Σε αυτή τη σύντομη περιγραφή, κρύβεται η ουσία του νέου βιβλίου του Κωνσταντίνου Ζάχου, που τιτλοφορείται «Ο κόσμος ως υπόσχεση» που παρουσιάστηκε χθες το απόγευμα στο Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο. Ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Ζάχος στο καινούργιο του πόνημα σκιαγραφεί με λιτή και πυκνή γραφή τα χαρακτηριστικά των αφηγήσεων, των αναζητήσεων και των παθών. Στοχάζεται πάνω στα λόγια, με την ανέφικτη περιγραφή του πραγματικού που επιχειρούν και την πάντα ελλιπή ειλικρίνειά τους και τους μονόλογους αυτών που έχασαν το δρόμο. Διαπιστώνει στα βάθη των σχέσεων, του εαυτού και του είναι την ύπαρξη μιας υπόσχεσης. Υποστηρίζει ότι πίσω από τις αδέξιες και φοβισμένες κινήσεις του ανθρώπου παραμένει απείραχτη η προοπτική ενός παραδείσου και μιας οικειότητας που μόλις εικονίζεται στις καθημερινές συναλλαγές. Η θλίψη αποτελεί ένα είδος κρίσης και στέρησης της αληθινής ζωής που μας ορίζει έστω και εν τη απουσία της. Ο άνθρωπος μετακινείται με τα χρόνια και τα παθήματα, μέσα από την ομορφιά αλλά και τη μοναξιά προς μια στοχαστική αίσθηση του κόσμου. Επιδιώκει, σχολιάζει και θαυμάζει την ιδανική κίνηση που του ξεφεύγει. Για το βιβλίο μίλησαν η φιλόλογος κ. Αγγελική Νάκα, ο επίκουρος Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας-Phd Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης Βασίλης Κόλλιας και ο επίτιμος σχολικός σύμβουλος Α/θμιας εκπαίδευσης Δημήτριος Νταφούλης. Τη συζήτηση συντόνιζε ο δημοσιογράφος Γιάννης Σιούλας. Τη βραδιά πλαισίωσε μουσικά η πιανίστα Αλεξάνδρα Ρουπακιά.