«... συνωμοσίες της Κασσάνδρας»

ΚΡΙΤΙΚΗ

ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΒΟΛΙΟΤΗ-ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗ

Ο φίλος δημοσιογράφος Ηλίας Βολιότης-Καπετανάκης έχει να επιδείξει ένα πλούσιο συγγραφικό έργο. Είναι ένας από τους σημαντικότερους ερευνητές και μελετητές του ρεμπέτικου και γενικότερα του λαϊκού τραγουδιού. Έχει γράψει 7 σχετικά πολυσέλιδα βιβλία, στα οποία ψάχνει τις πηγές του ρεμπέτικου τραγουδιού, αναζητά τις μελωδικές και κοινωνικές του διαδρομές και μελετά τη ζωή και το έργο των λαϊκών δημιουργών. Όμως μας έχει δώσει αξιόλογα δείγματα και στην ποίηση.
Το 2016 κυκλοφόρησε την πρώτη συγκεντρωτική ποιητική εργασία με τίτλο «Βραδυνά Πάρεργα» από τις εκδόσεις «Μετρονόμος», η οποία περιλαμβάνει ποιήματα της περιόδου 1969-2015. Σ’ αυτή αλλού είναι καυστικός, αλλού τρυφερός και λυρικός κι αλλού στοχαστικός. Βασικό του στοιχείο η αιρετικότητα. Εμπνέεται από την επικαιρότητα. Στηλιτεύει τα αρνητικά κοινωνικά φαινόμενα και επιχειρεί να ξυπνήσει συνειδήσεις. Ο λόγος πυκνός και ανατρεπτικός. Διαθέτει ένα πλούσιο λεξιλόγιο, ενώ χρησιμοποιεί και τον ελεύθερο και τον παραδοσιακό στίχο.
Η νέα ποιητική του δουλειά κυκλοφορεί στο τέλος Νοεμβρίου πάλι από τις εκδόσεις «Μετρονόμος» και έχει τίτλο «... συνωμοσίες της Κασσάνδρας». Εκτός από την ομότιτλη βασική συλλογή περιέχονται ακόμα δύο: «Τρόμος και ηλιθιότητα του Δ΄ Ράιχ», με επικαιρικά ποιήματα, που έχουν αφετηρίες τις συνθήκες του Covid-19, που ζει ο πλανήτης, και «Ελλειπτικές τροχιές». Η τρίτη συλλογή περιέχει δίστιχα και άλλα παραδοσιακά μοτίβα, αλλά σε αυτό το έργο ο ποιητής γράφει και μια σειρά Μάνι, ας πούμε, ως προς το στροφικό σχήμα, τούρκικους μανέδες, αλλά και (αν)Αιρέσεις... αναποδογυρίζοντας φράσεις μεγάλων ανδρών! Σε όλα τα βιβλία συνεργάζεται με σημαντικούς ζωγράφους, που φιλοτεχνούν τα εξώφυλλα και τα οπισθόφυλλα. Στις «... συνωμοσίες της Κασσάνδρας» απολαμβάνουμε την εξαιρετική δουλειά του Nicola Delarte. Το πρώτο ποίημα της προδημοσίευσης με τίτλο «Το ποτάμι» γράφτηκε στις όχθες του Πηνειού και σηματοδοτεί το κύκνειο άσμα και τον αποχαιρετισμό μιας πολύχρονης βιωματικής ερωτικής σχέσης, με ανάλογες, φυσικά, κοινωνικές αναφορές, που είναι από τα χαρακτηριστικά όλου του έργου του Ηλία Βολιότη-Καπετανάκη. Η δάνεια φράση του Ηράκλειτου είναι προφανώς «ουκ εστίν εμβήναι...», αλλά, όπως λέει ο ποιητής, αλλάζει για την εξυπηρέτηση του μέτρου. Το δεύτερο ποίημα με τίτλο «Να μείνει» δε θέλει, νομίζω, σχόλιο. Αναφέρεται, σχολιάζει τη μανία του κόσμου τελευταία να φωτογραφίζει συλλήβδην σημαντικά και ασήμαντα πράγματα.
Γιάννης Χρ. Ζαρογιάννης
δρ. φιλολογίας-συγγραφέας