Το 1985 έκανε αίσθηση με την κυκλοφορία «Ζεστά ποτά» των αδερφών Κατσιμίχα, σε ενορχήστρωση δική του. Το 1991 ανέλαβε την ενορχήστρωση του δίσκου «Μένω εκτός» της Ελευθερίας Αρβανιτάκη. Η δουλειά, όμως, που σημάδεψε την καριέρα του ήταν ο δίσκος «Σαν ηφαίστειο που ξυπνά», σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου και με ερμηνεύτρια την Αλκηστη Πρωτοψάλτη. Το άλμπουμ γνώρισε τεράστια επιτυχία, ενώ το 1998 παρουσιάστηκε και με τη μορφή μουσικής παράστασης σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπαϊωάννου.
Είχε προηγηθεί, το 1992, το επίσης επιτυχημένο «Δι’ ευχών», και πάλι σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου, αυτή τη φορά με ερμηνεύτρια τη Χαρούλα Αλεξίου. Ακολούθησε, το 1994, το «Έϊ!» με τη Χαρούλα Αλεξίου, σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, του Αρη Δαβαράκη και της ίδιας της Αλεξίου.
Το πρώτο του σόλο άλμπουμ, «Θεατής» κυκλοφορεί το 1998 με τις συμμετοχές του Γιάννη Κότσιρα και της Έλλης Πασπαλά σε δύο από τα τρία τραγούδια του δίσκου. Το 2001 ο Νίκος Αντύπας διασκευάζει το «Mad about you» του Sting για τον δίσκο «Η άσφαλτος που τρέχει» του Γιώργου Νταλάρα.
Στα τέλη του 2002 κυκλοφορεί και το «Οπωσδήποτε παράθυρο», μια από κοινού δουλειά με τον Γιάννη Σπάθα, βασισμένη στην παράστασή τους «Neapolis» και σε στίχους Λ. Νικολακοπούλου.
Στον δίσκο συμμετέχουν η Ελένη Βιτάλη, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και η Σπείρα Σπείρα, η Τάνια Τσανακλίδου, ο Μανώλης Λιδάκης και ο Πάνος Κατσιμίχας, ενώ ραδιοφωνική επιτυχία γίνεται το «Ναι θα πω» με τη Μελίνα Ασλανίδου. Το 2004 έγραψε τον δίσκο «‘Αμμος ήτανε...» για τη Μαρινέλλα, σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου. Το 2006 συνεισέφερε συνθετικά στον πρώτο προσωπικό δίσκο της Νάνας Μούσχουρη με τίτλο «Μόνη περπατώ».