Φαινόμενα της εποχής και του... διαδικτύου, αφού είναι σαν να έχει μπει εκεί μέσα όλη η δισκογραφία», τονίζει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στην «Ε» ο Βασίλης Καζούλης. Ο Βασίλης Καζούλης που αύριο Τετάρτη μαζί με τον Πάνο Κατσιμίχα και τον Δημήτρη Καρρά θα εμφανιστούν στο Κηποθέατρο Αλκαζάρ, στις 9.30 μ.μ., σε μια μεγάλη συναυλία με τραγούδια-σταθμούς της ελληνικής μουσικής σκηνή, στη συνέντευξή του σήμερα αναφέρει τι –δεν- έχει αλλάξει στον ίδιο, πόσο διαφορετικές είναι οι συνθήκες από τότε που ξεκίνησε μέχρι σήμερα, αλλά και για το νεανικό ακροατήριο που αναγνωρίζει και αγαπάει τα τραγούδια του λέγοντας χαρακτηριστικά ότι: «Τα τραγούδια μας έχουν μία συνέχεια και πάνε από γενιά σε γενιά, αυτό είναι ένα θετικό μήνυμα ότι η προσπάθεια και η ειλικρινής αγάπη γι’ αυτό που κάναμε δεν έχει χαθεί, προχωράει...». Αναφέρει δε πως τελικά… άκουσε τους φίλους του και την ξέχασε τη Φανή, ενώ σημειώνει πως «σημασία έχει να μπορείς να ξεπερνάς ό,τι κακό συμβαίνει, και να αγωνίζεσαι για το καλύτερο. Η ζωή έχει τον αγώνα της κι εκεί θα πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι και δυνατοί για οτιδήποτε προκύψει».
Συνέντευξη στον Θανάση Αραμπατζή
* Εμφανιστήκατε στο ελληνικό τραγούδι πριν από 30 χρόνια σχεδόν. Τι έχει αλλάξει στον Βασίλη Καζούλη από τότε μέχρι σήμερα;
- Για μένα, για τον δρόμο που διάλεξα, δεν νιώθω να έχει αλλάξει κάτι. Νιώθω όπως τότε που είχα πρωτοξεκινήσει, που έπαιζα ερασιτεχνικά στα μπαράκια, ή ακόμη-ακόμη στα πάρτι του γυμνασίου που έπαιζα και έκαναν έναν κύκλο και μ' ακούγανε. Κράτησα μία ισορροπία γύρω απ' αυτά που προέκυψαν από τη δουλειά, τη φήμη και όλα αυτά, και είναι σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Δεν ξέρω πώς τα κατάφερα, αλλά ίσως να ήταν μία προστασία, γιατί ένιωθα ότι δεν θα μπορούσα να το κουμαντάρω... Το μόνο που μπορούμε να πούμε ότι έχει αλλάξει είναι οι κοινωνικές συνθήκες που βέβαια αλλάζουν διαρκώς...
* Ο... νεαρόκοσμος πώς σας αντιμετωπίζει;
- Η αλήθεια είναι ότι γύρω μας έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα. Πολλές αλλαγές σε λίγα χρόνια και μάλιστα απότομες, άγαρμπες και χωρίς ουσία. Τα νέα παιδιά έχουν την καλή πρόθεση να γνωρίσουν πράγματα και να βρούνε αυτό που είναι αγαπημένο και έρχεται από το παρελθόν. Τα τραγούδια μας έχουν μία συνέχεια και πάνε από γενιά σε γενιά, αυτό είναι ένα θετικό μήνυμα ότι η προσπάθεια και η ειλικρινής αγάπη γι’ αυτό που κάναμε δεν έχει χαθεί, προχωράει...
