Ως παιδί ζούσε με τη μητέρα της σε ένα πλοιάριο και μαζί είχαν επινοήσει μία διάλεκτο που χρησιμοποιούσαν μόνο οι δυο τους. Όμως έχουν να συναντηθούν δεκαέξι χρόνια. Οι αναμνήσεις έχουν πια ξεθωριάσει. Τώρα η Γκρέτελ εργάζεται ως λεξικογράφος, ενημερώνοντας λήμματα, όπως ταιριάζει στη μοναχική της φύση. Ώσπου ένα τηλεφώνημα από το νοσοκομείο διακόπτει την απομόνωσή της. Η Γκρέτελ ανακαλεί τον κρυφό κώδικα επικοινωνίας της παιδικής της ηλικίας και αρχίζει σιγά σιγά να θυμάται: την άγρια περίοδο που πέρασε στο ποτάμι, το παράξενο αγόρι που είχε έρθει να μείνει μαζί τους κάποιον χειμώνα και το αλλόκοτο πλάσμα –τον κλέφτη του καναλιού;– που κινούνταν μέσα στο νερό κι όλο πλησίαζε απειλητικά. Στο τέλος η ηρωίδα δεν έχει άλλη επιλογή παρά να γυρίσει πίσω. Η Ντέιζι Τζόνσον ανασκευάζει τον αρχαιοελληνικό μύθο του Οιδίποδα, τοποθετώντας την τολμηρή ιστορία της σε ένα άγνωστο περιβάλλον της σύγχρονης Αγγλίας. Το «Κάτω από την επιφάνεια» είναι ένα μυθιστόρημα για την οικογένεια, την ταυτότητα, την αγάπη και το πεπρωμένο, ένα βιβλίο που αναστατώνει και συγκινεί.
* * *
«Ευτυχισμένη Μόσχα, Δύο νουβέλες» Αντρέι Πλατόνοφ
Επίμετρο: Γιόζεφ Μπρόντσκι
Μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου
(Στο εξώφυλλο: Καζιμίρ Μαλέβιτς, «Το κορίτσι με τη χτένα στα μαλλιά», 1933, λάδι σε καμβά, Πινακοθήκη Τρετιακόφ)
H Μόσχα δεν είναι η πρωτεύουσα της αχανούς χώρας που γνωρίζουμε, αλλά μια τολμηρή γυναίκα, η οποία ενσαρκώνει τη μετεπαναστατική εποχή στη Σοβιετική Ρωσία. Στην «Ευτυχισμένη Μόσχα», την πρώτη από τις δύο νουβέλες του Αντρέι Πλατόνοφ που περιλαμβάνονται στον τόμο, η ορφανή ηρωίδα ενηλικιώνεται κατά τη διάρκεια της πρώιμης σοσιαλιστικής ανοικοδόμησης και πιστεύει ακράδαντα στο χαρούμενο μέλλον που θα συντελεστεί ως αποτέλεσμα της συμμετοχής του λαού. Και πράγματι, αρχίζει να δοκιμάζει όλες τις δυνατότητες που της προσφέρονται. Ώσπου ένα απρόσμενο ατύχημα με αλεξίπτωτο, ψηλά στον αέρα, την προσγειώνει σε μια νέα, παράξενη ζωή. Στην «Εκσκαφή», τη δεύτερη νουβέλα, το πλέον εμβληματικό και πολιτικό έργο του ανεπανάληπτου αυτού συγγραφέα, παρακολουθούμε μία ομάδα εργατών, οι οποίοι έχουν αναλάβει τη θεμελίωση του επιβλητικού παμπρολεταριακού οίκου που θα φιλοξενήσει τις ερχόμενες γενιές των συντρόφων, σε μια πόλη που χτίζεται εκ βάθρων ώστε να υποδεχθεί την ανέφελη κομμουνιστική κοινωνία. Όμως, όσο πιο πολύ δουλεύουν, τόσο χειροτερεύει η κατάσταση, κι όσο το σκάμμα μεγαλώνει, τόσο περισσότερο χάνεται το νόημα. Μήπως σκάβουν έναν τάφο; Η ουτοπία είναι όμορφη, αλλά η πραγματικότητα σκληρή.
* * *
«Η Αγγελίνα» Daniel Egnéus, Ξένια Καλογεροπούλου
Αυτός δεν είναι σαν τους άλλους. Είναι αλλιώτικος.
Έναν τέτοιον άντρα ήθελα πάντοτε να βρω.
Όταν η αρχόντισσα Δεβόρα αντικρίζει τον Ζυμωτό, τον ερωτεύεται και αποφασίζει να τον πάρει μαζί της στο μακρινό Αλχαμερίδο. Η Αγγελίνα δεν χάνει ούτε στιγμή. Ξεκινάει αμέσως για ένα μεγάλο ταξίδι, προσπαθώντας να ξαναβρεί τον αγαπημένο της. Περπατάει νύχτα μέρα γιαλό γιαλό, κι ούτε ο καυτερός ήλιος, ούτε το χιόνι και η παγωνιά, ούτε οι τοίχοι που δεν έχουν πόρτες μπορούν να τη σταματήσουν.
Η Ξένια Καλογεροπούλου δημιουργεί την Αγγελίνα, μια «αλλιώτικη» ηρωίδα, επίμονη και απτόητη, που ζωντανεύει μέσα από τις εκρηκτικές εικόνες του Daniel Egneus.
