«Η γεύση είναι ιστορία. Είναι μνήμη...»

ΕΠΙΣΗΜΑΝΕ Ο ΠΑΝΟΣ ΣΑΠΚΑΣ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ ΧΘΕΣ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΙΤΗΡΩΝ ΚΑΙ ΑΛΕΥΡΩΝ

«...Τι γεύση έχει η μνήμη; Τη γεύση της τοπικής παραγωγής, του κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου, του κλίματος, των εθίμων, των παραδόσεων, της θρησκείας, της οικογένειας, της επικοινωνίας, της συναναστροφής. Μπορείς να ανακαλύψεις τα πάντα για έναν τόπο από τις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων του. Η γεύση έχει μνήμη και η μνήμη έχει γεύση. Κι αυτό θα κάνουμε σήμερα: θα την ανακαλύψουμε και θα την απολαύσουμε» ανέφερε χθες μεταξύ άλλων ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Επιστημών κ. Πάνος Σάπκας κατά τα εγκαίνια της έκθεσης για την κληρονομιά της γεύσης που περιλάμβανε συνεντεύξεις, πληροφορίες και αντιλήψεις πολιτισμικών πρακτικών που σχετίζονται με τη διατροφή και την υγεία και την οργάνωσε η πολιτισμική πρωτοβουλία The Heritage of Taste στο πλαίσιο του προγράμματος START - Create Cultural Change. Στα εγκαίνια που πραγματοποιήθηκαν στους κατάμεστους χώρους του φιλόξενου Μουσείου Σιτηρών και Αλεύρων, το κοινό είχε τη δυνατότητα να παρακολουθήσει «οπτικές» αφηγήσεις στις οθόνες του μουσείου, τις οποίες διαδέχθηκαν γαστρονομικές «αναπαραστάσεις» στην αυλή του Μύλου.

Ο κ. Πάνος Σάπκας μιλώντας για την έκθεση σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «...Τα μουσεία δεν διασφαλίζουν απλά αρχειοθετημένα τεκμήρια. Δεν αντικατοπτρίζουν μόνο τη μνήμη, αλλά ταυτόχρονα την ενεργοποιούν. Εξάλλου, πολλά μουσεία επικεντρώνονται, κυρίως, στη μικροϊστορία, στους αφανείς -στα μεγάλα γεγονότα- πρωταγωνιστές, αλλά και στον πολιτισμό της καθημερινότητας, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο στα αντικείμενα έναν ιδιαίτερα ενεργητικό ρόλο» για να συμπληρώσει ότι «Το μουσείο που βρισκόμαστε, το Μουσείο Σιτηρών και Αλεύρων, συνδέεται με τη γεύση, που συνδέεται με τη διατροφή, που συνδέεται με τη γεωργία, που συνδέεται με την επεξεργασία, που συνδέεται με τη βιομηχανία. Η διατροφή, άρα και η γεύση, δεν είναι ένα μονοσήμαντο φαινόμενο, καθώς περιλαμβάνει στοιχεία πολιτισμού που ανανεώνονται με τον ρυθμό που εξελίσσεται ένα σύνολο ανθρώπων και καθορίζεται από αντιλήψεις θρησκευτικές, φιλοσοφικές, συμβολικές, γενικότερα πολιτισμικές. Έτσι η γεύση είναι ιστορία. Είναι μνήμη». Η διευθύντρια του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου κ. Φανή Καλοκαιρινού, που συντόνιζε και την εκδήλωση, μιλώντας για το αν «Η μνήμη μπαίνει στο Μουσείο» τόνισε ότι «Και βέβαια μπαίνει... ως καλλιτεχνικό δημιούργημα, ως αρχειακό υλικό, ως παλιές φωτογραφίες, ως παραδοσιακό χειροτέχνημα, ως υλικό τεκμήριο του πολιτισμού μιας άλλης εποχής που διαφυλάσσεται και προβάλλεται ως έκθεμα σε ένα Μουσείο. Άλλωστε, αυτός είναι ο παραδοσιακός ρόλος των μουσείων με σκοπό τη διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης και της εξέλιξης των κοινωνιών.
...Ειδικότερα, τα μουσεία σήμερα με τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα τους, έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους προς τους ανώνυμους πρωταγωνιστές των ιστοριών που πραγματεύονται στις εκθέσεις τους». Η επιμελήτρια της πρωτοβουλίας κ. Κλαίρη Μπακούρα τόνισε μεταξύ άλλων ότι «…Θεραπεύω στα αρχαία ελληνικά σημαίνει φροντίζω κι αυτό μας συνδέει απόψε και με τη γαστρονομική αλλά και με την ιατρική κληρονομιά της Λάρισας, τον τόπο που έζησε ο Ιπποκράτης. Η έκθεση περιλαμβάνει συνεντεύξεις, πληροφορίες και αντιλήψεις πολιτισμικών πρακτικών που σχετίζονται με τη διατροφή και την υγεία. Οι αφηγήσεις παρουσιάζονται ως ιστορικά τεκμήρια της άυλης πολισμικής κληρονομιάς του τόπου μας και ως μία προσπάθεια να μπει η μνήμη στον μουσειακό χώρο ως ψηφιακό έκθεμα», για να ακολουθήσει η ξενάγηση στην έκθεση από την κ. Μπακούρα.