Οι βίαιες προσαρμογές θα αυξήσουν ταυτόχρονα τις διαιρέσεις και τις συγκρούσεις μεταξύ αυτών που ωφελούνται και εκείνων που ζημιώνονται από τις ραγδαίες τεχνολογικές καινοτομίες. Ένα αποκαλυπτικό βιβλίο που αναδεικνύει καίρια θέματα: Την ανάλυση των επιδιώξεων όλων, και κυρίως των ΗΠΑ και της Κίνας, οι οποίες με τον οικονομικό και τεχνολογικό πόλεμο που έχουν κηρύξει τα τελευταία χρόνια προσπαθούν να παραμείνουν ή να αναδειχθούν ηγεμονικές δυνάμεις στον κόσμο, ώστε να έχουν το οικονομικό, τεχνολογικό και γεωστρατηγικό πλεονέκτημα. Τον ρόλο της σύγχρονης τεχνολογίας, και ειδικότερα της τεχνητής νοημοσύνης, που έρχεται να επηρεάσει τις γεωοικονομικές, γεωστρατηγικές, γεωπολιτικές και γενικότερα τις διεθνείς σχέσεις. Τι ακριβώς σημαίνει ψηφιακή οικονομία; Ποιες οι διάφορες πτυχές και επιπτώσεις της τεχνητής νοημοσύνης στο άμεσο μέλλον, στην αγορά εργασίας, στους τομείς των μεταφορών, των χρηματοπιστωτικών αγορών, της υγείας, της ενέργειας, των έξυπνων πόλεων; Ποια είναι τα θέματα της διακυβέρνησης της τεχνητής νοημοσύνης; Ποιες οι στρατηγικές ανάπτυξής της από τις διάφορες χώρες, οι απειλές του κυβερνοπολέμου και τα σενάρια της έκβασής του; Ποιες οι στρατηγικές των μεγάλων δυνάμεων σχετικά με την ενσωμάτωση της τεχνητής νοημοσύνης στις στρατιωτικές και γενικότερα στις αμυντικές τεχνολογίες που θα τους επιτρέψουν να έχουν ένα στρατιωτικό και, κατ’ επέκταση, γεωστρατηγικό πλεονέκτημα;
«Κι εσένα τι σε νοιάζει;
...πλοίο διαρκείας η χώρα μου»
Συγγραφέας: Φωτεινή Τομαή
Στις εκατό στροφές στενοχώριας, έγραψε ο Ελύτης, είναι ανάγκη να παράγουμε και μία στροφή χαράς. Ο Στάθης Καλύβας, πάλι, το όρισε επιγραμματικά: επτά φορές βυθιστήκαμε από το ’21 κι επτά φορές σωθήκαμε! Πώς γίνεται να παίρνουμε τον λάθος δρόμο και να μας βγαίνει σωστός; Πόσο σωστά το τραγούδησε στο δικό του «Τσάμικο» ο Σαββόπουλος: Η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει. Ο αναγνώστης θα βρει στις σελίδες αυτού του βιβλίου πρόσωπα και γεγονότα των τελευταίων δεκαετιών από την Απριλιανή Δικτατορία μέχρι σήμερα έτσι όπως τα συγκράτησε η δική μου ματιά. Και το καράβι συνεχίζει την πορεία του. Γι’ αυτό και ο υπότιτλος... πλοίο διαρκείας η χώρα μου. Στην Ελλάδα το μέτρο απουσιάζει από παντού. Όλοι καταδικάζουν παθογένειες όπως η κακοδιοίκηση και η φοροδιαφυγή, αλλά όλοι επιδιώκουν μια θέση στο Δημόσιο και φοροδιαφεύγουν, με εξαίρεση αυτούς που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να το κάνουν, τους δημόσιους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους. […]
Μπορεί όλοι να διαμαρτύρονται για τα κακώς κείμενα, αλλά όταν γίνει η παραμικρή κίνηση να διορθωθούν προσκρούουν σε αντιδράσεις των ενδιαφερομένων. […]
Η έλλειψη εμπιστοσύνης του πολίτη στο κράτος είναι μια ακόμη σοβαρή ελληνική παθογένεια. Η αιτία όλων αυτών είναι μία: ο λαϊκισμός, που τα κόμματα με τις πρακτικές τους κατάφεραν να τον αναδείξουν σε ιδεολογία.
«Ο βασιλιάς της»
Συγγραφέας: Χ.Α. Χωμενίδης
«Δεν ήταν για σένα, Μενέλαε, η Ελένη...» μου ’χε πει κάποτε ο Οδυσσέας.
«Για κανέναν δεν ήταν. Τέτοια ομορφιά πόσο να την αντέξεις;»Ακούγονταν πειστικά τα λόγια του. Ότι με έπνιγε η καλλονή της ή το πένθος της ή η μπερδεμένη, αξεδίψαστη ψυχή της. Έπειθαν. Μα δεν ίσχυαν. Ακούστε τη δική μου αλήθεια. Την άφησα να φύγει επειδή την αγαπούσα. Και ήξερα, ένιωθα, λαχταρούσα να ξαναρχίσει τη ζωή της αλλιώς. Τι θα πει αγαπάω; Ανάθεμα αν έχετε προφέρει αυτό το ρήμα πέντε φορές σε όλη σας τη ζωή, τις τέσσερις για τη μάνα σας. Το τρέμετε – σας έχουν μάθει να το τρέμετε. Αγαπάω σημαίνει γίνομαι εκείνη που αγαπάω. Η μοίρα της δική μου μοίρα. Αν πέθαινε η Ελένη, θα θαβόταν η καρδιά μου. Όταν την είδα να σαλπάρει με τον Πάρη, φρέσκος αέρας, δροσερός, φύσηξε εντός μου.
