Ο Λαρισαίος ακάματος πνευματικός δημιουργός, που ακούει στο όνομα Κώστας Λάνταβος, δίνει στο κοινό την ιστορία μιας τραγικής ηρωίδας, μιας ηρωίδας που φαίνεται να είναι «φερμένη» από αρχαιοελληνική τραγωδία, αφού η εξέλιξή της έχει τα στοιχεία της ύβρεως, της δικαίωσης, της κάθαρσης. Κι όμως η «Σεβαστή» ήταν αληθινό πρόσωπο, μια ηρωίδα της ζωής, και πια μια ηρωίδα της νεότερης ελληνικής πεζογραφίας.
Ο Γιάννης Νταβέλης χαιρετίζοντας την εκδήλωση εκ μέρους του Ομίλου Animus αναφέρθηκε αρχικά στον Κώστα Λάνταβο τον «πανευρωπαϊκού βεληνεκούς Λαρισαίο ποιητή», αλλά και τη «λαντάβειο γλώσσα» που χρησιμοποιεί στη νουβέλα του και αναβαθμίζει το αποτέλεσμα, ενώ στάθηκε και στη Λάρισα το «χωνευτήρι πολιτισμών που είναι το φόντο της ιστορίας και που περιγράφει ηθογραφικά ο Κώστας Λάνταβος».
Ακολούθως τον λόγο πήρε ο Νίκος Βατόπουλος που τόνισε ότι «...η Σεβαστή είναι ηρωίδα τραγική, δηλαδή ηρωίδα άχρονη, ηρωίδα οικουμενική. Μου έκανε εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο ο Κώστας Λάνταβος χτίζει σελίδα τη σελίδα την ιστορία της Σεβαστής, μιας γυναίκας της διπλανής πόρτας, μιας γυναίκας που θα μπορούσε να είναι μάνα, σύζυγος, αδελφή, γειτόνισσα, φίλη», ενώ σε άλλο σημείο ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «Ο τρόπος που ο Κώστας Λάνταβος προσεγγίζει το ψυχικό υπόστρωμα, σαν ανατόμος και ποιητής ταυτόχρονα, είναι ίσως ένα από τα χαρακτηριστικά της τέχνης του».
ΤΑ ΤΑΜΠΑΚΙΚΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ
Τον κύκλο των ομιλιών έκλεισε ο φιλόλογος-συγγραφέας Θωμάς Ψύρρας που σημείωσε ότι «Ο περίγυρος της κοινωνίας στα Ταμπάκικα της δεκαετίας του ‘50 είναι ο αφανής πρωταγωνιστής της ιστορίας. Τα σιωπηλά πρόσωπα -που ακούν, παρατηρούν, σχολιάζουν και εν τέλει καταδικάζουν- είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.
Αυτός ο μικρόκοσμος με την παγιωμένη νοοτροπία για τη γυναικεία υποταγή και την ανδρική εξουσία, που θεωρεί ατιμωτική την ατεκνία φορτώνοντας το «αμάρτημα» στη γυναίκα, που έχει ιδιαίτερη αντίληψη για την «τιμή» της γυναίκας και την «αξιοπρέπεια» του άντρα, αυτός πνίγει τη σχέση του ζεύγους Σεβαστής-Στέργιου και πάλι αυτός δίνει ανάσα στη Σεβαστή στο τέλος της περιπέτειάς της», ενώ τόνισε επίσης ότι «Ο αφηγητής -έστω κι αν δεν το δηλώνει ρητά δεν αντιμετωπίζει ακόμα και τη βιτριολική πράξη της Σεβαστής ως πράξη εκδίκησης, αλλά ως πράξη αυτοπροστασίας και ανομολόγητης επιθυμίας να μην απομονωθεί από τον περίγυρο των καταπιεστικών Ταμπάκικων. Πολύ περισσότερο δεν αντιμετωπίζει τη βιτριολική πράξη ως πράξη επαναστατική μιας πρώιμης φεμινίστριας που αντιδρά συνειδητά ώστε να σπάσει τα γυναικεία δεσμά. Η «τιμωρία» ως ανταποδοτική πράξη στο πρόσωπο που καταπάτησε νόμο τιμής, βρίσκεται στο επίκεντρο της βιτριολικής πράξης της Σεβαστής».
Ο Κώστας Λάνταβος κλείνοντας την εκδήλωση «αποκάλυψε» ότι η Σεβαστή ήταν αληθινό πρόσωπο, την είχε επισκεφτεί στις φυλακές, η ίδια του εξιστόρησε τα γεγονότα και του ζήτησε να συγ-(ή κατά)γράψει την ιστορία της.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο πατήρ Δωρόθεος Γιαννάκος εκπροσωπώντας τον μητροπολίτη Ιερώνυμο, ο αντιπεριφερειάρχης Γιώργος Λαδόπουλος, ο αντιδήμαρχος Ντίνος Διαμάντος, η περιφερειακή σύμβουλος Τάνια Δόκου, η διευθύντρια του Λαογραφικού Μουσείου Φανή Καλοκαιρινού, η διευθύντρια του Γαλλικού Ινστιτούτου Χρύσα Βουλγαράκη, η πρόεδρος των Φίλων Συμφωνικής Ορχήστρας Λάρισας Νέλλη Βασβατέκη, ο βιογράφος της Λάρισας Νίκος Παπαθεοδώρου, ο Θωμάς Ρετσιάνης του «Ομίλου πολιτικού διαλόγου Λάρισα», ο πρώην δήμαρχος Κώστας Τζανακούλης και πολύς κόσμος.
Θανάσης Αραμπατζής
φωτ.: Θωμάς Λευθέρης
