Τα πιο ανήσυχα σύννεφα είναι ασβεστωμένα; Απόψε, με τριγυρίζουν ελιές και η Θεά Άρτεμις. Στον κόλπο της Αγίας Κιουράς, σε μια πόλη : Το ξεχασμένο ύδωρ. Ανακάλυψη. Ακόμη μόνος, με τον ήλιο και τα δάχτυλα της ζωής. Ζω σ’ αυτό το νησί, σε μια απ’ τις γωνιές της Ελλάδας. Φωτογραφία. Η ύπαρξη του φεγγαριού. Η μυρωδιά του πατέρα. Γιορτάζω. Το γιατρικό μου; Η αυγή, ο γλαραντώνης και κάποιοι φίλοι. Στέκομαι, όρθια τα χέρια. Εγώ είμαι ο μέσος όρος. Ποιήματα - ποτάμια και μια σπονδή. Η μείξη. Ο Στάθης. Το χρώμα της αγάπης, το άσπρο. Οι φωνές της άνοιξης είναι σαν πρωινό όνειρο, σαν τα παιδιά, που παίζουν ακόμα μουσική. Αναστάτωση από μια επιστολή. Σε γνώρισα. Τελειώνουν οι μυστικές μας στιγμές, σημαίνουν τη λήξη. Φεύγω, όμως θα γυρίζω. Γιατί η Λέρος είναι πατρίδα. Πατρίδα, από επιλογή. Η πρώτη παρουσίαση της πρώτης ποιητικής συλλογής του Αργύρη Γιουρούκη, «Λέρος, πατρίδα από επιλογή», πραγματοποιείται στο νησί της Λέρου, στον κήπο του Μορφωτικού & Πολιτιστικού Συλλόγου Νέων Λέρου «Η ΑΡΤΕΜΗ», σε συνεργασία με το Πολιτιστικό Κέντρο Εκπαιδευτικών ν. Λάρισας, την Πέμπτη, 4 Αυγούστου , στις 8 το απόγευμα. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται συνολικά 50 ποιήματα (προσωπικά βιώματα), τα οποία γράφτηκαν κυρίως στη Λέρο, για τη Λέρο και είναι αφιερωμένα στο νησί και τους ανθρώπους της. Πρόκειται για μια αναφορά στο μοναδικό αυτό νησί του Αιγαίου και μια δέσμευση. Αλήθεια, πώς ορίζεται η πατρίδα;