Για το βιβλίο μίλησαν ο δικηγόρος, επικεφαλής της Δημοκρατικής Ευθύνης Θωμάς Παπαλιάγκας, ο οικονομολόγος, ποιητής και πρόεδρος της Δημοκρατικής Ευθύνης Βασίλης Παυλίδης και φυσικά ο συγγραφέας Θεοφάνης Τάσης, καθηγητής Φιλοσοφίας.
Στην ομιλία του ο κ. Παπαλιάγκας ανέφερε τα εξής: «Ο Θεοφάνης Τάσης, ο πιο μελετημένος φιλόσοφος της γενιάς μας, πραγματεύεται σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο την τέχνη του βίου. Τον αναστοχασμό δηλαδή ως εργαλείο του κάθε ανθρώπου, μέσω του οποίου μετατρέπει τη ζωή σε βίο κατά την έννοια της κλασικής ελληνικής φιλοσοφίας. Με ενάργεια και σαφήνεια μιλάει για έναν νέο τύπο ανθρώπου, τον άνθρωπο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ο άνθρωπος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ζει στη νέα πραγματικότητα, το υβρίδιο φυσικής και ψηφιακής. Αυτή την υβριδική πραγματικότητα ο Θεοφάνης Τάσης ονομάζει εικονιστική κοινωνία».
Από την πλευρά του ο συγγραφέας κ. Θεοφάνης Τάσης τόνισε πως «ο καλύτερος τρόπος υπεράσπισης της φιλοσοφίας, αν και δεν θεωρώ ότι χρήζει υπεράσπισης (απέναντι σε ποιον και για ποιον λόγο; αναρωτήθηκε), είναι φιλοσοφώντας δίχως να αιτιολογεί κανείς τη σημασία της, ιδίως με όρους χρησιμότητας. Αυτό ισχύει κατεξοχήν στην εποχή μας, όπου τα πάντα αξιολογούνται με βάση την ωφέλεια και ποσοτικοποιούνται προκειμένου ν' αποτιμηθούν. Συχνά όμως στη ζωή αυτά που μετράνε δεν μετριούνται. Η φιλοσοφία μπορεί να είναι χρήσιμη, και πιστεύω ότι στις μέρες μας είναι περισσότερο παρά ποτέ, αλλά αυτό δεν είναι αναγκαίο. Ως προς τη σημασία της λοιπόν στις μέρες μας είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι η φιλοσοφία στην αρχαία Ελλάδα γεννάται μαζί με τη δημοκρατία. Ρωτά: Τι είναι δικαιοσύνη; Οδηγεί η αρετή στην ευδαιμονία; Ποιος και πώς πρέπει ν' ασκεί την εξουσία; Η φιλοσοφία έκτοτε συνεισφέρει στη διερώτηση των θεσμών, αναδεικνύει την αξία του ορθού λόγου έναντι της ισχύος και καλλιεργεί την κριτική σκέψη των πολιτών ενδυναμώνοντας τη δημοκρατία. Επιπλέον, προάγει την ανεκτικότητα, τη νηφαλιότητα και τη διαλλακτικότητά τους συμβάλλοντας στην ομόνοια, συνιστώντας, παράλληλα, μια χειραφετική δραστηριότητα ιδίως σε ανελεύθερα καθεστώτα. Για μένα η φιλοσοφία διατηρεί τη σημασία της ακόμη και ως πολυτελή ή περιττή ενασχόληση λίγων προνομιούχων ή εκκεντρικών. Αξίζει ακόμη και ως σπατάλη χρόνου. Πολυτελείς, περιττές και άχρηστες ενασχολήσεις συνιστούν το ουσιαστικότερο μέρος της ανθρωπότητάς μας. Μια τεχνητή νοημοσύνη δεν θα σπαταλήσει χρόνο, ούτε θα κάνει ποτέ κάτι περιττό. Δεν θα απορήσει από μόνη της για κάτι που δεν εμπεριέχεται στις προκείμενες του αλγοριθμικού κώδικά της ούτε θα λαχταρήσει ελευθερία και δικαιοσύνη. Γι' αυτό και πιστεύω ότι ακόμη και μια υπερευφυή τεχνητή νοημοσύνη που θα υπερέχει σε νοητικές ικανότητες του ανθρώπου ουδέποτε θα φιλοσοφήσει. Η φιλοσοφία είναι μελέτη θανάτου και ένας αλγόριθμος είναι αθάνατος».
Ακολούθησε η ομιλία του οικονομολόγου, ποιητή και προέδρου της Δημοκρατικής Ευθύνης Βασίλη Παυλίδη.
Γ.Ρ.
