Η κ. Σπανού αναφέρει επίσης ότι «το Θεσσαλικό Θέατρο είναι το ”κοινό” σπίτι όλης της Λάρισας και ένα τέτοιο σπίτι χωράει όλες τις ηλικίες και όλες τις αισθητικές προτιμήσεις» δίνοντας το στίγμα των παραστάσεων που έχουν επιλεγεί για ανέβασμα αλλά και των δράσεων του ΘΘ στο πλαίσιο της εξωστρέφειάς του αλλά και της προσπάθειάς του να δημιουργήσει επαρκέστερους θεατές. Τέλος, η καλλιτεχνική διευθύντρια στην επισήμανση ότι η Λάρισα δεν έχει χώρους για να υποστηρίξει πολυμελή θεατρικά σχήματα εκφράζει την αισιοδοξία της ότι «πολύ σύντομα θα δούμε πολλές και σπουδαίες παραστάσεις στο ΟΥΗΛ. Όρεξη να έχουμε... Η τέχνη είναι μια πολυτέλεια της ψυχής, απαραίτητη σαν οξυγόνο».
* Σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από την απόφαση της ανάληψης της καλλιτεχνικής διεύθυνσης από εσάς. Είναι δε η πρώτη σεζόν που σχεδιάζεται αποκλειστικά από εσάς. Τι «καινούριο» φέρνετε; Ποιος είναι σχεδιασμός της σεζόν 2018-19;
- Είμαι στην Καλλιτεχνική Διεύθυνση του Θεσσαλικού Θεάτρου 10 μήνες τώρα και έχουν γίνει ήδη πάρα πολλά πράγματα.
Ανακοινώθηκε έγκαιρα ένας ολοκληρωμένος καλλιτεχνικός προγραμματισμός για όλη τη σεζόν.
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα με συγκεκριμένο θεματικό άξονα, που για το 2019 είναι «Τόπος και Κοινωνία».
Η Παιδική Σκηνή ξεκίνησε έγκαιρα στην αρχή της χρονιάς με την υπέροχη παράσταση του Πινόκιο που είναι πανελλήνια πρεμιέρα της μεταγραφής του Ζοέλ Πομερά.
Η Κεντρική Σκηνή θα ανεβάσει δύο παραστάσεις: Το «Χώμα βάφτηκε κόκκινο» που αφορά στην ιστορία των αγώνων στη Θεσσαλία για τη γη και τον «Γλάρο» του Αντον Τσέχωφ που είναι ένα σπουδαίο έργο ρεπερτορίου.
Ξεκινήσαμε με την ευκαιρία του Γλάρου μια ουσιαστική συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων. Και το αναφέρω αυτό γιατί οι θεσμοί της Περιφέρειας πρέπει να συνεργάζονται και όχι με «κάποιους τρόπους» τα χρήματα της Περιφέρειας να φτάνουν πάλι στην Αθήνα. Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η ενότητα «Το θέατρο κάνει τη διαφορά», τον Οκτώβριο στο Θεσσαλικό Θέατρο που εφέτος φιλοξένησε ομάδες με άτομα με αναπηρίες και πάντα το Θεσσαλικό Θέατρο θα προτείνει τον Οκτώβριο αυτό που κάνει τη διαφορά στο θέατρο.
Ξεκίνησε με επιτυχία ο θεσμός «Δευτερότριτα στον Μύλο» με άνοιγμα στους καλλιτέχνες της Θεσσαλίας.
Το καλοκαίρι περιοδεύσαμε σε μέρη που το Θεσσαλικό Θέατρο είχε να πάει πάρα πολλά χρόνια ενεργοποιώντας εκ νέου το σπουδαίο του όνομα.
Ξεκίνησε την άνοιξη η Πειραματική Σκηνή του Θεσσαλικού Θεάτρου που είναι ο χώρος που κυοφορείται το νέο, για καλλιτέχνες και κοινό.
Κοιτάξτε, δουλεύουμε όλοι στο Θεσσαλικό Θέατρο για ένα θέατρο με πρωτεύουσα θέση στην Ελλάδα και γιατί όχι στο εξωτερικό σε λίγα χρόνια συνεχίζοντας τη σπουδαία παράδοσή του.
Επιχειρώ να δημιουργήσω σιγά – σιγά έναν πυρήνα ηθοποιών στη Λάρισα, πράγμα που σημαίνει λειτουργία του θεάτρου όλο τον χρόνο.
Έχουμε ξεκινήσει διάφορες δράσεις ανοίγματος στην εκπαιδευτική κοινότητα, όπως οι ανοιχτές πρόβες, τα masterclass των καλλιτεχνών που δουλεύουν στο Θεσσαλικό κ.ά.
Δεν έχουμε πάρει ανάσα... Όλοι μας.
Το Θεσσαλικό Θέατρο είναι το «κοινό» σπίτι όλης της Λάρισας και ένα τέτοιο σπίτι χωράει όλες τις ηλικίες και όλες τις αισθητικές προτιμήσεις.