* Νιώθετε ότι κερδίζετε καινούριο ακροατήριο;
- Το βλέπω στις παραστάσεις ότι εκτός από τους μεγαλύτερους έρχονται νέα παιδιά, τα οποία όχι μόνο ακούνε τα τραγούδια μας αλλά τα αγαπάνε κιόλας. Αυτό είναι μεγάλη επιβράβευση για την προσπάθεια που κάναμε και για την τέχνη που υπηρέτησα όλα αυτά τα χρόνια με μεγάλη ειλικρίνεια και αγάπη. Από μικρό παιδί ονειρευόμουν να γίνω μουσικός όχι για να αποδείξω κάτι αλλά γιατί το αγαπούσα τόσο πολύ που δεν ήθελα να κάνω τίποτα άλλο. Βέβαια πέρασα στην ΑΣΟΕΕ, πήρα και το πτυχίο μου αλλά...
*Αλλά προτιμήσατε να παίζετε μουσική σε χώρους όπως το Κηποθέατρο, παρά να είστε σε ένα γραφείο και να ασχολείστε με αριθμούς...
-(γέλια) Δεν το συζητώ... Αυτό ήταν η μεγάλη μου αγάπη από παιδί, καθόμουν ώρες ολόκληρες και προσπαθούσα να ανακαλύψω τον πανέμορφο κόσμο της μουσικής.
*Εμφανιστήκατε στη δισκογραφία το 1987 και μέχρι και το 2004 ανά τριετία βγάζατε και δίσκο. Έπειτα η δισκογραφική σας παρουσία γίνεται πιο αραιή...
-Ναι, έχετε δίκιο, από το 2004 που αναφέρετε, η δισκογραφία παίρνει την κατιούσα, κι από ένα σημείο κι έπειτα έχει ελαχιστοποιηθεί. Οι εταιρείες δεν έχουν αυτή την αίγλη και τη δύναμη που είχαν παλιά. Σήμερα τα περισσότερα γίνονται με ηλεκτρονικό τρόπο, όπως το τελευταίο άλμπουμ που κυκλοφόρησα το 2014. Άλλαξε η εποχή και νομίζω ότι δεν μπορώ να την παρακολουθήσω. Τραγούδια συνεχίζω να γράφω, όμως έχει αλλάξει η κατάσταση και δεν υπάρχει η δυνατότητα να πάω να ηχογραφήσω και να εκδώσω μία καινούρια δισκογραφική δουλειά. Φαινόμενα της εποχής και του... διαδικτύου αφού είναι σαν να έχει μπει όλη η δισκογραφία εκεί μέσα.
* Η κρίση πιστεύετε έγινε και... κρησάρα για να βγαίνουν ποιοτικότερα τραγούδια;
- Δεν νομίζω... Σπάνια πια θα ακούσω κάτι που θα με συγκινήσει, κάτι που θα με κινητοποιήσει. Πιστεύω ότι οι σπουδαίες μουσικές γράφτηκαν στο παρελθόν, πιθανόν γιατί υπήρχε κι η ελπίδα τότε, ενώ τώρα ζει σε μια κατάσταση δύσκολη, και συνεπώς πάει πολύ πίσω και η δημιουργία.
*Τι θα ακούσουμε αύριο στο Κηποθέατρο;
-Εχω τη χαρά να είμαι με τον Πάνο Κατσιμίχα και τον Δημήτρη Καρρά, με τους οποίους λέμε όλα αυτά τα τραγούδια που αγαπάει ο κόσμος, γιατί δεν μας επιτρέπεται να μην τα πούμε κιόλας. Προσωπικά στις συναυλίες μου θέλω να κάνω τον κόσμο να αισθάνεται και να περνάει όμορφα, αυτός είναι ο σκοπός μου. Θα είναι μια πολύ ευχάριστη συναυλία με όλα τα γνωστά τραγούδια και του Πάνου και τα δικά μου... Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα περάσουμε πάρα πολύ όμορφα! Περιμένουμε όλους τους Λαρισαίους στο Κηποθέατρο.
*Τελικά ρε Μπίλη, την ξέχασες τη Φανή;
-(γέλια) Και να ξεχάσεις τη Φανή εμφανίζονται άλλες καταστάσεις που κι αυτές θα πρέπει να τις ξεχάσεις. Σημασία έχει να μπορείς να ξεπερνάς ό,τι κακό συμβαίνει, και να αγωνίζεσαι για το καλύτερο. Η ζωή έχει τον αγώνα της κι εκεί θα πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι και δυνατοί για οτιδήποτε προκύψει.
