«Να μάθουμε να ακούμε»

ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΗΣ ΜΑΓΔΑΣ ΚΟΣΣΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΗΓΗΣΗ

«Ένας αφηγητής πρώτα ακούει. Οι κεραίες του πρέπει να είναι ανοιχτές, για να ακούει την κοινωνία στην οποία απευθύνεται και έχει κάτι να της προτείνει, κάτι που την αφορά», σημείωσε η αφηγήτρια Μάγδα Κοσσίδα στο πλαίσιο διάλεξης με θέμα την αφηγηματική τέχνη «Όλοι έχουμε μια ιστορία να πούμε» που πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στο κτίριο του Μύλου.
Η ροή του λόγου μοιάζει με εκείνη του νερού. Το νερό εισέρχεται στη γη, την ευδοκιμεί, την καθιστά γόνιμη. Ο λόγος εισέρχεται με τον ίδιο τρόπο στην κοινωνία. Χωρίς λόγο και νερό, δεν μπορεί να υπάρξει ζωή.

Τη διάλεξη παρακολούθησαν ενήλικες όλων των ηλικιών που επιθυμούσαν να ανακαλύψουν και να προσεγγίσουν την πανάρχαια αφηγηματική τέχνη. «Η αφηγηματική τέχνη είναι μια σχέση ανάμεσα σε αυτόν που λέει μια ιστορία, στην ιστορία την ίδια και σε αυτόν που την ακούει. Αν λείψει ένα από τα τρία συστατικά δεν θα υπάρξει τίποτα», προσθέτει. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να αφηγηθεί την ίδια ιστορία εντελώς διαφορετικά. «Δεν εισπράττουμε όλοι το ίδιο πράγμα. Δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος, δεν ακούει τα ίδια. Καλό είναι να βρίσκουμε αυτό που μας ενώνει με τους άλλους ανθρώπους. Για να ξεκινήσει μια ιστορία πρέπει να υπάρξει ένα ερώτημα, και οι ερωτήσεις ενώνουν τους ανθρώπους, ενώ οι απαντήσεις τούς διαχωρίζουν».
Ιστορίες δεν λένε μόνο οι παππούδες στα εγγόνια και οι γονείς στα παιδιά τους, «από τη στιγμή που μπορεί κάποιος να μιλήσει μπορεί να πει και μια ιστορία. Όλοι έχουμε ιστορίες και λέμε, μόνο που δεν τις λέμε με τρόπο καλλιτεχνικό, ή θεατρικό ή σαν να είμαστε πάνω σε μια σκηνή. Όλοι στην καθημερινότητά μας λέμε ιστορίες».
Στην εποχή μας που οι περισσότεροι κρύβονται πίσω από οθόνες τηλεφώνων και τάμπλετ η κ. Κοσσίδα εξηγεί πως «είναι ένας λόγος παραπάνω να μάθουμε να ακούμε και να λέμε ιστορίες».