* Παραστάσεις του Θεσσαλικού Θεάτρου ανεβαίνουν και σε άλλους χώρους, για παράδειγμα στη Δημοτική Πινακοθήκη. Πώς είναι η συνεργασία σας με τους υπόλοιπους φορείς;
- Η συνεργασία μας με τη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα συνεργασίας των εποπτευόμενων φορέων του Δήμου Λαρισαίων. Ευχαριστούμε τον κ. δήμαρχο και πρόεδρο της Πινακοθήκης Απόστολο Καλογιάννη και την αντιπρόεδρο κ. Άννυ Ψάρρα που υποστήριξαν αυτή την πρόταση του Θεσσαλικού Θεάτρου και ευελπιστούμε ότι αυτή η συνεργασία θα έχει συνέχεια και είναι παράδειγμα συνεργασίας που θέλουμε να έχουμε και με άλλους φορείς.
* Το Θεσσαλικό Θέατρο φέτος λειτουργεί εργαστήρι θεάτρου ενηλίκων. Παιδαγωγικό άνοιγμα στους εν δυνάμει Λαρισαίους ηθοποιούς;
- Το Θεατρικό Εργαστήρι Ενηλίκων είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία ενός θεατρικού εκπαιδευτικού «χώρου» στο Θεσσαλικό Θέατρο. Οι ρόλοι που παίζει είναι πολλαπλοί. Πρώτα είναι ένας σύνδεσμος του θεάτρου και της κοινωνίας. Ενδυναμώνει την εκφραστική δύναμη των ανθρώπων μέσα από τη θεατρική τέχνη και συνάμα τους καθιστά επαρκέστερους θεατές. Τους δίνει εργαλεία για τη χρήση της θεατρικής γλώσσας στα δικά τους πεδία (εκπαιδευση κλπ). Ευχής έργο είναι να δώσει τα πρώτα εφόδια στους μελλοντικούς Λαρισαίους ηθοποιούς αλλά και εν γένει σε ανθρώπους του θεάτρου. Γιατί ξέρετε, το θέατρο δεν είναι μόνο ηθοποιοί αλλά είναι το αποτέλεσμα της συλλογικής εργασίας πολλών ταλαντούχων ανθρώπων. Άλλωστε οι συμμετέχοντες στο Θεατρικό Εργαστήρι θα γνωρίσουν όλες τις πλευρές του θεάτρου. Ήδη η συμμετοχή ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Θα διδάξουν επίσης πολλοί απ’ τους συνεργάτες του Θεσσαλικού θεάτρου στο Θεατρικό εργαστήρι μαζί με τη Θεοδώρα Μουκούλη που είναι υπεύθυνη γι’ αυτό.
* Η Λάρισα παραδοσιακά θεωρείται πόλη με θεατρική παιδεία. Εσείς με τη μικρή ως τώρα εικόνα που έχετε, πιστεύετε ότι ισχύει ή είναι «κατάλοιπο» του παρελθόντος;
- Η παιδεία δείχνει πάντα τον τρόπο να επανακαλύπτεις τον κόσμο, πέρα απ’ τη συνήθεια, προστατεύει την αθωότητα του βλέμματος απέναντι στο καινούριο. Σ’ αυτή την παιδεία ελπίζω και στη Λάρισα, που τώρα τη γνωρίζω.
* Πρόσφατα η «Ε» σε ρεπορτάζ της ανέδειξε τις παθογένειες στο Κηποθέατρο Λάρισας. Ως καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεσσαλικού ποιες είναι οι κινήσεις σας στην κατεύθυνση της επιδιόρθωσής τους;
- Απ’ την πρώτη στιγμή που επισκέφτηκα το Κηποθέατρο, είδα τα πολλά και χρόνια προβλήματά του, και αμέσως ξεκινήσαμε με την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου τον σχεδιασμό των πρώτων βελτιώσεων που πιστεύω ότι θα έχουν πραγματοποιηθεί το καλοκαίρι του 2019.
* Η -πικρή- αλήθεια είναι ότι η Λάρισα δεν έχει υποδομές για να υποστηρίξει μεγάλα θεατρικά σχήματα. Οι ελπίδες έχουν εναποτεθεί στον χώρο του ΟΥΗΛ. Η αίσθησή σας ποια είναι, θα δούμε κάποια μέρα (όχι στο μακρινό μέλλον) παραστάσεις εκεί;
- Είναι αλήθεια ότι η Λάρισα θα έπρεπε να έχει εδώ και πολλά χρόνια τον θεατρικό χώρο που της αξίζει -με όλες τις υποδομές ενός κανονικού θεάτρου.
Η αίσθησή μου είναι ότι πολύ σύντομα θα δούμε πολλές και σπουδαίες παραστάσεις στο ΟΥΗΛ. Όρεξη να έχουμε... Η τέχνη είναι μια πολυτέλεια της ψυχής, απαραίτητη σαν οξυγόνο.
Συνέντευξη στον Θανάση Αραμπατζή
