Ιουλίου μέχρι την Παρασκευή 4 Αυγούστου στις 10 το βράδυ, στο θερινό κινηματογράφο Σινέ Μύλος- Μπαρμπής Βοζαλής. Μετά από 12 χρόνια απουσίας, ένας συγγραφέας γυρίζει στο πατρικό του με σκοπό να κάνει μια πολύ σημαντική ανακοίνωση στην οικογένειά του. Το ήσυχο απόγευμα όμως, δίνει τη θέση του σε αντιπαραθέσεις, βεντέτες, συναισθήματα υποκινούμενα από μοναξιά κι αμφιβολία, κι όλες οι απόπειρες αποτυγχάνουν από την ανικανότητα των ανθρώπων να ακούσουν και ν’ αγαπήσουν. Ο Λουί πρόκειται να ανακοινώσει τον επικείμενο θάνατό του στους δικούς του με τους οποίους επικοινωνεί μόνο μέσω καρτ ποστάλ.
Οι απορίες τους όλο και γιγαντώνονται: Γιατί έφυγε και γιατί γύρισε; Αλλά θα τολμήσει κανείς να ρωτήσει; Ίσως το πιο σημαντικό πράγμα το οποίο μας αποκρύβει (σκόπιμα) η ταινία είναι από τι πεθαίνει ο Λουί. Η αιτία του θανάτου, τόσο στο θεατρικό όσο και στην ταινία, παραμένει αδιευκρίνιστη. Ο Λουί είναι ομοφυλόφιλος και η οικογένειά του το γνωρίζει. Πού έγκειται, λοιπόν, η δυσκολία; Τι είναι αυτό που δεν μπορεί να ειπωθεί; Ο Ξαβιέ Ντολάν σε αυτή την ταινία του, αφήνει στην άκρη τον οπτικό εντυπωσιασμό και τη θρασύτητα της νιότης του και καταπιάνεται με τη συμπύκνωση της ουσίας τού συναισθηματικού βάρους των οικογενειακών δεσμών.
Για πρώτη φορά επιτρέπει στον θεατή να καλύψει τα κενά που εσκεμμένα αφήνει η αφήγηση και με πλήρη αυτοσυγκράτηση παραμερίζει οποιαδήποτε φλυαρία.
Τρία Σεζάρ (σκηνοθεσίας, Α΄ αντρικού ρόλου, μοντάζ) και Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες για ένα θεατρικά στημένο ψυχόδραμα δωματίου, βασισμένο σε θεατρικό έργο του Ζαν-Λικ Λαγκάρς. Επίσης, ήταν η πρόταση του Καναδά για την καλύτερη ξενόγλωσση ταινία στα 89α βραβεία Όσκαρ. Γαλλική ταινία, σκηνοθεσία Ξαβιέ Ντολάν με τους: Γκασπάρ Ουλιέλ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Βενσάν Κασέλ, Ναταλί Μπάι, Λεά Σεϊντού. Γενική είσοδος 4 ευρώ