στο Δημοτικό Ωδείο της Λάρισας και σε άλλα ωδεία και μουσικές σχολές, υπήρξε ένας σημαντικός δημιουργός της σχολής του φλάουτου στην Ελλάδα, αφού μαθητές του, καταξιωμένοι μουσικοί, στελεχώνουν σήμερα τις μεγάλες συμφωνικές ορχήστρες στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη
Στη Λάρισα ήρθε με πρόσκληση του αειμνήστου διευθυντή του Δ.Ω.Λ., Τσανακά, ο οποίος με τη διορατικότητα που τον διέκρινε, δημιούργησε σχολές εγχόρδων και πνευστών, προκειμένου να δημιουργηθεί συμφωνική ορχήστρα στην πόλη. Για την επίτευξη αυτού του στόχου κάλεσε καταξιωμένους Ρουμάνους μουσικούς, που δραστηριοποιούνταν ήδη στη Θεσσαλονίκη, όπως οι Μακοβέι, Λαέτσου (βιολί, βιόλα), Ντοροφτέι (όμποε, τσέλο), Βάργκα (φαγκότο), οι οποίοι δημιούργησαν τη γενιά των μουσικών που στελεχώσαμε επί σειρά ετών τη συμφωνική μας ορχήστρα. Όλους αυτούς τους δασκάλους, δίπλα στους οποίους μαθήτευσα και έζησα, παίζοντας μαζί τους, στα αναλόγια της νεανικής μας τότε συμφωνικής, τους διέκρινε η ίδια αγάπη για τη μουσική και η προσφορά γνώσης στη νέα γενιά μουσικών, με μια συνάμα ταπεινότητα και ανιδιοτέλεια, που δίδασκε εκτός από τις μουσικές γνώσεις, ήθος και μετριοφροσύνη στους νέους μουσικούς, αρετές που σπανίζουν στις μέρες μας στον καλλιτεχνικό χώρο.
Ο Μακοβέι, ήταν ένας αθόρυβος εργάτης της τέχνης, ο οποίος ενέπνεε τους μαθητές του, με το παράδειγμα της μελέτης και της συνέπειάς του, ένας σημαντικός δημιουργός χωρίς φώτα δημοσιότητας και εφήμερου εντυπωσιασμού, που άφησε σημαντική παρακαταθήκη.
Πολύ αργότερα το 1998,τον συνάντησα στη κρατική ορχήστρα Θεσσαλονίκης, ως συνάδελφος πια μουσικός. Η συναναστροφή μαζί του, ήταν πηγή γνώσης και η πολύτιμη πείρα που κουβαλούσε από τη θητεία του στη συμφωνική ορχήστρα του Βουκουρεστίου, ήταν οδηγός για πολλούς νέους μουσικούς που τότε ξεκινούσαμε την καλλιτεχνική μας πορεία. Η μνήμη του, θα παραμείνει ζωντανή, από τους συνεχιστές της διδασκαλίας και του ήθους του, στις επερχόμενες γενιές μουσικών.
Δημήτριος Εμμ. Καραμανώλης/καθηγητής μουσικής-βιολιού).