Η ιστορία της εταιρίας ξεκινά πενήντα χρόνια πριν, το 1969, όταν ο Δημήτρης Αποστολίδης άνοιξε στη Λάρισα μια βιοτεχνία κατασκευής επίπλων και ξύλινων κουφωμάτων. Ο Ηλίας όταν τελείωσε το σχολείο ακολούθησε όπως λέει το επάγγελμα του πατέρα του την ξυλουργική. Δραστηριοποιήθηκε γύρω από τις ξύλινες κατασκευές σε σπίτια, εμπορικά καταστήματα, ξενοδοχεία και χώρους μαζικής εστίασης. Το «μικρόβιο» όμως του μουσικού δεν τον άφησε ποτέ σε ησυχία. Ο Ηλίας Αποστολίδης μαζί με άλλους Λαρισαίους έχουν δημιουργήσει μια μπάντα, από εκεί ξεκίνησε και το ενδιαφέρον του για τις ξύλινες βάσεις. «Στην αρχή έφτιαξα για τις δικές μου κιθάρες στο στούντιο που διατηρούμε. Εκεί τις είδαν και άλλοι φίλοι μουσικοί και ξεκίνησαν οι πρώτες παραγγελίες ξύλινων χειροποίητων βάσεων για μουσικά όργανα».
Ο Ηλίας Αποστολίδης είναι ο μοναδικός στην Ελλάδα που παίρνει το ξύλο και του δίνει σχήμα και μορφή έτσι ώστε να κρατήσει πάνω του κυρίως έγχορδα όργανα. Μάλιστα η δύναμη του διαδικτύου του άνοιξε τα φτερά να δραστηριοποιηθεί και στο εξωτερικό. «Εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια η ζήτηση στην Ελλάδα είναι περιορισμένη, σε αντίθεση όμως με την αγορά του εξωτερικού», δηλώνει καθώς οι παραγγελίες από Βέλγιο και Γερμανία καταγράφουν ανοδική πορεία. Την ίδια ώρα οι τιμές για τους αγοραστές από το εξωτερικό είναι ελκυστικές, όπως τονίζει με αποτέλεσμα να τον κάνουν ανταγωνιστικό.
Τα ξύλα που χρησιμοποιεί για να κατασκευάσει τις βάσεις για τα μουσικά όργανα είναι από ρίζα λεύκας, από τριανταφυλλιά, από σφένδαμο και πεύκο.
Με μεράκι, αγάπη και σεβασμό στα υλικά που χρησιμοποιεί παίρνει το ξύλο το σχεδιάζει και το μεταμορφώνει, του δίνει και πάλι ζωή. «Οι βάσεις δεν χρειάζονται κάποια ειδική φροντίδα, ούτε καν συντήρηση είναι ιδανικές για τα μουσικά όργανα των καλλιτεχνών στο στούντιο αλλά και για να κοσμούν τις οικίες τους», δηλώνει.
Ο Ηλίας Αποστολίδης είναι άλλο ένα παράδειγμα όλων εκείνων που σε καιρούς οικονομικής κρίσης, και όταν η οικοδομή βιώνει δύσκολες εποχές να βρει διέξοδο σε κάτι που αποτελούσε μέχρι πριν λίγο καιρό χόμπι.
Ζωή Παρμάκη
