Η Καταστροφή της Σμύρνης και η σύγκρουση δύο ηγετών…

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΧΘΕΣ ΣΤΟ «ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΕΙΟ» ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΒΑΣΙΛΗ ΤΖΑΝΑΚΑΡΗ

Ενα βιβλίο που καταγράφει με κάθε λεπτομέρεια την άγρια σύγκρουση ανάμεσα στον Ύπατο Αρμοστή της Σμύρνης Αριστείδη Στεργιάδη και την κορυφή της Ορθοδοξίας στη Σμύρνη, τον Μητροπολίτη Χρυσόστομο, παρουσιάστηκε χθες στο «Χατζηγιάννειο» Πνευματικό Κέντρο.

Ο λόγος για το βιβλίο «Σμύρνη 1919-1922. Στεργιάδης εναντίον Χρυσόστομου» του συγγραφέα Βασίλη Τζανακάρη, ο οποίος βλέπει τα γεγονότα που συνέβησαν στη Σμύρνη την τραγική περίοδο 1919-1922 μέσα από τη σχέση δύο μεγάλων προσωπικοτήτων και πρωταγωνιστών αυτής της εποχής: του Αριστείδη Στεργιάδη και του Χρυσόστομου. Τη χθεσινή παρουσίαση άνοιξε ο πρόεδρος του Συλλόγου Σερραίων «Ο Λαϊλιάς» κ. Δημήτριος Παπαδόπουλος, για να ακολουθήσει ο Αγγελος Πετρουλάκης που, ανάμεσα σε άλλα, σημείωσε ότι «Ο Βασίλης Τζανακάρης είναι βαθύς μελετητής και ακούραστος ερευνητής. Κάθε φράση που γράφει είναι επιβεβαιωμένη κι αυτό είναι το σημαντικό όταν κάνουμε ιστορία, ακόμη κι όταν κάνουμε ιστορία μέσα από τη Λογοτεχνία, γιατί εδώ ο Τζανακάρης εισάγει και τη Λογοτεχνία στην ιστορία». Εν συνεχεία τον λόγο πήρε ο συγγραφέας κ. Βασίλης Τζανακάρης που τόνισε ότι «Απέναντι στον Στεργιάδη, ο Χρυσόστομος υπήρξε χριστιανικά ανεκτικός. Από την πρώτη κιόλας συνάντησή τους είχε καταλάβει πως μια σύγκρουση μαζί του θα απέβαινε σε βάρος της εθνικής υπόθεσης και δεν ήθελε να είναι αυτός ο πρωταγωνιστής. Πολύ γρήγορα οι συναντήσεις τους θα ήταν τυχαίες και οι περισσότερες σε υπαίθριες συνάξεις και εκδηλώσεις. …Ο Στεργιάδης απέφευγε ακόμα και να εκκλησιαστεί. Πίστευε ότι ο ελληνορθόδοξος κλήρος, με τις εθνικιστικές συμπεριφορές και τα από άμβωνος κηρύγματά του, ξεσήκωνε τους ελληνικούς πληθυσμούς σε βάρος των Τούρκων, κι αυτό φρόντιζε να το αποτρέπει με κάθε τρόπο. Πίστευε ότι κλήρος και ιερωμένοι έπρεπε να περιοριστούν στα θρησκευτικά τους καθήκοντα και να αφήσουν την πολιτική και τη διοίκηση σ' εκείνον και στις οδηγίες που του είχαν δοθεί από τον Βενιζέλο. …Όμως, παρά τα επιμέρους συμβάντα, τις διαφορές και τις πρακτικές που ο καθένας ακολουθούσε, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως και οι δύο υπήρξαν ιδιαίτερα τραγικές φυσιογνωμίες που έβαλαν την ανεξίτηλη σφραγίδα τους σε μία από τις πλέον οδυνηρές στιγμές της σύγχρονης νεοελληνικής ιστορίας».