Με τη φράση αυτή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Πάνος Σκουρολιάκος, απευθυνόμενος στην υπουργό Πολιτισμού κ. Λυδία Κονιόρδου, ανέδειξε στη Βουλή το ζήτημα που έχει δημιουργηθεί με την προκήρυξη της θέσης του διευθυντή στο Θεσσαλικό Θέατρο
«Για το θέμα του καλλιτεχνικού διευθυντή υπάρχει μια εμπλοκή που δεν οφείλεται πάντα στους δήμους», απάντησε η υπουργός Πολιτισμού και απέδωσε την εμπλοκή στο ότι ένας κοινωφελής οργανισμός υποχρεούται να προσλαμβάνει βάσει του νόμου διευθυντή Πανεπιστημιακής ή Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΠΕ ή ΤΕ).
«Είμαστε σε επαφή και με τον δήμαρχο της Λάρισας και με τους νομικούς για να μπορέσει να λυθεί αυτό το πρόβλημα», πρόσθεσε η κ. Κονιόρδου, η οποία εντόπισε την εξής «νομική αντίφαση» όπως είπε: «ενώ από τη μία εξαιρούνται τα καλλιτεχνικά, από την άλλη, υποχρεώνονται να προσλαμβάνουν με άλλα κριτήρια. Αυτό το γνωρίζουμε και είμαστε σε φάση να διερευνήσουμε και να λύσουμε το θέμα αυτό», διαβεβαίωσε.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ
«Δεν σκοπεύουμε να εγκαταλείψουμε τον θεσμό, δεν πιστεύουμε ότι ο θεσμός πνέει τα λοίσθια. Τουναντίον, θέλουμε να τον ανανεώσουμε, αλλά αυτό δεν γίνεται μονόπλευρα από το υπουργείο, χρειάζεται να συμμετέχουν και οι τοπικές κοινωνίες, οι δήμοι, οι περιφέρειες. Άλλωστε, είναι περιφερειακά θέατρα και εκ του νόμου προβλέπεται η συμμετοχή των περιφερειών. Γίνεται σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά πρέπει να γίνει μέσα σε μια πολύ πιο οργανωμένη και κοινά συμφωνημένη βάση», επισήμανε η υπουργός Πολιτισμού απαντώντας στις αιτιάσεις του κ. Π. Σκουρολιάκου ότι η κυβέρνηση εγκατέλειψε το θεσμό.
Όπως χαρακτηριστικά είπε η κ. Λυδία Κονιόρδου, «η πολιτική μας είναι οτιδήποτε γίνεται στο κέντρο να αποκεντρώνεται, να εξακτινώνεται στην περιφέρεια και το εξωτερικό. Η πρόθεσή μας είναι να δώσουμε κατευθύνσεις συνεργασίας ανάμεσα στο κέντρο και στην περιφέρεια, αλλά και ανάμεσα στην περιφέρεια και το εξωτερικό.
Στις προκηρύξεις των επιχορηγήσεων που έχουμε κάνει για το θέατρο και τον χορό για την περίοδο 2017 και 2018, παροτρύνουμε τα θέατρα να δημιουργήσουν σχέσεις συνεργασίας και συμπαραγωγής όχι μόνο σε οικονομική τεχνική βάση, αλλά ουσιαστικής καλλιτεχνικής σύμπραξης, έτσι ώστε ακριβώς να υπάρχει ουσία στη συμπαραγωγή και να μην είναι τυπική.
Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό και ήδη γίνεται και με το Φεστιβάλ Αθηνών και με κάποιο ελεύθερο θέατρο, με ΔΗΠΕΘΕ. Γίνεται ουσιαστική συνεργασία. Έχουν αρχίσει να γίνονται αυτά τα βήματα. Θα γίνουν πιο συντεταγμένα και πιο οργανωμένα με την καινούργια προγραμματική.
Όμως, θέλω να πω ότι επιθυμούμε να στηρίξουμε αυτόν τον θεσμό και να τον αναβαθμίσουμε. Σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά τη δυνατότητα συνεργασιών ανάμεσα στα ΔΗΠΕΘΕ, έτσι ώστε να υπάρχει εξοικονόμηση και αξιοποίηση του δυναμικού».
ΣΤΟ 1/6 Η ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ
«Το 2010 οι επιχορηγήσεις ανήλθαν στο ποσό 2.479.000 ευρώ, ενώ το 2014 κατέβηκαν στις 483.000, στο ένα έκτο. Μεγάλη ανησυχία και φόβος έχει προκύψει λόγω της τελευταίας απόφασης σχετικά με τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, η οποία συντηρεί την ακινησία, δίνοντας το φιλί της ζωής –ένα αναιμικό φιλί ζωής - σε μερικά μόνον θέατρα, αφήνοντας τα άλλα στην τύχη τους και μαζί με αυτά εγκαταλείποντας και μεγάλα τμήματα της περιφέρειας, όσον αφορά στη φροντίδα που πρέπει να επιδείξει η πολιτεία στο θέμα της λειτουργίας του θεάτρου παντού στη χώρα μας», υποστήριξε από την πλευρά του ο κ. Π. Σκουρολιάκος.
Σχολιάζοντας τα λεγόμενα της υπουργού Πολιτισμού, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είπε μεταξύ άλλων:
«Καλές είναι οι παραγωγές από το κέντρο προς την περιφέρεια, αλλά δεν είναι δυνατόν να δίνει αποκλειστικά το κέντρο τα φώτα στην περιφέρεια. Πρέπει να γίνονται πρωτογενείς παραγωγές και εκεί.
Γνωρίζετε τη θλιβερή κατάσταση στην οποία βρίσκονται αυτή τη στιγμή τα θέατρα, θέατρα τα οποία λειτουργούν με πολλαπλές ταχύτητες. Τι κάνουν; Μετακλήσεις θιάσων κάνουν και πρέπει να δείτε και αυτό το θέμα της ψεύτικης συμπαραγωγής, όπου ένας ιδιώτης θεατρικός επιχειρηματίας δανείζεται το όνομα του θεάτρου, το βάζει στην αφίσα και παίρνει εργαζόμενους, υλικοτεχνική υποδομή, προβολείς, ηχητικά, φορτηγά κ.λπ. και το ΔΗΠΕΘΕ με ελάχιστα χρήματα που μπαίνει μέσα, απλώς παριστάνει ότι είναι ζωντανό.
Ξέρετε πάρα πολύ καλά, λοιπόν, ότι οι περισσότερες παραγωγές αυτή τη στιγμή στα ΔΗΠΕΘΕ γίνονται από ερασιτέχνες ηθοποιούς. Είναι πολύ σημαντικό το ερασιτεχνικό θέατρο, αλλά ως ερασιτεχνικό θέατρο. Οι ιδρυτικός νόμος, αυτός της Μελίνας, προβλέπει επαγγελματίες σε ποσοστό 80%. Δεν λειτουργούν με πρόγραμμα, αλλά με τυχαίες επιλογές. Γνωρίζετε ότι πολλά δεν έχουν καλλιτεχνικό διευθυντή. Σε αυτά τα θέατρα που πήγαν τα χρήματα έχουν όλα καλλιτεχνικό διευθυντή, γιατί, αν δεν έχουν είμαστε εκτός νόμου. Το καθένα από αυτά λειτουργεί με τον δικό του τρόπο».
ΑΘΗΝΑ, Του Γιώργου Μακρή
