ενώ εμείς απ΄ τα φύλλα των δέντρων, απ΄ τα μυρμήγκια κι απ΄ τον άνεμο
ξέραμε πολύ καλά που ήμασταν
αν έρχεται θύελλα, πότε θα ΄χει ξαστεριά,
χωρίς ποτέ να κοιτάξουμε ψηλά, η βούληση τ΄ ουρανού ήταν δική μας.
Ήμασταν λένε σαν τις αρκούδες ενώ αυτοί είναι γνήσιοι άνθρωποι
λες και τα ζώα είναι παρακατιανά
επειδή μπορούν και ζούνε χειμώνα καλοκαίρι χωρίς διόλου φωτιά,
ποιος μπορεί να φάει ωμό κρέας σήμερα δίχως ν΄ αρρωστήσει;
...Τώρα αποχτήσατε και μάγους που ξέρουν υποτίθεται τα βότανα
μα εμείς τα βότανα τα γνωρίζαμε απ΄ τη μυρουδιά, σαν τις κατσίκες
τώρα αποχτήσατε, σύμβουλους της φυλής, λένε, που όλα τα γνωρίζουνε
μα εμείς από μωρά ξέραμε τι είναι αλήθεια.
...Λένε ότι μιλούν, ενώ εμείς με ουρλιαχτά συνεννοούμασταν από ένα μίλι,
τώρα ζυγώνεις κοντά ν΄ ακούσεις τι σου λεν
ενώ πριν μετάφραζες το θρόισμα των φύλλων με τ΄αυτί σου.
Κάνουν και ζωγραφιές πάνω στην πέτρα
μα ποιος μπορεί ν΄ αναγνωρίσει τη φωνή της ίδιας της πέτρας;
Και ρυθμικά τραγούδια λεν για να χορεύουνε
μα ποιος αναγνωρίζει το τραγούδι των ανέμων
και ποιος χόρεψε ποτέ μαζί με τη βροχή το χορό της αιτίας της πρώτης;
...Εσείς μάθατε άλλα που δε χρειάζονταν
εμείς δεν ξέραμε, μα η ίδια η άγνοιά μας ήταν σοφία
πεθαίναμε για να πεθάνουμε και ζούσαμε για να ζούμε
ενώ εσείς ζείτε για να πεθάνετε μονάχα.
Γιατί, πως ερμηνεύεται η γνώση, όπως λέτε που τα ξέρει όλα
και την αιτία και το αποτέλεσμα και την αρχή και το τέλος;
Τα σκέφτεστε όλα και είστε νεκροί πριν ακόμα ζήσετε.
Εμείς πεθαίνουμε όταν πεθαίνουμε, μα όταν ζούμε, Ζούμε.
Διαπιστώσεις κάνουμε με σινιάλα, δεν απολογούμαστε.
Εμείς όλα τα καταλαβαίνουμε με την ίδια τη σιωπή μας.
Εσείς όσα κι αν παραφράσετε, θα ΄χετε λάθος απ΄ την αρχή
Οι γνώσεις, σας εμποδίζουν ορθά να δείτε.
Και τι είναι η γνώση αν το μάτι είναι τυφλό και τι είναι η γλώσσα σ΄ ένα κουφό αυτί;
Τι είναι η ζωή σ΄ έναν που δεν ξέρει να ζει
και τι είναι ο θάνατος όταν δεν ξέρεις να πεθάνεις;
Τα χρόνια πέρασαν, γεράσαμε μα και ζήσαμε
μαζί με ό,τι υπήρχε γύρω μας, σα να ήμασταν ένα
εσείς ξεκομμένοι απ΄ τη φύση δεν είστε ούτε καν σύννεφα
να φέρετε στη γη αυτή, μια ευεργετική μπόρα…
Στ. Ντόμαλης
