Το εγχειρίδιο-βιβλίο του Βολιώτη Αλέξανδρου Ψυχούλη απευθύνεται στον «ξένο», σ’ αυτόν που φτάνει στην πόλη του Βόλου, όχι απλά για να πιει τσίπουρα, αλλά για να φτάσει πίνοντας, τσιμπώντας και συζητώντας στην κατάσταση της συλλογικής πληρότητας, του συντονισμού, της ομοψυχίας, στη γλυκιά αίσθηση της χαμηλής αιώρησης και στην ψευδαίσθηση ότι η ζωή είναι εξαιρετικά απλή.
Στον ντόπιο το κείμενο θα προσφέρει την απαιτούμενη απόσταση για να κατανοήσει καλύτερα αυτό το «οικείο» που τον συναρπάζει, καθώς εξετάζει μία-μία τις παραμέτρους που συνθετικά απαιτούνται για να αποκτήσει η τσιπουροσυνεύρεση τα χαρακτηριστικά μιας εμπειρίας που δεν βλέπουμε την ώρα να ξαναζήσουμε.
Το σωστό μαγαζί με το καλό χύμα τσίπουρο, το πώς καθόμαστε, το μέγεθος της παρέας, το τσούγκρισμα, το μενού, ο χαρακτήρας του σερβιτόρου, η συζήτηση, ο τόπος, η ώρα και κυρίως ο ρυθμός είναι παράγοντες που καθορίζουν το αποτέλεσμα. Μικρές λεπτομέρειες αλλάζουν δραματικά την εξέλιξη μιας συνάντησης για τσίπουρα. Αν κάτι δεν λειτουργήσει όπως πρέπει αυτό που θα ζήσεις θα είναι απλώς μια καλούτσικη κατάσταση και όχι η ποθητή υπερβατική εμπειρία.
