Κινηματογράφος στο σπίτι!
ΣΑΝΤΑ ΤΣΙΚΙΤΑ
Κωμωδία- Διάρκεια: 92’-Παραγωγή: Ελλάδα, 1953- Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος- Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος και Χρήστος Γιαννακόπουλος-Πρωταγωνιστούν: Βασίλης Λογοθέτης, Ίλυα Λιβυκού, Ντίνα Σταθάτου, Στέφανος Στρατηγός–Κατάλληλη για όλους.
Ο μικρός μισθός του υπαλλήλου Φώτη Φαγκρή (Βασίλης Λογοθετίδης) τον απομακρύνει από το όνειρό του να παντρευτεί την επί τετραετίας αρραβωνιαστικιά του Μαίρη (Ντίνα Σταθάτου). Όταν πληροφορείται πως η μητέρα του πρέπει να υποβληθεί σε επέμβαση στην Αθήνα, καταλήγει στο καμπαρέ του ξαδέρφου του Μπάμπη (Στέφανος Στρατηγός). Ο Μπάμπης θα τον βοηθήσει, αν ο Φώτης κάνει λευκό γάμο με τη σταρ του καμπαρέ του Τσικίτα Λοπέζ (Ίλια Λιβυκού), που κινδυνεύει με απέλαση.
Οι Αλέκος Σακελλάριος και Χρήστος Γιαννακόπουλος διασκεύασαν για τον κινηματογράφο το θεατρικό τους έργο «Φώτης Φαγκρής και η Τσικίτα Λοπέζ», το οποίο ανέβασε ο θίασος του Βασίλη Λογοθετίδη στην Αθήνα, υπό τη σκηνοθεσία του, την περίοδο 1952-1953. Το προσωπικό, και με χιούμορ δοσμένο δράμα, του Φώτη, αντικατοπτρίζει και μια δύσκολη οικονομική περίοδο στη χώρα μας. Ο μικροκαμωμένος Λογοθετίδης με τα αγαθά, αλλά έξυπνα, ματάκια του συναντά την πληθωρική Ίλυα Λιβυκού και το ντουέτο σπινθιροβολά. Το κακό «αλεπουδών», όπως αποκαλεί η ταπεραμεντόζα ισπανίδα Λοπέζ το τμήμα αλλοδαπών, θα την απελάσει και ο Φώτης σπεύδει στη βοήθειά της. Κάθε της φιλί τον ζαλίζει και τα πιλάφια στο κέντρο του Μπάμπη έρχονται να γεμίσουν τη κοιλιά του. Η «αγία» (Σάντα) Τσικίτα τον ευλογεί και η προσευχή στο όνομά της γίνεται τελικά η μοναδική προσφορά του στην, έστω και για λίγο, μνηστή του. Μέσα του ξυπνά ένας άλλος άνθρωπος, ένας λιγότερος φοβισμένος Φώτης, και ο Λογοθετίδης με το αποφασισμένο βλέμμα του αναθαρρεί, καθώς όλα πάνε κατευχήν. Ανεπανάληπτη κωμωδία του παλιού, καλού ελληνικού κινηματογράφου! ****/5
ΓΛΥΚΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ
Κοινωνική- Διάρκεια: 151’-Παραγωγή: Ελλάδα, 1983- Σκηνοθεσία και Σενάριο: Νίκος Νικολαΐδης-Πρωταγωνιστούν: Δέσποινα Τομαζάνη, Δώρα Μασκλαβάνου, Τάκης Μόσχος, Τάκης Σπυριδάκης -Κατάλληλη για άνω των 15 ετών.
Ο Αργύρης (Τάκης Μόσχος), η Μαρίνα (Δώρα Μασκλαβάνου), η Σοφία (Δέσποινα Τομαζάνη) και ο Ανδρέας (Τάκης Σπυριδάκης) μένουν στο ίδιο σπίτι, ζώντας στην παρανομία. Όμως η δράση της Σοφίας θα τους κάνει στόχο των αρχών.
Οι ήρωες βλέπουν την καθημερινότητα σαν ένα παιχνίδι στο οποίο βγαίνουν νικητές. Με την ελευθερία του μικρόκοσμού τους κλέβουν και εξαπατούν με επιτυχία. Όταν οι κανόνες αλλάζουν, και σαν ποντίκια ετοιμάζονται να πιαστούν στη φάκα, τότε ο φόβος κερδίζει και το τέλος πλησιάζει. Ανήμποροι να υπάρξουν σε κάτι διαφορετικό από την πραγματικότητά τους, λυγίζουν.
Οι κινηματογραφικές αναφορές είναι διάσπαρτες στο σπίτι της ταινίας. Η Μέριλιν Μονρόε και ταινίες όπως «Ο Τραγουδιστής της Τζαζ» (1927) και «Η Κουκλίτσα της Νέας Ορλεάνης» (1978) έχουν τη θέση τους σε αυτό. Η σύζυγος του σκηνοθέτη Μαρί Λουίζ Βαρθολομαίου, ενδυματολόγος και σκηνογράφος, έχει δώσει μια άλλη διάσταση στην οικία των χαρακτήρων. Σαν ένα αλλοπρόσαλλο παιχνίδι φορτωμένο με κουμπιά, λεπτομέρειες, κρυμμένους θησαυρούς, παγίδες, κρυψώνες, μυστικά και πάθη, το σπίτι δεν είναι ένα απλό κρησφύγετο αλλά ένα εξωπραγματικό σκηνικό όπου επαναφορτίζεται η ζωή τους. Η παραβίαση και η βεβήλωσή του σπάει τις δυνάμεις του και όλα τελειώνουν. Μουσικά κουτιά, δημιουργίες μεγάλων κλασικών, ένας Ρίχαρντ Στράους που μας θυμίζει Στάνλεϊ Κούμπρικ, κομμάτια ροκ και η πρωτότυπη σύνθεση του Γιώργου Χατζηνάσιου γλυκαίνουν την ταινία.
