Ο Χρήστος Κτιστάκης δεν χρειάζεται συστάσεις για τους πολλούς μουσικόφιλους της Λάρισας. Είναι ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες της πόλης μας, ένας βαθιά εμπνευσμένος μουσικός που αφιέρωσε τη ζωή του (μετά από εντυπωσιακές σπουδές στη Γερμανία) στη Λάρισα, το κοινό της, και σε όλες τις μαθήτριες και τους μαθητές των Ωδείων της. Το βιογραφικό, το ταλέντο και η δημιουργικότητά του είναι αδιαμφισβήτητα, δεν παύουν όμως να είναι απλές λεπτομέρειες όταν κανείς υπολογίσει το σύνολο του έργου που έχει προσφέρει στην πόλη μας. Δεν είναι απλά υπεύθυνος για τη δημιουργία της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Λαρισαίων στην παρούσα μορφή της, αλλά ακόμα πιο σημαντικά είναι υπεύθυνος για τη θεσμοποίησή της. Είναι αυτός που έδειξε στο κοινό και ειδικότερα στους υπεύθυνους φορείς της πόλης την ανάγκη μίας Συμφωνικής Ορχήστρας, αυτός που πάλεψε (πάντα υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες) για τη διατήρηση και την επιβίωσή της.
Εκατοντάδες μαθήτριες και μαθητές των Ωδείων της Λάρισας γνώρισαν υπό τη διεύθυνσή του τη γοητεία της συμμετοχής σε μουσικά σύνολα και εμπνεύστηκαν από τη μουσικότητα και τη διδασκαλία του για να ανοίξουν τους καλλιτεχνικούς τους ορίζοντες. Είχα την εξαιρετική τύχη να είμαι ένας από αυτούς τους μαθητές στην πρώτη σύσταση της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων του Δημοτικού Ωδείου και θεωρώ όλες αυτές τις αξέχαστες εμπειρίες που μου χάρισε ένα από τα πιο σημαντικά θεμέλια της κατόπιν μουσικής μου ζωής. Η κάθε μου συνεργασία ως σολίστ με τον Χρήστο Κτιστάκη και τη Συμφωνική Ορχήστρα ανά τα χρόνια είναι ό,τι πιο κοντινό σε μια οικογένεια έχω ζήσει πάνω στη σκηνή, με την αγάπη και απεριόριστη αφοσίωση των μουσικών για τον μαέστρο τους να με κάνει κάθε φορά περήφανο όταν βρίσκομαι κοντά τους. Σήμερα, ζώντας για πάνω από 18 χρόνια στην Αυστρία, πια με δύο ορχήστρες υπό τη δική μου καλλιτεχνική διεύθυνση, δεν μπορώ παρά να θαυμάζω και να εκτιμώ το έργο του όλο και περισσότερο. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο με λυπούν ιδιαίτερα τα νέα των τελευταίων ημερών. Δεν περίμενα ποτέ πως θα χρειαστεί να γράψω ένα κείμενο σαν και αυτό, δυστυχώς όμως νιώθω πως είναι ανάγκη και υποχρέωσή μου παρακολουθώντας τις τελευταίες εξελίξεις. Οι χαρακτηρισμοί «νίκη» ή «ήττα» δεν έχουν καμία απολύτως θέση σε πολιτιστικές ή γενικότερα πολιτισμένες συζητήσεις, πόσο μάλλον όταν αναφέρονται στον κλονισμό του μουσικού και μουσικο-εκπαιδευτικού μέλλοντος της πόλης. Οι αντιπάθειες κάποιων λίγων μπορεί να είναι πολιτικά δελεαστικές όταν προσφέρουν πιθανά ολιγοήμερα πρωτοσέλιδα, ας σκεφτούμε όμως σας παρακαλώ το κοινό, τις μαθήτριες και τους μαθητές, την πόλη μας. Τους πολλούς.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΚΑΝΤΑΣ
* Ο Δημήτρης Καρακαντάς
είναι Λαρισαίος βιολονίστας
με διεθνή σολιστική καριέρα, καλλιτεχνικός
διευθυντής των ορχηστρών «Orchester 1756» και
«nuovo barocco» στη Βιέννη και το Σάλτσμπουργκ.
Έχει συμπράξει ως σολίστ σε 8 συναυλίες με
τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Λαρισαίων.
