Το βιβλίο ανταλλάσσονταν με ένα τουλάχιστον, οποιασδήποτε κατηγορίας και όσα βιβλία συγκεντρώθηκαν, θα διανεμηθούν στις δανειστικές βιβλιοθήκες των Λεσχών Πολιτισμού του Δήμου Λαρισαίων. Ήρθαν από την Αθήνα και τραγούδησαν ειδικά γι αυτή την εκδήλωση ζωντανά, ο συνθέτης Χρυσόστομος Καραντωνίου και ο τραγουδιστής Πάνος Παπαϊωάννου, την παρουσίαση έκανε ο δάσκαλος και συγγραφέας Βασίλης Καραβίδας ενώ 16 ποιήματα απήγγειλαν οι : Δήμητρα-Μαρία Νταφούλη, Δήμητρα Λιόλιου, Γεωργία Διαμαντή, Βασίλης Καλτσάς, Ξένια Τσιγάρα, Γιώργος Νταφούλης, Λητώ Τσακίρη – Παπαθανασίου, Ηλίας Χαλούλης, Θόδωρας Κανάκης, Χαρούλα Σανή, Βίκυ Κουκουλιάφκα, Ζωή Γιουρούκη, Δημήτρης Σακατζής, Χρυσούλα Χρήστου, Εύη Γίτσα και Βάσω Ψαριανού. Για το βιβλίο μίλησε ο λογοτέχνης, Σωτήρης Τιτής, ο οποίος ανάμεσα σε άλλα ανέφερε: «Η ποιητική συλλογή του Αργύρη Γιουρούκη, είναι μια κυψέλη στοχασμού, μια γενναία προσπάθεια αισθητοποίησης του ψυχικού κόσμου του, σε μια εποχή που είναι τόσο αντιποιητική, όσο και επικίνδυνα εκχυδαϊσμένη. Για τον Αργύρη Γιουρούκη η Λέρος είναι μια πατρίδα, όχι από κίνητρα ιδιοτέλειας ή από βραχύβιες συγκυριακές σχέσεις, αλλά από έναν συναισθηματικό δεσμό πρωτόλειο, αρχικά, που ακολούθως έγινε εσωτερικός παφλασμός συμπάθειας και εξελικτικά, μέσα από μια πλούσια πολιτιστική δράση, συνέστησε τη μεγάλη αγάπη του για το νησί. Στο σύνολό του το συγκεκριμένο ποιητικό έργο, χωρίς την τεχνοτροπία της ρίμας, είναι αρκετά εύπεπτο και προσιτό για κάθε πνευματικό βεληνεκές του ανθρώπινου νου. Έξω από εκφραστικούς εξωραϊσμούς και λεκτικές ωραιοποιήσεις, η συγγραφική πέννα επεξεργάζεται και καταθέτει το πνευματικό υλικό, με κύρια γνωρίσματα τη λιτότητα στην έκφραση, την απλότητα, τη σαφήνεια και τη φυσικότητα του καθημερινού λόγου. Τέλος, έντονη είναι και η θεατρικότητα στο έργο του, διότι τον ποιητή (είναι άλλωστε και σκηνοθέτης) διέπει η παραγωγική κίνηση, η θεατρική οπτική και η τελεσφορούσα δράση». Ακόμη πρόσθεσε ότι ο Αργύρης Γιουρούκης, είναι ένας μόνιμος εργάτης του πνεύματος, που προσπαθεί να διοχετεύσει σε πολλές δραστηριότητες το πνευματικό του φορτίου, σαν να βρίσκεται σε μια διαρκή πνευματική ασφυξία και πρέπει οπωσδήποτε να ξεφορτώσει,. Θα ζει μόνιμα με τη σκέψη αιγαιοπελαγίτικη, η οποία θα αιωρείται σαν γλυκιά κρούστα πάνω από τη Λέρο, γιατί η πολιτιστική δράση του και η μεγάλη αγκαλιά που του πρόσφεραν οι κάτοικοι και συνεργάτες του, θα είναι το μεγάλο ανάχωμα στη λήθη του.