Οι θεατές είχαν την ευκαιρία να δούνε μικρές σκηνές - ιστορίες, άλλοτε παιχνιδιάρικες, άλλοτε εσωστρεφείς κι άλλοτε εκστατικές να διαδέχονται η μία την άλλη σε μια αναζήτηση του φωτός που υπάρχει μέσα κι έξω από μας. Το «lapses of light» ήταν στην ουσία ένα κυνηγητό του φωτός, που στιγμιαία χάνεται και μετά ξαναβρίσκεται. Κινούμενη σε ένα πλαίσιο εικαστικό και άμεσα ηχοποιητικό, η χορογραφία «έδενε» διαδραστικά με την, ειδικά γραμμένη για την παράσταση, ζωντανή μουσική και το φως να «ντύνει» και να ενισχύει κάθε πτυχή της ιδέας.