Η παγκόσμια πρώτη παρουσίαση του έργου «Ομνυμι» εντάσσεται στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Ιπποκράτης: Η αέναη επιστροφή» που πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας, με την υποστήριξη του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου και του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας και συνδιοργανώνονται από τον Δήμο Λαρισαίων, την Περιφέρεια Θεσσαλίας, το Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και τον Σύλλογο «Ο Ιπποκράτης στη Λάρισα». Σήμερα ο Λαρισαίος συνθέτης της καντάτας «Ομνυμι» Ευριπίδης Μπέκος μιλάει στην «Ε» για τον πολιτισμό της Λάρισας, για τον Ιπποκράτη, τη δυσκολία του εγχειρήματος αλλά και τι είχε στο μυαλό του όταν συνέθετε το «Ομνυμι»…
Συνέντευξη στον Θανάση Αραμπατζή
*«Ομνυμι», λοιπόν, μία μελοποίηση του Ιπποκράτειου Ορκου, πώς προέκυψε το έργο αυτό;
-Η καντάτα «Ομνυμι» προέκυψε μέσα από την πρόταση της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού και του αντιδημάρχου κ. Παν. Σάπκα, και στο πλαίσιο της εκδήλωσης για τον Ιπποκράτη που φέρει τον τίτλο «Ιπποκράτης: Η αέναη επιστροφή». Σκοπός ήταν να υπάρξει ένα πρωτότυπο έργο αφιερωμένο στη συγκεκριμένη εκδήλωση. Η θεματική ήταν ελεύθερη, μπορούσα να επιλέξω οποιοδήποτε αντικείμενο για να ασχοληθώ, ωστόσο η πρώτη σκέψη ήταν να γίνει μία μελοποίηση του Ιπποκράτειου Ορκου, μελοποίησα λοιπόν ολόκληρο το αρχαιοελληνικό κείμενο.
*Τεράστια πρόκληση ένα τέτοιο εγχείρημα, ανάλογη και η δυσκολία της πραγμάτωσής της;
-Η πρόκληση ήταν πάρα πολύ μεγάλη εξαιτίας της βαρύτητας του κειμένου και της ιστορικής του σημασίας. Η σύνθεση προέκυψε μέσα από την ανάλυση του κειμένου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο αρχαιοελληνικός λόγος έχει μέσα του μουσική, άρα ο τρόπος με τον οποίο μελοποιήθηκε ο Όρκος είναι αποτέλεσμα μιας έρευνας για την ίδια τη μουσική που «κρύβεται» μέσα στο κείμενο. Άρα μεγάλη η πρόκληση, αλλά από τη στιγμή που ξεκίνησε αυτή η διαδικασία ήταν εύκολο να ολοκληρωθεί διότι το ίδιο το αρχαίο κείμενο περιέχει τις μουσικές κατευθύνσεις, και ουσιαστικά έγινε μία διατύπωση με μουσικό τρόπο όλων αυτών των προσωδιακών στοιχείων που υπάρχουν μέσα στον αρχαίο λόγο.
*Τι είχες στο μυαλό σου όταν σου ζητήθηκε να γράψεις για τον παγκόσμιο Ιπποκράτη;
-Στο μυαλό μου σε όλη τη διάρκεια της σύνθεσης του έργου προσπαθούσα να κάνω φλας-μπακ στον χρόνο, σκεφτόμενος ας πούμε τις περιοχές που έζησε, ή για παράδειγμα ότι ετάφη ανάμεσα από Λάρισα και Γυρτώνη. Γενικότερα όλη η σύνθεση ήταν ένα συνεχές μπρος-πίσω στον χρόνο και στο πώς αυτό θα μπορούσε να αποτυπωθεί μουσικά. Μέσα από αυτή τη διαδικασία προκύπτει όλη η τεχνοτροπία του έργου που έχει βασιστεί πάνω στους αρχαίους ελληνικούς τρόπους. Είναι δηλαδή τροπικής μουσικής, δεν έχει χρησιμοποιηθεί το τονικό σύστημα όπως το γνωρίζουμε στην κλασική μουσική, αλλά ένα τροπικό σύστημα, πάνω δηλαδή σε τρόπους που λέγεται ότι οι ρίζες του είναι στην Αρχαία Ελλάδα. «Νέα» μουσική, αλλά πυρήνας της δημιουργίας έχει στοιχεία από τους αρχαιοελληνικούς τρόπους.
*Είστε ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα που παράξατε, από αυτό που θα ακούσουν όσοι βρεθούν στον Μύλο του Παππά το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου;
Ναι, από τη στιγμή που παραδόθηκαν οι παρτιτούρες δεν υπάρχει επιστροφή (σ.σ. γέλια). Ένα μεγάλο μέρος, ένα 50 τοις εκατό θα έλεγα, θα το δώσει η Συμφωνική Ορχήστρα, και τα δείγματα από τις πρόβες που έχω έως τώρα παρακολουθήσει μπορώ να πω ότι είναι απολύτως θετικά, δηλαδή η ερμηνεία της Συμφωνικής Ορχήστρας και του Μουσικού Συλλόγου που είναι η χορωδία, και των σολιστών, της Δέσποινας Πούρικα και του Ζήση Αποστολίδη. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω εκτός από την Αντιδημαρχία Πολιτισμού, και τον μαέστρο Χρήστο Κτιστάκη ο οποίος θα διευθύνει το έργο.
*Με αφορμή την εκδήλωση για τον Ιπποκράτη φαίνεται πως η Λάρισα είναι μία πόλη που παράγει πολιτισμό…
-Ακριβώς. Θεωρώ πολύ σημαντικό στην πόλη μας να γίνονται τέτοιου είδους δράσεις. Η συγκεκριμένη εκδήλωση πιστεύω ότι είναι ένα από τα σημαντικότερα πράγματα στον τομέα του πολιτισμού, γιατί ουσιαστικά παντρεύονται οι επιστήμες με τον πολιτισμό. Κάθε χρόνο εύχομαι μέσα από την καρδιά μου αυτή η εκδήλωση να λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις.
*Ο Ιπποκράτειος Υμνος που μελοποιήσατε είναι στα αρχαία, θα τον καταλάβει το ευρύ κοινό;
-Ναι μεν είναι στα αρχαία, στην ιωνική διάλεκτο για την ακρίβεια, ωστόσο έχω την πεποίθηση ότι το κείμενο γίνεται κατανοητό. Κάθε φορά που το διαβάζω εντυπωσιάζομαι απ’ αυτά που λέει, απ’ αυτά που πρεσβεύει ο Ορκος αυτός, είναι φανταστικό πόσο επίκαιρα είναι τα μηνύματά του.
