που αρχικώς ήταν προγραμματισμένη να γίνει την προηγούμενη Πέμπτη, αλλά οι καιρικές συνθήκες δεν το επέτρεψαν. Τα εγκαίνια της έκθεσης, αποτέλεσμα μιας υψηλού επιπέδου σύμπραξης δύο εκ των μεγαλύτερων μουσείων της χώρας, του Εθνικού Ιστορικού και του Λαογραφικού Ιστορικού, θα γίνουν στον προαύλειο χώρο του Λαογραφικού. Η έκθεση παρουσιάζει μοναδικά κειμήλια και τεκμήρια του Αγώνα, εξετάζοντας τη θέση που είχε η Ελληνική Επανάσταση μέσα στη διεθνή ιστορική πραγματικότητα της εποχής της, το ιδεολογικό της υπόβαθρο και τα ερείσματά της στον ελληνικό κόσμο εντός και εκτός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τα προεπαναστατικά κινήματα που την προετοίμασαν σε στρατιωτικό επίπεδο, τις οικονομικές συνθήκες που την ευνόησαν, το πνευματικό διαφωτιστικό κίνημα που καλλιέργησε το αίτημα της αναγεννημένης Ελλάδος, τις μυστικές εταιρείες που την οργάνωσαν, την επιρροή της στην ελληνική κοινωνία που για πρώτη φορά έχοντας την κεντρική βούληση να ξεπεράσει τις τοπικές διαφορές ενώνεται και προσπαθεί να την υποδεχτεί και να την υποστηρίξει, τις θυσίες των απανταχού Ρωμιών για την ευόδωσή της και το φιλελληνικό κίνημα που με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους την υποστήριξε. Στην έκθεση μεταξύ άλλων εκθεμάτων που βγαίνουν για πρώτη φορά εκτός του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου θα παρουσιαστεί και η πιστόλα του Γεωργίου Καραϊσκάκη. Όπως αναφέρει και η επιμελήτρια της έκθεσης από το Εθνικό Ιστορικό κ. Νικολέττα Ζυγούρη: Η πιστόλα ανήκει στον οπλισμό του οπλαρχηγού της Ρούμελης που εκτίθεται στη Μόνιμη Έκθεση του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου. Η περίτεχνη έξεργη διακόσμησή της, αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της ασημουργίας των Ιωαννίνων. Ο Καραϊσκάκης ήταν αδιαμφισβήτητος αρχηγός στο αρματολίκι των Αγράφων ήδη από τις αρχές του 1822. Ταπεινής καταγωγής ο γιός της καλογριάς, επιβλήθηκε χάρη στις οργανωτικές και στρατηγικές του ικανότητες κατά τη διάρκεια του Αγώνα και πέτυχε πολλές νίκες κατά των Οθωμανών. Αξιομνημόνευτη ήταν η συμμετοχή του στο Κομπότι της Άρτας τον Ιούνιο του 1822. Σημαντική είναι η συμβολή του στον Αγώνα αμέσως μετά την πτώση του Μεσολογγίου το 1826 όπου γίνεται υπέρμαχος του εθνικού σκοπού. Στις 22 Απριλίου του 1827, τραυματίστηκε θανάσιμα, στη Θέση Ανάλατος, ενώ πολεμούσε για να διασπάσει την πολιορκία της Ακρόπολης από το στράτευμα του Κιουταχή.
