Την Κλεονίκη Δεμίρη την γνωρίσαμε περισσότερο μέσα από την πληθώρα των συναυλιών της τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό, καθώς και από τις πολλές σημαντικές συνεργασίες της με σπουδαίες ορχήστρες και δημιουργούς (ΟΣΜ της ΕΡΤ, Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης, TANGartO quintet, με τον Νίκο Πλατύραχο, την Σοφία Καμαγιάννη, τον Δημήτρη Μαραμή, Βασίλη Τσαμπρόπουλο και άλλους).
Δισκογραφικά συμμετείχε το 2014 στο album "Ο Νοέμβρης των ματιών της" του Α. Κουσκουμβεκάκη ερμηνεύοντας το ομώνυμο τραγούδι, καθώς και τρία ακόμη τραγούδια, ενώ πιο παλιά συμμετείχε με ένα τραγούδι του Γιάννου Αιόλου στο soundtrack της ταινίας "Wintry Nostalgia".
Ακούγοντας την Κλεονίκη Δεμίρη, το πρώτο πράγμα που διαπιστώνει κανείς είναι μια φωνή εντυπωσιακή στην έκταση και τις δυνατότητες της, που της επιτρέπει να αλλάζει ύφος και στιλ και να προσαρμόζεται με μοναδική ευκολία στις απαιτήσεις των τραγουδιών που κάθε φορά ερμηνεύει. Μια φωνή λαμπερή και ζεστή, με ένα χρώμα σπάνιο που δεν θυμίζει καμία άλλη ερμηνεύτρια. Αυτά τα χαρακτηριστικά σε συνδυασμό με τις ιδιαίτερες ερμηνείες της και τον αυθορμητισμό της στη σκηνή ενθουσιάζουν και συγκινούν το κοινό της.
Το "Μόνο για μας τους δυο" είναι ένα τραγούδι σε μουσική, στίχους και ενορχήστρωση του ξεχωριστού και ιδιαίτερα ταλαντούχου Γιάννου Αιόλου, ενός δημιουργού με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό (βραβείο καλύτερης πρωτότυπης μουσικής από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου για την ταινία "Το ταγκό των Χριστουγέννων", μουσική για την ταινία "Solino", σε σκηνοθεσία του Φατίχ Ακίν στην Γερμανία κ.α.)
Γραμμένο για τη φωνή της Κλεονίκης Δεμίρη το "Μόνο για μας τους δυο" είναι ένα ατμοσφαιρικό βαλς στο οποίο κυριαρχεί η μελωδία, ένα τραγούδι που θα μπορούσε να έχει γραφτεί σαν φινάλε κινηματογραφικής ταινίας για μια ιστορία αγάπης, σε κάποια χώρα της Μεσογείου. Επιτρέποντας στον ακροατή να "παρακολουθήσει" μόνο το happy end αυτής της ιστορίας, υποψιάζοντάς τον ελάχιστα για το τι μπορεί να προηγήθηκε ("με έμαθες πως να ζω μόνο για μας τους δυο"), τον παρασύρει σε μια διάθεση αισιόδοξη, φωτεινή, σε μια αίσθηση ότι όλα μπορεί να συμβούν, όλα μπορεί να δικαιωθούν στο τέλος. Η Κλεονίκη Δεμίρη, καθόλου τυχαία, μιας και στο ρεπερτόριο της βρίσκονται τόσο τα τραγούδια της Μεσογείου, όσο και τραγούδια κινηματογραφικά, ένα σημείο στο οποίο συναντιέται με το Γιάννο Αιόλου, μας δίνει μια ερμηνεία καθαρή, ώριμη και σίγουρη, συναισθηματικά φορτισμένη με τρόπο συγκινητικό, αλλά όχι μελοδραματικό. Μπαίνει στο κλίμα του τραγουδιού με άνεση, αμεσότητα και ευαισθησία. Γίνεται η πρωταγωνίστρια αυτής της ιστορίας που διηγείται, εκτίθεται, εξομολογείται και επιμένει: μόνο για μας τους δυο...