Ο Νίκος Νικολαΐδης που «έφυγε» το 2007 οραματίστηκε μια κινηματογραφική ποίηση με κοινωνικές προεκτάσεις. Το δεύτερο αυτό μέρος της τριλογίας του «Τα Χρόνια της Χολέρας» βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και ξεχωρίζει μέχρι και σήμερα. ***½/5
ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ’21. ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ
Ιστορικό Δράμα- Διάρκεια: 122’-Παραγωγή: Ελλάδα, 1971- Σκηνοθεσία: Ερρίκος Ανδρέου- Σενάριο: Πάνος Κοντέλης-Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Κάτια Δανδουλάκη, Αλέκος Αλεξανδράκης–Κατάλληλη για όλους.
Η ταινία αφηγείται τη ζωή του ήρωα της ελληνικής επανάστασης Γεωργίου Δικαίου, γνωστού ως Παπαφλέσσα, από το 1818 και την ηλικία των 30 ετών, έως και το θάνατό του το 1825 στη μάχη στο Μανιάκι. Περιγράφει την άνοδό του στο αξίωμα του αρχιμανδρίτη και κατόπιν σε εκείνο του Υπουργού των Εσωτερικών.
Το θετικό του σεναρίου είναι πως δεν αγιοποιεί τον Παπαφλέσσα (Δημήτρη Παπαμιχαήλ). Αντιθέτως, κάνει εμφανή τα λάθη του, τις μεγάλες του φιλοδοξίες και την άδικη στάση που κράτησε κατά τον εμφύλιο πόλεμο (1823-1825) απέναντι σε σημαντικά πρόσωπα της εποχής. Τον παρουσιάζει, όμως, ως και άνθρωπο που αντιλαμβάνεται τα σφάλματά του και ως έτοιμο να πράξει το καθετί για την ελευθερία.
Η παραγωγή κόστισε 12 εκατομμύρια δραχμές και είναι η πιο ακριβή ελληνική ταινία μέχρι το 1971. Δημιουργήθηκε την περίοδο της επταετούς δικτατορίας στο πλαίσιο των εορτασμών των 150 χρόνων από την έναρξη της επανάστασης του 1821, δεχόμενη τις αρνητικές αντιδράσεις του κοινού στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, στο οποίο τιμήθηκε. Ωστόσο, με πρωταγωνιστές μερικούς από τους πιο αξιόλογους εγχώριους ηθοποιούς και με μια αρκετά προσεγμένη φωτογραφία, η ταινία είναι μια σελίδα στην ιστορία του κινηματογράφου μας που δεν πρέπει να αγνοήσουμε. **½/5
ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ
(Dracula)
Τρόμου- Διάρκεια: 128’-Παραγωγή: Η.Π.Α., 1992- Σκηνοθεσία: Φράνσις Φορντ Κόπολα- Σενάριο: Τζέιμς Β. Χαρτ-Πρωταγωνιστούν: Γκάρι Όλντμαν, Άντονι Χόπκινς, Γουινόνα Ράιντερ–Κατάλληλη για άνω των 18 ετών.
Τρανσυλβανία 1462. Ο Βλαντ Ντράκουλα (Γκάρι Όλντμαν) επιβιώνει μιας οικογενειακής τραγωδίας, ορκίζεται εκδίκηση και συντάσσεται με τις δυνάμεις του σκότους. Τέσσερις αιώνες μετά, το 1897, ο Βλαντ, ακόμα εν ζωή, ταξιδεύει ως κόμης Δράκουλας στο Λονδίνο, σκορπώντας το θάνατο, για να συναντήσει τη νεαρή Μίνα (Γουινόνα Ράιντερ), πιστεύοντας πως εκείνη αποτελεί μετενσάρκωση της αγαπημένης του γυναίκας.
Μετά τον Δράκουλα, που υποδύθηκε ο Μπέλα Λουγκόζι το 1931 στην ταινία του Τοντ Μπράουνινγκ και όλους του Δράκουλες που ακολούθησαν, ο Γκάρι Όλντμαν παραλύει τον θεατή με την τρομακτική του μεταμόρφωση στο αιμοδιψές τέρας-δημιούργημα του συγγραφέα Μπραμ Στόκερ. Γίνεται, όμως, και απόλυτα γοητευτικός κατά την πρώτη συνάντησή του με τη Μίνα σε μια σκηνή που συνδέει την άφιξή του στην Αγγλία με τα πρώτα χρόνια εμφάνισης του κινηματογραφικού μέσου.
Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα δημιούργησε την πιο ολοκληρωμένη μεταφορά του βιβλίου του Στόκερ σε μια υπερπαραγωγή, η οποία στη μεγάλη οθόνη σου πάγωνε το αίμα! ****/5
Από τη Δέσποινα Τριανταφυλλίδου, φιλόλογο, διδάκτορα Κινηματογράφου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μέλος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου
