Παραστατική ζωγραφική της μνήμης, χαρακτηρίζει την τεχνοτροπία που
χρησιμοποιεί στα έργα του, ο Λαρισαίος εικαστικός Χρήστος Σαμαράς, αρκετά από τα οποία εκτίθενται από χθες στην Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα.
Πρόκειται για πορτρέτα ανθρώπων και πόλεων που σκιαγραφούν… το ίχνος της ματαίωσης, του κενού, της αποξένωσης, της απουσίας. Αποτυπώνουν συναντήσεις που δεν πραγματοποιήθηκαν, πολυθρόνες που μάταια αναμένουν το ανακουφιστικό βάρος του ανθρώπινου σώματος, παράθυρα που αποκρύπτουν τη θέα, δωμάτια ακατοίκητα, εργοστάσια ερειπωμένα, σκάλες που δεν οδηγούν πουθενά, πρόσωπα που αδυνατούν να συνομιλήσουν.
Χθες το φιλότεχνο κοινό της Λάρισας στο πλαίσιο των εγκαινίων είχε την ευκαιρία να δει τα έργα του Λαρισαίου δημιουργού, τα οποία και θα παραμείνουν στο χώρο της Πινακοθήκης μέχρι τις 3 Μαρτίου.
Μιλώντας στη χθεσινή τελετή των εγκαινίων ο δήμαρχος Λαρισαίων και πρόεδρος της Πινακοθήκης κ.Απ. Καλογιάννης, αφού καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους στην πρώτη έκθεση της χρονιάς στην Πινακοθήκη, επεσήμανε ότι στόχος της Δημοτικής Αρχής είναι η ένταξη της Δ.Π.Λ. στον κοινωνικό ιστό της πόλης, η σύνδεσή της με την τοπική κοινωνία και τους πολιτιστικούς της φορείς, ώστε να καταστεί πόλος έλξης καλλιτεχνικής δημιουργίας, έμπνευσης, παραγωγής πολιτισμού μέσα από το Ελεύθερο Εργαστήρι αλλά και τις δράσεις της.
Ενώ στον άμεσο σχεδιασμό εκδηλώσεων της Δ.Π.Λ. εντάσσονται εκθέσεις καλλιτεχνών, εκπαιδευτικά προγράμματα και δράσεις εξωστρέφειας. Θέλουμε μια Πινακοθήκη ανοιχτή στον κόσμο που θα δώσει αφορμές για αύξηση της επισκεψιμότητας των συμπολιτών μας αλλά και της εκπαιδευτικής κοινότητας».
Από την πλευρά της η αντιπρόεδρος της Πινακοθήκης κ. Άννυ Ψάρρα
ορμώμενη από τον τίτλο της έκθεσης «Σιωπηλά Τοπία-Σιωπηλοί χώροι» είπε ότι «η σιωπή πολλές φορές είναι ο πιο εκκωφαντικός θόρυβος.
Σε μέρες που δοκιμάζεται η κοινωνική συνοχή και οι αντοχές των συμπολιτών μας, ο πολιτισμός και οι τέχνες είναι βασικοί πυλώνες διεξόδου σε μια πραγματικότητα που συνθλίβει.
Η ΔΠΛ-ΜΓΙΚ κάνει το ξεκίνημά της σήμερα μια νέας σελίδας, διεκδικώντας να πάρει την θέση που της αξίζει στην πόλη μας.
Να ξανασυστηθεί μέσα από το έργο που θα παράξει και να συνομιλήσει με την κοινωνία της Λάρισας και όχι μόνο. Σ’ αυτό τον προσανατολισμό κινηθήκαμε από την πρώτη μέρα έτσι ώστε να μπει ένας σχεδιασμός, προγραμματισμός παράλληλων δράσεων, εκθέσεων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων και αξιοποίησης όλων των δυνατοτήτων που μας παρέχει ο χώρος και το ανθρώπινο δυναμικό της ΔΠΛ-ΜΓΙΚ».
Στα κομμάτια της συλλογής του αναφέρθηκε και ο ίδιος ο δημιουργός Χρήστος Σαμαράς σημειώνοντας ότι απευθύνεται περισσότερο στη σκέψη και όχι στο μάτι. Προσπαθεί να επισημάνει από τα ανθρώπινα προβλήματα μέσα σε ένα περιβάλλον που αλλάζει και σε έναν κόσμο που συνεχώς μεταβάλλεται και τον περιβάλλει με ένα αίσθημα ερημιάς. Όλα αυτά χωρίς ζωγραφικές εξάρσεις και χειρονομίες αλλά με ήθος και ευγένεια. Όπως επικαλύπτουμε ένα πικρό χάπι με λίγη ζάχαρη για να το κάνουμε που εύληπτο. Η ζωγραφική δεν δίνει λύσεις, απλά επισημαίνει….. είπε χαρακτηριστικά.
Με θερμά λόγια για τα έργα του Χρήστου Σαμαρά μίλησε και η ιστορικός τέχνης και επιμελήτρια της έκθεσης κ. Συραγώ Τσιάρα, η οποία λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων δεν κατέστη δυνατό να είναι στην εκδήλωση.
Ωστόσο αναφέρει σε σχετική επισήμανσή της ότι «στα έργα του Χρ. Σαμαρά διακρίνεται μια κινηματογραφική σχεδόν διάθεση αποσπασματικής αφήγησης ανθρώπινων ιστοριών, για την ακρίβεια εκτίθενται οι τελευταίες σκηνές ενός έργου ζωής. Εάν περιηγηθούμε σε ένα εκτεταμένο σύνολο έργων του –κι αυτή την ευκαιρία προσφέρει η έκθεση στην Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας- θα διαπιστώσουμε ότι τα κάδρα του λειτουργούν και ως story boards μιας φανταστικής κινηματογραφικής ταινίας, το σενάριο και την πλοκή της οποίας καλούμαστε να συνθέσουμε οι ίδιοι οι θεατές.
Σ. Ορφανιώτη
