όλο αυτό το διάστημα. Αγαπάω τον κόσμο και είμαι ενθουσιασμένος που θα βρεθούμε σύντομα μαζί» τονίζει σήμερα σε συνέντευξή του στην «Ε» ο Μάριος Φραγκούλης, που θα βρεθεί στη Λάρισα για μία συναυλία στο Κηποθέατρο Αλκαζάρ την Τετάρτη 16 Ιουνίου. Η συναυλία του διεθνούς φήμης τενόρου θα ανοίξει τον φετινό κύκλο συναυλιών που θα γίνουν στην πόλη μας, με τον κ. Φραγκούλη στη συνέντευξή του να αναφέρεται στη σχέση του με τη Λάρισα, την περίοδο της καραντίνας και πώς επέδρασε πάνω του, το πώς ξεκίνησε να τραγουδάει και πώς έχει εξελιχθεί η σχέση του με το τραγούδι, το νέο του άλμπουμ, αλλά και τα πρότυπά του στη ζωή και στη μουσική. Αναφέρει δε ενδεικτικά ο κ. Φραγκούλης πως «Θαυμάζω τα νέα παιδιά, τους νέους δημιουργούς γιατί πιστεύω σε αυτούς να φέρουν το παρελθόν σε ένα καλύτερο μέλλον».
Συνέντευξη στον Θανάση Αραμπατζή
• Επιστροφή στις συναυλίες μετά από πολύ καιρό. Πώς νιώθετε; Πόσο σας έχει λείψει η επαφή με το κοινό;
- Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος που μας δίνεται αυτή η ευκαιρία να ξανασυναντηθούμε με το κοινό μας να μοιραστούμε τις μουσικές που τόσο αγαπάμε, να τραγουδήσουμε μαζί σαν μια μεγάλη και αγαπημένη παρέα με θετική διάθεση και αγάπη. Ο κόσμος που θα έρθει θα περάσει τέλεια, θα χορέψει, θα ξεχάσει για λίγο όλα τα αρνητικά που μας συνέβησαν όλο αυτό το διάστημα. Αγαπάω τον κόσμο και είμαι ενθουσιασμένος που θα βρεθούμε σύντομα μαζί.
ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΕΣ ΙΔΕΕΣ
• Πώς βιώσατε την περίοδο της πανδημίας και της καραντίνας, σε επίπεδο δημιουργίας αλλά και καθημερινότητας; Ήταν μια στάση για αναστοχασμό, ήταν μια ευκαιρία για νέες εξερευνήσεις;
- Η πανδημία μου έκανε καλό γιατί επανατοποθέτησα τις σχέσεις μου με τους φίλους μου και την οικογένειά μου, κατάφερα να μελετήσω τόσο τη φωνή μου όσο και το σώμα μου και το μυαλό μου. Αισθάνομαι ανανεωμένος και γεμάτος με καλή και δυνατή ενέργεια. Βέβαια προχώρησα πολλά και αγαπημένα πρότζεκτ που είχαν μείνει πίσω. Σίγουρα αυτός ο χρόνος, ενώ υπήρχαν στιγμές μοναχικές, μου έδωσε τον χρόνο να γεννήσω πολλές δυνατές ιδέες για το μέλλον.
ΝΑ ΠΑΙΞΩ ΣΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ
• Η Λάρισα είναι συνήθης σταθμός στις περιοδείες σας... Ποια είναι η σχέση σας με την πόλη;
-Τη Λάρισα την αγαπώ με όλη μου την καρδιά γιατί με αγάπησε από τα πρώτα μου βήματα στην πορεία μου και της χρωστάω ευγνωμοσύνη για την αγάπη της και την εμπιστοσύνη της τόσα χρόνια. Στη Λάρισα τραγούδησα όπερα, μιούζικαλ, συναυλίες και αρχαίο δράμα με το Θεσσαλικό Θέατρο, με το οποίο πραγματοποιήσαμε 43 παραστάσεις. Εύχομαι σύντομα να καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε και παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο Λάρισας. Επίσης στην περιοδεία μας φέτος είναι μαζί μας και ο Βασίλης Κούρτης, ένας νέος ερμηνευτής με πολύ σημαντικά όπλα στα θέματα της μουσικής παιδείας και μιούζικαλ, ένα νέο αστέρι που είναι από τη Λάρισα και είμαι υπερήφανος γι’ αυτόν. Μαζί μου επίσης θα είναι η εξαιρετική Δήμητρα Σελεμίδου που έχει ανοίξει πολύ μεγάλους δρόμους στη μουσική μέσω του Ιδρύματος Νιάρχος με πολύ σημαντικά έργα του Μάνου Χατζιδάκι και πιστεύω πως είναι επίσης από τα νέα μας αστέρια στη μουσική. Επίσης θα είναι μαζί μου η πολύ αγαπημένη μου Μυρτώ Βασιλείου που συνεργαζόμαστε εδώ και τρία χρόνια και την πιστεύω ολόψυχα. Και τα τρία παιδιά θα σας γεμίσουν με αγάπη και δύναμη και θα δώσουν σε όλο το κοινό μας την αισιοδοξία ότι η μουσική συνεχίζει την πορεία της με τεράστια δύναμη και αξία.
ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΩΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
• Πώς ξεκίνησε η σχέση σας με το τραγούδι και πώς εξελίχθηκε μέχρι σήμερα;
- Από πολύ μικρός τραγουδούσα ως σολίστ με τη χορωδία του σχολείου μου στην Αθήνα, κυρίως στη Νέα Σμύρνη όπου τραγουδούσαμε δημοτικά τραγούδια και αισθανόμασταν μεγάλη υπερηφάνεια για την πολύτιμη πατρίδα μας. Αργότερα κατά το 1985 με 1988 στη δραματική σχολή του Λονδίνου Guildhall School of Music and Drama πέρασα ατελείωτες ώρες σκληρής μελέτης και επιμονής πάνω στην τεχνική του τραγουδιού και τον Φεβρουάριο του 1988 κέρδισα την υποτροφία Μαρία Κάλλας και λίγο αργότερα την υποτροφία Ωνάση για να σπουδάσω τραγούδι στην Ιταλία και στη Νέα Υόρκη. Φυσικά ήμουν και τυχερός όταν έκανα μια πολύ καλή ακρόαση στον Cameron Mackintosh για τον ρόλο του ρομαντικού ήρωα Μάριου που κέρδισα τον Σεπτέμβρη του 1988. Η καριέρα μου η επαγγελματική ξεκίνησε στις 5 Δεκεμβρίου του 1988. Μέχρι σήμερα έχω παίξει πάνω από 16 ρόλους στο θέατρο και τραγουδήσει πάνω από 600 συναυλίες διεθνώς σε Ασία, Αφρική, Αμερική και Καναδά, Μεξικό, Νότια Αμερική, Ευρώπη και Αυστραλία.
• Πρόσφατα κυκλοφόρησε το 21ο άλμπουμ της πορείας σας, με τίτλο «Blue Skies - An American Songbook», θέλετε να μας μιλήσετε γι’ αυτό;
- Κατάφερα με μεγάλο κόπο και αγωνία να βγάλω παγκοσμίως ένα DVD και CD με την εταιρεία Orchard της Sony Music με τίτλο «Blue skies-An American Songbook», με τα αξέχαστα τραγούδια των πιο σημαντικών Αμερικανών και όχι μονό συνθετών όπως οι Ghershwin, Berlin, Porter, Rodgers και Hammerstein, Bernstein, Sondheim, Brecht και Weill και φυσικά ο Μάνος Χατζιδάκις με το τραγούδι «Ιn the cool of the day» που ακούστηκε πρώτη φορά από την αγαπημένη φωνή του Nat King Cole. Είμαι υπερήφανος γιατί παίξαμε στο μαγικό Ηρώδειο δίνοντας και πάλι ένα στίγμα ελληνικό και φυσικά με αυτό το βήμα μπήκαμε στο πάνθεο των σπουδαίων ερμηνευτών αυτής της μουσικής. Ήδη έχει μπει στους πιο αγαπημένους δίσκους του spotify και σε σύγκριση με όλους τους μεγάλους δίσκους της ποπ/jazz στην Αμερική.
ΘΑΥΜΑΖΩ ΤΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ
• Ποια είναι τα πρότυπά σας στη ζωή αλλά και στη μουσική;
- Αγαπώ τους ανθρώπους που έχουν την ανάγκη να ανακαλύψουν νέες πνοές και νέους δρόμους και τελικά αυτοί οι άνθρωποι γίνονται στη ζωή αυτοί που μας δίνουν ελπίδα και έμπνευση. Θαυμάζω τα νέα παιδιά, τους νέους δημιουργούς γιατί πιστεύω σε αυτούς να φέρουν το παρελθόν σε ένα πιο τέλειο μέλλον. Στη μουσική με συγκίνησε πολύ η Μαρία Κάλλας, ο Freddie Mercury, o Frank Sinatra, η Ella Fitzgerald, ο Alfredo Kraus, η Marilyn Horne και φυσικά στην Ελλάδα ο Μάνος Χατζιδάκις, η Φλαίρη Νταντωνάκη, η Μελίνα Μερκούρη, η Νάνα Μούσχουρη, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Γιάννης Μαρκόπουλος και πιο πρόσφατα ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Γιώργος Νταλάρας που υπήρξε και σπουδαίος δάσκαλός μου, η Αλκηστις Πρωτοψάλτη που τόσο αγαπώ και φυσικά η μεγάλη μας μουσική ντίβα, η Μαρινέλλα. Φυσικά για το θέατρο δεν το συζητάμε ακόμη... (γέλια).
