Γοητευμένος από την αβεβαιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και επηρεασμένος από την πολύχρονη ψυχική ασθένεια της συζύγου του, ο Νομπελίστας συγγραφέας εξετάζει σε όλο του το έργο το μυστήριο της ταυτότητας και την υποκειμενικότητα της αντίληψης. Στην Πιραντελλική δραματουργία δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια, παρά μόνο ένα παιχνίδι ρόλων και «η ανάγκη να εξαπατούμε αδιάκοπα τον εαυτό μας δημιουργώντας μια πραγματικότητα –μια για τον καθένα και ποτέ την ίδια για όλους, που αποδεικνύεται κάθε τόσο μάταιη και φανταστική», όπως γράφει ο ίδιος ο συγγραφέας. Στο «Έτσι είναι (αν έτσι νομίζετε)», έργο που παίχτηκε για πρώτη φορά το 1917, η δράση τοποθετείται σε ένα κλειστοφοβικό περιβάλλον, με τους ήρωες να προσπαθούν να αποδείξουν- ο καθένας για τον εαυτό του-την αλήθεια των αντιφατικών ιστοριών τους, προκειμένου να ικανοποιήσουν τη νοσηρή περιέργεια και την χωρίς όρια αδιακρισία της κοινής γνώμης για οτιδήποτε ξεφεύγει από τα καθιερωμένα. Σκηνοθεσία: Χρυσούλα Χρήστου
Σκηνικά: Γιάννης Γεωργιάδης, Μουσική: Βιργινία Καραγιώργου.
Παίζουν οι Ερασιτέχνες ηθοποιοί:
Αλμανταριώτης Δημήτρης, Βαλντούμα Κατερίνα, Βαναριώτη Σοφία, Δεδούσης Απόστολος, Ζαφειρούλης Δημήτρης, Κοκκινίδου Βασιλική, Μήλιου Τάνια, Ορκόπουλος Χρήστος, Ραμαι Σοφία, Στρατίκη Ριτα, Τσιανογιάννη Παναγιώτα
Χαρισμαΐδης Γιάννης και Χλόπτσιος Γιάννης.
