1915, γενοκτονία των Αρμενίων χρόνια μετά, η Ανζέλ Κουρτιάν, ζώντας πια στην Ελλάδα, αφηγείται το οδοιπορικό του διωγμού της οικογένειάς της και ολόκληρου του έθνους της. Η μάνα-μοδίστρα. Οι δυο της αδελφές. Τα πρώτα ευτυχισμένα χρόνια. Και ύστερα βιώνουν τις συνέπειες της διαταγής εξολόθρευσης των Αρμενίων.
Γίνονται αυτόπτες μάρτυρες της Μικρασιατικής Καταστροφής. Ένα οδοιπορικό από την Προύσα ως τη Σμύρνη. Και από εκεί στην Κρήτη και την Κοκκινιά. Ο πόλεμος και η προσφυγιά καταγράφονται μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, της μικρής Ανζέλ. Με τον φόβο και τον θάνατο. Με τα γέλια και τις χαρές. Με τις μουσικές και τα τραγούδια που σημάδεψαν τη ζωή της.
«Έκανα κρυφά-κρυφά τον σταυρό μου. “Παναγιά μου, σε τι φταίξαμε; Σώσον Κύριε τον λαό σου” έλεγα από μέσα μου. Όσοι ήμασταν στις άμαξες, νιώθαμε άσχημα για αυτούς που περπατούσαν, γιατί δεν αντέχανε από τις καμιτσιές κι έπεφταν στα χαντάκια. Αν ήταν δυνατόν να αναφτούν καντήλια για όσους πέθαναν στο δρόμο, θα είχε φωτίσει η νύχτα και θα ’χε γίνει μέρα».
«Τα τετράδια της Ανζέλ Κουρτιάν», είναι μια αληθινή ιστορία βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της Ανζέλ Κουρτιάν (εκδ. Πλέθρον).
Συντελεστές: Θεατρική διασκευή του ομότιτλου βιβλίου – Σκηνοθεσία – Ερμηνεία: Χριστίνα Αλεξανιάν. Στα ηχογραφημένα τραγούδια της παράστασης συμμετέχουν: Τραγούδι: Μαρία Σπυριδωνίδου, Πολίτικο λαούτο – Μπαγλαμάς: Κώστας Γεδίκης. Βοηθός Σκηνοθέτη – Οργάνωση Παραγωγής: Κώστας Καρασαββίδης. Σκηνικά – Κοστούμια: Μυρτώ Καραπιπέρη. Μοδίστρα: Πέννυ Τσομπανάκη. Φωτογραφίες: Δημήτρης Καλογερής. Trailer: Κώστας Κουφιόπουλος.
