Την έκθεση εγκαινίασε χθες ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού κ. Πάνος Σάπκας, παρουσία της κ. Κολλιαλή που μαζί με την επιμελήτρια έκαναν και την ξενάγηση των επισκεπτών στα έργα. Ο αντιδήμαρχος σε σύντομο χαιρετισμό του, δήλωσε ενθουσιασμένος για τη συγκεκριμένη έκθεση, που την αποκάλεσε πανηγύρι χρωμάτων και συναισθημάτων. Αναφερόμενος τόσο στους ναΐφ καλλιτέχνες όσο και στην έκθεση σημείωσε: «Ναΐφ είναι διεθνής λέξη, προέρχεται από τη γαλλική naive που σημαίνει αφελής. Όμως σ' αυτή την περίπτωση, στην Τέχνη δηλαδή, η αφέλεια είναι αρετή.
Οι ναΐφ καλλιτέχνες είναι αυτοδίδακτοι, ζωγράφοι που ακολουθούν δική τους τεχνοτροπία, χωρίς να επηρεάζονται από συγκεκριμένο καλλιτεχνικό ρεύμα.
Αυτό που κάνει τους ναΐφ ζωγράφους να ξεχωρίζουν, είναι ο αυθορμητισμός τους, η γνήσια σχέση τους με την παράδοση, η πολυμορφία του προσωπικού ύφους, η πλαστική φαντασία, η παρατηρητικότητα, η αφηγηματική δύναμη, η αίσθηση για το χρώμα, η ικανότητα να συνθέτουν, να διαμορφώνουν ατμόσφαιρα.
Είναι οι λεγόμενοι και λαϊκοί ζωγράφοι, με πρώτο τον ΘΕΟΦΙΛΟ από τη Μυτιλήνη που θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους, αν όχι ο σημαντικότερος, Έλληνας ναΐφ ζωγράφος. Αυτή η έκθεση μιλάει απευθείας στην καρδιά. Γιατί σε κάνει να νιώθεις παιδί. Ειλικρινής, ατρόμητος, αισιόδοξος. Γιατί αποπνέει δύναμη και ευαισθησία.
Επιπλέον, είναι μεγάλη τιμή να φιλοξενούμε αυτή την έκθεση, η οποία έχει ήδη παρουσιαστεί με πολύ μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό, στο Σισμανόγλειο Μέγαρο στην Κωνσταντινούπολη, στο Πολιτιστικό Κέντρο στην Αδριανούπολη και το Μουσείο Ναΐφ Τέχνης της Λετονίας στη Ρίγα, αλλά και στην Ελλάδα στο Ιστορικό Αρχείο - Μουσείο Ύδρας».
Η υπεύθυνη του μουσείου κ. Φανή Καλοκαιρινού, καλωσόρισε τους επισκέπτες της έκθεσης του μουσείου και αναφέρθηκε στη σχέση της παράδοσης με τη ζωγραφική. Όπως είπε η παράδοση που για χρόνια ήταν παραγκωνισμένη, ήταν το στοιχείο που ενέπνευσε πολλούς δημιουργούς του 20ού αιώνα. Τα έργα της συλλογής Κολλιαλή, διαπνέονται από το στοιχείο της παράδοσης και εναρμονίζονται απόλυτα με την ατμόσφαιρα του Λαογραφικού Μουσείου.
Η επιμελήτρια της έκθεσης, σημείωσε ότι η συγκεκριμένη έκθεση εστιάζει στην ελληνική παράδοση και την καθημερινή ζωή στην πόλη και την ύπαιθρο: θρησκευτικές και κοινωνικές τελετές ή παραδοσιακά πανηγύρια που αποδίδονται με αυθόρμητη παραστατική και αφηγηματική γλαφυρότητα, εκφραστικές εικόνες εναλλασσόμενου μόχθου και λιγοστής σχόλης, ξεχασμένες σήμερα γεωργικές ασχολίες αλλά και εύγλωττες σκηνές που επαναφέρουν στο βλέμμα του θεατή πολύτιμες ιεροτελεστίες και νοσταλγικές αστικές μνήμες που προέρχονται και διαφυλάσσουν με τρόπο ανεξίτηλο στο πέρασμα των δεκαετιών το νησιωτικό, το ηπειρωτικό ή το αστικό περιβάλλον του δημιουργού τους, η Θεσσαλία και η Μυτιλήνη, η Αθήνα, η Πλάκα και η Ακρόπολη, η Κύπρος, αλλά ακόμη η Σμύρνη και η Κωνσταντινούπολη, συνθέτουν ένα πολύχρωμο και παλλόμενο πανόραμα με ισότιμη ιστορική, λαογραφική και αισθητική αξία. Η συλλέκτρια αναφέρθηκε στο θέμα των έργων αλλά και στην 20ετή ενασχόληση της οικογενείας της με ελληνικά έργα τέχνης σύγχρονα, ιστορικά και ναΐφ καθώς και σπάνια λαογραφικά αντικείμενα.
ΝΑΤΑΣΑ ΠΟΛΥΓΕΝΗ
