στο σινεμά της σιωπής και της ψυχικής αποξένωσης. Η Μόνικα Βίτι ερμήνευσε συνολικά 47 χαρακτήρες, μίας τεράστιας γκάμας κι έπαιξε σε καλές και λιγότερες καλές ταινίες, μέχρι το 1989, όταν αποτραβήχτηκε από τα κινηματογραφικά πλατό. Το 2002 έκανε την τελευταία δημόσια εμφάνισή της στην πρεμιέρα του θεατρικού μιούζικαλ «Notre-Dame de Paris», στο Παρίσι, ενώ είχαν αρχίσει να εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια της νόσου.
