Μια τραγική περίοδος, όπως είναι η περίοδος του εμφυλίου πολέμου. Αν τώρα οι παραπάνω προϋποθέσεις συνοδεύονται από τη ρεαλιστική καταγραφή της καθημερινότητας της ιστορούμενης περιόδου και θέτουν ερωτήματα γύρω από βασικά θέματα που απασχολούν την ανθρώπινη ύπαρξη (όπως ο θάνατος), τότε είναι σίγουρο ότι το μυθιστόρημα θα σου προσφέρει την αισθητική απόλαυση που αναζητάς.
Ας μην ξεχνάμε όμως πως για να «δέσουν» αρμονικά τα στοιχεία που κάνουν ένα ιστορικό μυθιστόρημα ξεχωριστό, χρειάζεται ένας ικανός τεχνίτης του λόγου. Και ένας τέτοιος ικανός τεχνίτης αναδεικνύεται για μια ακόμη φορά ο Ηλίας Μαγκλίνης. Είχε προηγηθεί το μυθιστόρημά του «Πρωινή Γαλήνη». Για να μας προσφέρει τέσσερα χρόνια αργότερα ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα-μια αληθινή ιστορία, όπως σημειώνεται στο εξώφυλλο-με τον ευρηματικό τίτλο «Είμαι όσα έχω ξεχάσει». Θέμα του η δολοφονία του παππού του από τον ΟΠΛΑ στο Αγρίνιο στη διάρκεια του εμφυλίου. Παράλληλα όμως αναπτύσσεται και ένα δεύτερο θεματικό κέντρο γύρω από την αρρώστια του πατέρα του και τον επερχόμενο θάνατό του.
Παππούς και πατέρας έχουν ένα κοινό στοιχείο. Ο θάνατός τους είναι ένας βίαιος θάνατος, και απ’ ότι φαίνεται επηρέασε αφάνταστα τον συγγραφέα, ο οποίος είναι λογικό να αναζητά να βρει απάντηση σε ερωτήματα που δεν απαντώνται με τη λογική.
Η εξιστόρηση των γεγονότων γίνεται –σε μεγάλο βαθμό- με τον αγαπημένο τρόπο του συγγραφέα, από την αφορμή δηλαδή που δίνουν παλιές φωτογραφίες. Άλλωστε οι αναμνηστικές φωτογραφίες που ανασύρει κάθε τόσο, παραπέμπουν και στον τίτλο του μυθιστορήματος. Το ομολογεί και ο ίδιος: «Αυτό ωστόσο που περισσότερο με ενδιέφερε εμένα από μια φωτογραφία ήταν πάντοτε όλα τα αποσιωπήμενα ενδιάμεσα: τα πριν και τα μετά, το χθες και το αύριο που κρύβεται από πίσω. Τα ίχνη που άφησε το πριν και το μετά σε αυτή την εικόνα». Τα «αποσιωπημένα» είναι αυτά που μας έχουν διαμορφώσει, που μας έχουν χαράξει.
Στην αναπαράσταση του ιστορικού παρελθόντος, τέλος, αξιοποιεί τις μαρτυρίες των μελών της οικογενείας του. Έτσι καταφέρνει να ανασύρει από τη λήθη γεγονότα που σημάδεψαν την οικογενειακή ζωή και τα οποία αποκτούν ιδιαίτερη σημασία καθώς έρχονται να συμπληρώσουν τη γνώση μας για το ιστορικό γίγνεσθαι του εμφυλίου. Η αξιοποίηση όλων αυτών των στοιχείων δίνουν στον αναγνώστη την ευκαιρία να διαβάσει το Μυθιστόρημα ως Ιστορία και να απολαύσει την Ιστορία ως Μυθιστόρημα.
Δρ. Χαράλαμπος Β. Στεργιούλης
